سمانه علینژاد افزود: تک فرزندها نمیتوانند ناامیدی و فشارهای روحی و روانی را تحمل کنند و به برقراری روابطی علاقه دارند که در برگیرنده منافع آنها باشد.
به گزارش ایسنا وی با اشاره به اینکه کودکی که در خانواده تک فرزند زندگی میکند دیرتر به بلوغ روحی و روانی خواهد رسید، افزود: این کودکان درون گرا بوده و نمیتوانند احساسات خود را با دیگران در میان بگذارد و همیشه نوعی ضعف را درخود خواهند دید.
این روانشناس در خصوص علت اینکه در سالهای اخیر تک فرزندی در جامعه ما رواج یافته است تصریح کرد: دشواریهای اقتصادی، مسائل تحصیلی و اشتغال بانوان و افزایش سن ازدواج از دیگر عوامل رشد فرهنگ تک فرزندی در خانوادههاست.
علی نژاد، یکی دیگر از مشکلات تک فرزندان را خودکم بینی و اعتماد به نفس ضعیف دانست و گفت: نشانه این عدم اعتماد بنفس را میتوان در سالهای اولیه زندگی کودک و ورود آنان به مهد کودک و مدرسه در برقراری با همسن و سالانش مشاهده کرد.
وی ادامه داد: لجبازی، کم تحملی، سرخوردگی، آسیبهای رفتاری و نداشتن برخی احساسات از دیگر پیامدهای روحی و روانی تک فرزندان است.
این روانشناس با تاکید به اینکه در میان آموزههای دینی نه تنها به تک فرزندی توصیه نشده است بلکه با آن مخالف نیز کرده است، افزود: دولت باید با برنامهریزی و حمایتهای مالی از فرزندآوری و ارائه مشاورهها در پی رشد جمعیت کشور گام بردارد. سیاستهای غلط و بدون برنامه دولتها در کاهش فرزند آوری و کنترل جمعیت نخستین عامل برای نهادینه شدن تک فرزندی در خانوادههای ایرانی است.
وی با اشاره به اینکه تک فرزندی اگر چه موضوع جدیدی نیست ولی در جامعه ما در سالهای اخیر گسترش چشمگیری داشته است، تصریح کرد: سیاست غلط فرزند کمتر، زندگی بهتر در دهههای اخیر در جامعه رواج پیدا کرد و باعث شد امروز جامعه با کاهش جمعیت روبرو شود و خانوادههای دارای یک فرزند به فور در جامعه دیده شود و میتوان خطا بودن این سیاست را مشاهده کرد.