بیماری صرع یک اختلال مغزی مزمن است که شامل تشنج‌های عود کننده و خود به خودی است. صرع تقریبا یک درصد از جمعیت مردم جهان (۶۵ میلیون) را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
به گزارش تسنیم تشنج می‌تواند با یک ضربه مغزی خفیف یا شدید مرتبط باشد. با این وجود، دلایل مختلفی برای بروز یک تشنج وجود دارند و از این رو تعیین علت دقیق از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. محققان بر این باورند که ۶ تا ۲۰ درصد موارد صرع بر اثر ضربه به سر است، بطوریکه تشنج و صرع یکی از شایعترین اختلالات پس از ضربه مغزی است.
ضربه مغزی فاجعه‌ای است که بر اثر وارد شدن فشار یا یک نیروی خارجی بسیار قوی به سر ایجاد می‌شود. دلایل اصلی آسیب مغزی پس از ضربه شامل تصادفات جاده ای، سقوط، درگیری‌های فیزیکی، حوادث در حین کار و حوادث داخل منزل است.
با توجه به اینکه بیماری صرع یکی از قابل درمانترین بیماریهای عصبی است و استفاده از تکنیکهای جراحی مدرن در بسیاری از موارد توانسته است منجر به درمان کامل این اختلال عصبی شود، لذا توجه بیشتر به این مسئله بسیار ضروری است.
در این راستا مرکز تحقیقات علوم اعصاب شفاء بیمارستان خاتم الانبیاء (ص)، وابسته به بنیاد شهید و امور ایثارگران اقدامات درمانی و پیشگیرانهای را برای جلوگیری و درمان صرع در چند سال گذشته آغاز کرده است.
این فعالیتها شامل انجام جراحی درمان صرع با آخرین فناوری‌های پزشکی، برگزاری کنگر‌ۀ بین المللی، چاپ کتاب و بروشور‌ها و همچنین برگزاری کارگاههای علمی در این زمینه است.
در این زمینه ششمین سمپوزیوم بین المللی صرع با حضور برجسته ترین اساتید، متخصصان و صاحب نظران در زمینۀ صرع از انجمن جهانی انجمن بین المللی لیگ علیه صرع و مراکز علمی داخل کشور و با هدف ارائه آخرین راهکار‌های درمانی در اطفال و بزرگسالان برگزار خواهد شد.
این گردهمایی با دعوت از مشهورترین متخصصین دنیا نظیر پروفسور پیتر ولف، پروفسور یورگ ولمر، پروفسور جرومه آنگل، دکتر مریم خالقی، دکتر سوزان بست و پروفسور جوزف زنتنر از تاریخ ۲ تا ۴ شهریور ماه در بیمارستان خاتم الانبیاء (ص) برگزار می‌شود.
در این کنگره توجه خاصی به بیماری صرع بعد از ضربات سر و به خصوص تصادفات جاده‌ای خواهد شد. مرکز تحقیقات علوم اعصاب شفا با توجه به زمینۀ تخصصی خود با برگزاری گردهمایی‌های سالانه تلاش می کند تا گروههای ذیربط را در کنار هم قرار دهد و با استفاده از تجربیات سایر کشور‌های موفق و پیشرو در این زمینه گامی مؤثر در کاهش ابتلا به صرع و درمان آن بردارد.
