مطالعات جامعه شناختی نشان می دهد داشتن فرهنگ مشترک و همسو بودن تفکرات در ازدواج های فامیلی به سازگاری بیشتر زوج و ثبات زندگی زناشویی منجر شده است. در حقیقت شناخت بیشتر و بهتر خصوصیات اخلاقی و رفتاری که در سایه معاشرت های خانوادگی فراهم می شود باعث تحکیم پیوندهای خانوادگی و انتقال ارزش های فرهنگی به نسل های بعدی خانواده خواهد شد.
موضوع دیگری که تمایل به ازدواج های فامیلی را افزایش می دهد کاهش هزینه های ازدواج به دلیل کاهش توقعات دو خانواده از یکدیگر است. البته گروه دیگری هم بر این باورند که در هنگام بروز مشکلات و اختلافات، بزرگان و ریش سفیدان فامیل نقش مهمی در آشتی و ادامه زندگی مسالمت آمیز دارند. اما در ازدواج های خویشاوندی همیشه همه چیز به این خوبی پیش نمی رود و مشکلات زیادی یکی از پس دیگری نمایان می شود.صرف نظر از احتمال دخالت خانواده ها مشکل تولد نوزادانی با نقایص و ناهنجاری های ژنتیکی موضوعی است که در ازدواج های فامیلی بیش از ازدواج های غیرفامیلی دیده می شود.
هرچند نتیجه هر ازدواج فامیلی تولد نوزادی معلول یا مبتلا به بیماری ژنتیکی نیست اما آمارها از حقیقتی تلخ یعنی افزایش نقایص و ناهنجاری های ژنتیکی در میان نوزادان زوج هایی که رابطه خویشاوندی دارند خبر می دهند. گاهی این بیماری های ژنتیکی چنان ناتوان کننده است که نه تنها هزینه بسیاری به خانواده فرد بیمار و همچنین نظام سلامت جامعه وارد می کند بلکه در بسیاری از موارد درمان پذیر نیستند و زندگی سختی را به بیمار و خانواده او تحمیل می کنند. از این رو انجام آزمایش های ژنتیک قبل از ازدواج های فامیلی برای داشتن فرزندی سالم یکی از ضروریات است. البته در برخی از کشورهای جهان هم برای کاهش و ریشه کنی بیماری های ژنتیکی ازدواج فامیلی غیرقانونی اعلام شده است. متأسفانه بیماری های ژنتیکی طیف وسیعی از بیماری ها را در برمی گیرد، به طوری که بیماری های عصبی عضلانی نیز در گروه بیماری های ژنتیک مشاهده می شود.
دکتر مینو رفیعی، معاون پیشگیری از معلولیت های سازمان بهزیستی در آستانه برگزاری هفتمین همایش کشوری ژنتیک و نقش آن در پیشگیری از معلولیت ها در ارتباط با بیماری های عصبی عضلانی به «ایران» می گوید: بیماری های عصبی عضلانی بیماری هایی هستند که در دوران کودکی شایع بوده و ممکن است به صورت ژنتیکی، مادرزادی، اکتسابی پیشرونده یا ثابت باشند.
وی با اشاره به بیماری دوشن به عنوان یکی از شایع ترین بیماری های عضلانی ژنتیکی می افزاید: بیماری دوشن شایع ترین و شدیدترین نوع دیستروفی عضلانی (تحلیل عضلانی) است و یک بیماری ژنتیکی به شمار می رود که در پسران بروز می کند.
معاون پیشگیری از معلولیت های سازمان بهزیستی با بیان اینکه این بیماری در سنین کودکی نمایان می شود، بیان می کند: معمولاً بیماری دوشن در سنین 3 تا5 سالگی بروز می کند و باعث می شود فرد تا حدود 11 سالگی کاملاً به ویلچر وابسته شود.
شیوع این بیماری یک در هر 3500 تولد است اما نکته قابل توجه این است که با انجام مشاوره ژنتیک و تشخیص جهش ژنی مادر، می توان بیماری را قبل از تولد تشخیص داد و از تولد نوزاد بیمار پیشگیری کرد.
دکتر رفیعی در ادامه به بیماری SMA اشاره می کند و می گوید: SMA نیز یکی دیگر از بیماری های عصبی عضلانی ژنتیک است که نسبت به سایر بیماری های این گروه شیوع کمتری دارد، آمارها نشان می دهد شیوع این بیماری یک در هر 10 هزار تولد زنده است. آنچه در این بیماری اتفاق می افتد، تخریب بخشی از سلول های نخاع است. این تخریب به ضعف پیشرونده عضلانی منجر خواهد شد. وی با بیان اینکه بیماری SMA در ازدواج های فامیلی بیشتر بروز می کند، می افزاید: این بیماری3 تیپ دارد که تیپ یک آن شایع تر و خطرناکتر از تیپ های دیگر است، به طوری که حتی جان فرد مبتلا را تهدید می کند. اما این بیماری هم درصورت انجام مشاوره ژنتیک، تعیین جهش ژن و تشخیص قبل از تولد، قابل پیشگیری است.
البته تشخیص افراد ناقل در این بیماری سخت تر از ناقلین بیماری دوشن است، همین امر باعث می شود پیشگیری از بروز بیماری SMA دشوارتر باشد.
