انتشارات انقلاب اسلاب اسلامی برای نخستین بار بخشی از دستخط رهبر معظّم انقلاب اسلامی در کتاب «صلح امام حسن علیه السلام» را منتشر کرد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، اصل این کتاب، با عنوان «صلح الحسن» تألیف عالم جلیل‌القدر «شیخ راضی آل‌یاسین» از علمای حوزه نجف بوده است که در سال 1348 شمسی توسّط رهبر انقلاب در سنّ 30 سالگی، ترجمه شده است.
رهبر معظّم انقلاب از هر طریقی برای روشنگری اذهان مردم بویژه جوانان استفاده میکردند. نگاه به سخنرانی‌های متعدداز ایشان و همچنین تألیفات و ترجمه‌هایی که از ایشان در دوران پهلوی منتشر شده، گویای دغدغه‌های حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در عرصه‌های مختلف است و هرکدام از بیانات و کتب ایشان، برای پاسخ دادن به یکی از نیازهای مخاطبان بود. از این رو بود که رژیم با فعّالیّتهای علمی و تبلیغی ایشان بشدّت مخالف و بر روی آن حسّاس بود و این امر در اسناد به جای مانده از ساواک به چشم می‌خورد.
یکی از موضوعاتی که در آن دوران مورد بحث و سؤال واقع شده بود، مقوله «صلح امام حسن (علیه‌السّلام)» بود. از یک سو معاندان و مخالفان اسلام آن امام مجاهد را متّهم به سازشکاری میکردند و از سویی دیگر جریانات بظاهر مذهبی برای توجیه کردن قعود و سکوت خود نسبت به جنایات استبداد طاغوت و چپاول استکبار و استعمار، به اشتباه بر نوع اقدام ایشان در برخورد با معاویه استناد میکردند. از جهت دیگر برای برخی از افراد، تفاوت رفتار امام حسن (علیه‌السّلام) و امام حسین (علیه‌السّلام) معلوم نبود که چرا یکی از این دو بزرگوار به صلح، تن داد و دیگری در راه مبارزه سر داد.
بر این اساس بود که طرح کتابی با این موضوع در ذهن ایشان پرورانده می‌شود تا اینکه با متن عربی کتاب حاضر با نام عربی «صلح‌الحسن (علیه‌السّلام)» تألیف عالم جلیل‌القدر «شیخ راضی آل‌یاسین» آشنا میشوند و اقدام به ترجمه این اثر می‌کنند.
تحلیل صلح امام مجتبی(علیه‌السلام)، معرفی شخصیت ایشان، موقعیت سیاسی حضرت پیش از بیعت، زمان بیعت و کوفه در روزهای بیعت، شرح و تبیین انگیزه‌های صلح، مقایسه‌ی میان شرائط امام حسن(علیه‌السّلام) و زمینه‌ها و مقدّمات قیام امام حسین(علیه‌السّلام) و غیره از موضوعات این کتاب خواندی و ارزشمند می‌باشد... .
از ویژگی‌های چاپ جدید این اثر می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:
استفاده از نقطه نظرات معظّم‌له در موارد مورد سوال، تحقیقات گسترده بر منابع کتاب و افزودن بیش از صد پانوشت ارجاعی، مراجعه به متون اولیه و منابع اصلی تاریخی و روایی، نمایه‌های متعدد و مطابقت متن با دستخط‌های معظّم‌له.
