درحالی که وزرای نفت عضو اوپک برای نشست وین در آخر این هفته آماده می شوند، ترامپ در حساب توئیتریش آنها را آماج انتقاد کرد اما در حقیقت تصمیم خود ترامپ برای باز گرداندن تحریم های ایران، عامل اصلی افزایش قیمت نفت است.
به گزارش فارس به نقل از بلومبرگ، متهم کردن اوپک برای افزایش غیرطبیعی قیمت نفت اندکی گیج کننده است چراکه اوپک این کار را نکرده و برای بیش از 30 سال است که این کار را نکرده است.
گویا ترامپ این حقیقت را سرزنش می کند که برخی از اعضای اوپک میلیون ها دلار هزینه کرده اند تا ظرفیت مازاد ایجاد کنند که از آن استفاده نمی کنند. البته این مازاد یک شیر اطمینان حیاتی برای مواقع ناگهانی قطع عرضه است. نظیر آنچه در حمله آمریکا به عراق در سال 2003 یا آنچه در درگیری لیبی در سال 2011 اتفاق افتاد. ظرفیت مازاد اوپک برای جبران اختلالات ناگهانی عرضه بیش از ذخایر راهبردی آمریکا استفاده می شود.
دلیلی وجود ندارد که اوپک به اندازه ای که ترامپ یا هر کس دیگری می خواهد، نفت تولید کند. اوپک برای محافظت از منافع اعضایش وجود دارد. شاید برای برخی تسکین آمریکا جز منافع آنها باشد اما به وضوح برای دیگران اینطور نیست.
کمتر از 2 سال پیش، هارولد هام، مشاور انرژی ترامپ به بیزنس ویک گفت اوپک سازمانی «نامربوط» است. یک ماه بعد همین فرد گفت اکنون زمان مناسبی برای اوپک نامربوط است بر سر کاهش تولید برای افزایش قیمت به توافق برسد.
هیچ کس از سیاستمداران یا مشاوران انتظار ندارد، در حرفشان ثابت قدم باشند. نفت 67 دلار با نفت 46 دلار خیلی تفاوت دارد. در آن موقع نفت شیل به نجات نیاز داشت و عربستان سیاست «هرچقدر می خواهیم تولید کنیم» خود را تغییر داد و سبب بهبود قیمت نفت شد.
اکنون عربستان دوباره در جلوی صفی از اعضای اوپک قرار گرفته که از دیگر اعضا برای مقاصد آمریکا استفاده می کنند؛ این بار با افزایش تولید. وزیر نفت عربستان تنها 8 هفته گذشته گفته بود که متوازن سازی بازار هنوز انجام نشده و محدودیت تولید باید ادامه یابد.
چه چیزی در این 8 هفته تغییر کرده است؟ چشم انداز در دسترس بودن نفت ایران. تصمیم ترامپ برای خروج از توافق هسته ای و اعمال مجدد تحریم ها، حجم نفت در دسترس این کشور را به میزان نامشخصی کاهش خواهد داد.
میزان نفت ایران که این بار از بازار خارج می شود، حتی بدون تحریم‌های اتحادیه اروپا، از زمان تحریم های قبلی بیشتر است. تحلیلگران به تدریج در حال بالا بردن پیش بینی های خود در مورد میزان حجم نفت ایران که از دسترس خارج خواهد شد، هستند.
این کاهش بسیار وسیع تر از زمان اوباما خواهد بود و صادرات میعانات گازی را به همراه نفت خام هدف قرار خواهد داد و معافیت ها نیز سخت تر داده خواهد شد. مالکان نفتکش ها و بیمه گران ممکن است با تحریم مواجه شوند.
این نگرانی وجود دارد که جهان یک میلیون بشکه در روز صادرات نفت ایران را و احتمالا 500 هزار بشکه در روز نیز از سوی ونزوئلا تا پایان سال از دست دهد که این عوامل واقعا قیمت نفت را بالا برده است نه اوپک.
