پاسدار شهید «براتعلی داودی» در ۱۳۳۷ در مشهد مقدس در خانواده‌ای محروم متولد شد و در نهایت در ۲۸ فروردین ۱۳۶۲ در پیرانشهر بر اثر آسیب‌دیدگی شدید و قطع یک دست و دو پا به شهادت رسید. خبرگزاری میزان بُرش‌هایی از زندگی این قهرمان کشورمان را که در کتاب «ماشال» گردآوری شده است، منتشر می‌کند.
امر به معروف عملی
به گزارش میزان، از هر فرصتی برای دعوت به دین و آشنایی دیگران با انقلاب استفاده می کرد. ورزش برایش این وسیله را فراهم کرده بود. این که خودش ورزشکار قهاری بود، پیوند خورده بود با خلق و منش پهلوانی‌اش. همین پیوند سرعت جذب را بالا برد. در دل‌ها می‌نشست و لاجرم هر چی می‌گفت و می‌کرد بر دل می نشست. دیگر نیازی نبود ساعت‌ها حرف بزند و آخرش هم اثری نکند. همین که او را می‌دیدند، از او می‌آموختند. به این می‌گویند امر به معروف عملی. چیزی که الان بهش می گویند پارک و زمین بازی و سالن و اینها نبود اصلا. جای مستقلی نبود که با خیال راحت بازی و ورزش کنیم. پشت مسجد محوطه‌ای بود که داشت کم کم زباله‌دانی باشکوهی می‌شد! پیش از آنکه بیش از اینها به شکوهش افزوده بشود، براتعلی تصمیم گرفت تر و تمیزش کند.
برای چی؟ برای ورزش دیگر. خیلی‌ها کمک کردند. حتی یکی از بزرگتر‌های مسجد با تراکتورش زمین را تراشید و صاف و صیقلی کرد. آستین‌های بالا زده شده به فاصله چند روز آشغال‌دانی بی صاحب را کرد خانه کشتی! کار ورزش و کشتی بالا گرفت. حالا از اطراف می‌آمدند برای مسابقه. براتعلی هم که منتظر فرصت. هم اهل محل را دور هم جمع می‌کرد، هم می‌توانست افراد بیشتری را جذب مسجد کند. تمام هم و غمش همین بود اصلاً.
