بهروز نامداری درباره خروج امریکا از برجام و وضعیت فروش نفت ایران اظهار داشت: بیشتر مشتریان نفت ما آسیای جنوب شرقی، هند، چین و اروپای غربی بوده‌اند، اکنون کشورهای اروپایی پای برجام ایستاده‌اند و مقامات اروپایی هم در تلاشند که پول نفت ایران را از طریق یورو پرداخت کنند، اگر موفق شوند این کار را انجام دهند قدم بزرگی است و ایران می‌تواند به خریداران اروپایی متکی باشد.
به گزارش ایلنا، وی افزود: بخش مهم‌تر بیمه‌های کشتی‌ها است. اگر همچنان بیمه‌های اروپایی کشتی‌های نفتکش ما را بیمه کنند، ایران برای فروش نفت به اروپا فعلا دچار مشکل نمی‌شود.
این کارشناس حوزه انرژی تصریح کرد: چشم اندازی که اکنون متصور است اینکه اگر اروپا بتواند مشکل بیمه و ترانسفر مالی را با یورو حل کند، خریداران نفت ما متضرر نمی‌شوند و در مجموع می‌توانیم همین میزان فروش نفت را حفظ کنیم یا حداکثر ممکن است 25 درصد ظرفیت کنونی را از دست بدهیم، ولی در صورت همراهی اروپا در کل آسیب جدی به صادرت نفت ما وارد نمی‌شود.
وی بیان کرد: شرایط اکنون ایران شاید برای تصمصم گیران خودمان هم شفاف نباشد، دستگاه دیپلماسی خارجی مذاکره می‌کند، وضعیت را ارزیابی می‌کند و ممکن است تغییر هم داشته باشد یعنی شرایط مانند قبل از 2014 و برجام نیست که همه چیز مشخص باشد، ممکن است دستگاه دیپلماسی راهکارهایی را با شرکای اروپایی پیدا کند تا به یک نتیجه، چارچوب و فرمولی برسند که هم منافع شرکت‌های بخش خصوصی و هم منویات دولت‌های اروپایی تامین شود.
نامداری خاطرنشان کرد: در حال حاضر ما با دو اروپا مواجهیم، دولت‌های اروپایی متعهد به برجامند و علاقه دارند توافقنامه برجام کماکان حفظ شود ولی بخش خصوصی بدنبال این است که منافعش حفظ شود و از آسیب‌هایی که ممکن است از جانب تحریم‌های امریکا دامنشان را بگیرد مصون باشند، اگر اروپا این گپ را پر کند، ایران می‌تواند امیدوار باشد که در نهایت از این مرحله به سلامت عبور کند.
وی یادآور شد: هر زمان امریکا بتواند مسائل اقتصادی خودش را با سایر شرکا مانند چین و روسیه حل کند، احتمال اینکه بخشی از تفاهمنامه‌هایش مربوط به موضوع ایران باشد، بعید نیست.
این کارشناس حوزه انرژی در ادامه درباره فشارهایی که امریکا بر تولید و فروش نفت ایران و ونزوئلا وارد می‌کند و تاثیر آن بر قیمت و بازار آتی گفت: موضوع دیگر این است که اگر ما و ونزوئلا برای فروش نفت‌مان حالت اضطرار داشته باشیم، بازار آسیبی نمی‌بیند، چون تولیدکنندگان سنتی و اوپک و همچنین تولیدکنندگان نفت شیل این کشش را دارند که کمبود بازار را پر کنند، ضمن اینکه امریکا از شرایطی که برای ایران ایجاد می‌کند سود بزرگی را به لحاظ اشتغالزایی در کشورش حاصل می‌کند؛ چرا که فعلا بابت تحویل گاز به کارخانجات ال.ان.جی درآمدی ندارد و از این منظر می‌تواند سهم بیشتری در بازار داشته باشد.
