مهرناز رضایی جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان؛ اظهار کرد: بر اساس مطالعات انجام شده درباره ویژگی‌های روانشناختی، شخصیتی و استفاده از رسانه‌های اجتماعی ثابت شده است که گفتن «اعتیاد داشتن به شبکه‌های اجتماعی» چندان نیز بیراه نیست، زیرا معیارهای اعتیاد، مانند غفلت از زندگی شخصی، مشکلات ذهنی، فرار از واقعیت، تجربیات تغییر حالت، تحمل و پنهان کردن رفتار اعتیاد آور، در برخی از افرادی که از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند کاملا صدق می‌کند.
وی با بیان اینکه استفاده بیش از حد از رسانه‌ها باعث غم و اندوه بیشتر فرد می‌شود، تصریح کرد: هرچه بیشتر از رسانه‌های اجتماعی استفاده کنیم، کمتر خوشحال خواهیم بود، در حالی که مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که استفاده از رسانه‌های اجتماعی با احساس انزوای اجتماعی بیشتر ارتباط دارد.
رضایی افزود: مقایسه زندگی خود با دیگران در شبکه‌های اجتماعی موجب داشتن ذهنی ناسالم می‌شود.
وی با اشاره به اینکه شبکه‌های اجتماعی می‌توانند منجر به حسادت و یک چرخه بدبختی شوند، ادامه داد: احساس حسادت می‌تواند باعث شود که یک شخص برای بهتر جلوه دادن خود در شبکه‌های اجتماعی، از زندگی واقعی خود دست بردارد و تنها به دنبال نمایش و ساختن چهره‌ای دروغین از خود باشد.
رضایی تصریح کرد: گاهی به اشتباه فکر می‌کنیم که رسانه‌های اجتماعی خیلی کمک می‌کنند، در حالی که بخشی از چرخه ناسالم این است که اگر ما احساس خوبی نکنیم، به استفاده بیش از حد از رسانه‌های اجتماعی روی می‌آوریم.
وی با بیان اینکه افراد تقریبا همیشه پس از استفاده از شبکه‌های اجتماعی، نسبت به افرادی که مشغول به انجام فعالیت‌های دیگر بودند احساس بدتری دارند، گفت: این در حالی است که اکثر افراد به اشتباه فکر می‌کنند که این شبکه‌ها برایشان مفید است، همچنین باید یادآور شد که داشتن دوستان مجازی زیاد به این معنا نیست که شما بیشتر اجتماعی هستید.
این جامعه شناس با تاکید بر اینکه همه این موارد به این معنی نیست که بگوییم رسانه‌های اجتماعی هیچ مزیتی ندارند، تصریح کرد: بدیهی است که این شبکه‌های اجتماعی در بسیاری موارد به ما برای برقراری ارتباط، پیدا کردن دوستان جدید و حتی یافتن افرادی که سال‌ها از آن‌ها بی خبر بودیم کمک می‌کنند، اما آنچه ما بر آن تاکید داریم استفاده بیش از حد از این رسانه‌ها و اختصاص دادن بخش مهمی از زندگی به آن‌ها است.
