دوشنبه ۰۵ آذر ۱۴۰۳ - ساعت :
۱۲ دی ۱۳۹۷ - ۲۰:۴۰

چه نوع بویی در تهران به مشام می‌رسد؟

بحث در مورد منشأ بو در تهران همچنان داغ بوده و کارشناسان به دنبال یافتن سرمنشأ آن هستند.
کد خبر : ۴۴۶۷۰۰

بحث اول درباره این است که این بو ناشی از فاضلاب است یا پالایشگاه؟ حتی مردم در فضای مجازی داستان گوگرد را نیز به آن افزوده و از آتش‌فشان دماوند هم صحبت می‌کنند.

به گزارش خبرآنلاین، یکی از کارشناسان اعلام کرده است که قطعاً بوی گوگرد نیست و داستان آتش‌فشان دماوند درست نمی‌تواند باشد.{لینک}

اما باید به یک نکته توجه کرد و آن اینکه چه بویی به مشام می‌رسد؟

آنچه اغلب مردم آن را حس می‌کنند بویی شبیه بوی توالت است که بسیار آزاردهنده است.

ساکنان اطراف پالایشگاه با بوی پالایشگاه آشنا بوده و می‌دانند که بوی منتشرشده امروز در تهران نمی‌تواند متعلق به پالایشگاه، دست‌کم از نوع معمول آن باشد. اگر بعداً این مورد تائید شود، به این معنا است که باید مواد شیمیایی بی‌سابقه‌ای باشد که استشمام شده است.

از سوی دیگر فاضلاب 16 نوع بوی بد دارد.{لینک}

اما بویی که در حال حاضر حس می‌شود بیشتر به آمونیاک می‌خورد.

گفتنی است آمونیاک Ammonia با فرمول شیمیایی NH3، در هوای شهرها و مجاورت توالت‌ها وجود دارد.{لینک}

 این گاز از هوا سبک‌تر، بی‌رنگ و بوی آن تند و زننده و در صورت اختلاط با هوا و گرم شدن و همچنین با تحت‌فشار قرار گرفتن قابلیت انفجار دارد . خنثی‌سازی آن با آب پودری صورت می‌گیرد این گاز باعث تحریکات چشم، بینی و مجاری تنفسی انسان می‌گردد و بی‌هوش کننده و سرفه آور است حتی در سطح پوست تولید سوختگی می‌کند وجود 1 الی 5% درصد این گاز به مدت 1 ساعت تولید مرگ می‌کند .
شخصی که دچار مسمومیت با این گاز شده باشد عرق شدید می‌کند که باید به هوای آزاد منتقل شود و چشم و پوست و محل‌های آلوده را با آب زیاد شستشو داد همچنین هرگونه لباس آلوده را از تن وی خارج نمود .
 از تجزیه و تخمیر محصولات انسانی یا حیوانی و بعضی مواد به وجود می‌آید. وجود این گاز درون چاه باعث کمبود شدید اکسیژن و مشکل تنفسی نیز می‌شود. این گاز درجاهایی که برای دفع فضولات انسانی حفرشده به وجود می‌آید.{لینک}

اما گاز دیگری نیز در چاه وجود دارد که به سولفید هیدروژن معروف است.

این گازها در اثر سوختن ناقص موادی مانند مو و پشم و گوشت و مواد حاوی گوگرد به وجود می‌آید . بوی این گاز شبیه بوی تخم‌مرغ گندیده است . مقدار خیلی کم این گاز را می‌توان با حس بویایی تشخیص داد درجاهایی که تدریجاً استشمام شود حس بویایی را فلج می‌کند .
1 % این گاز شدیداً خطرناک است و تا 2% این گاز را می‌توان تشخیص داد درجایی که مقدار گاز در چاه زیاد باشد تخلیه گاز باید با وسایل ضد جرقه انجام گیرد . اگر گاز در محیط سربسته‌ای از داخل چاه نشت کند امکان مسمومیت وجود دارد . شخصی را که برای مدتی از این گاز تنفس کرده باید به هوای آزاد انتقال داد و در صورت عدم تنفس اقدام به دادن تنفس مصنوعی و اکسیژن نموده و مصدوم را به بیمارستان منتقل نمود . چاه‌هایی که گوگرد و یا آب گوگرد دارد قابلیت انفجار آن شدید است و تنفس آن باعث تحریک شدید دستگاه تنفسی شده و تنفس را سریع می‌کند و گاز بیشتر تنفس می‌شود که بسیار سمی است و باعث مرگ می‌گردد. این گاز از تجزیه و تخمیر مواد شیمیایی به وجود می‌آید .

به گفته کارشناسان اگر هنگام نصب سیستم فاضلاب از «شترگلو» و سایر هدایت‌کننده‌ها و موانع برگشت بو استفاده نشود و یا سوپاپ اطمینان در مناطق تعریف‌شده مستقر نشود، ممکن است براثر ازدیاد و یا گرفتگی لوله‌ها، تولید گاز زیاد شده و به‌اصطلاح از جایی بیرون بزند.

آقای کلانتری مدیرکل محیط‌زیست استان تهران هم صحبت از ترکیبات شیمیایی موسوم به مرکاپتان می‌کنند که معمولاً شرکت گاز به شبکه گاز تزریق می‌کند اما ظاهراً مسئولان اداره گاز آن را تائید نکرده‌اند.

گفتنی است مرکاپتان‌ها نوعی از سولفیدهای آلی هستند که به‌طور گسترده‌ای در محصولات نفتی وجود دارند و اغلب موجب کاهش کیفیت محصول نهایی آن‌ها می شوند. به همین دلیل حذف ترکیبات سولفوره از هیدروکربن های نفتی که در صنایع نفت و گاز به عملیات شیرین سازی مشهور است، به ضرورتی اجتناب ناپذیر تبدیل شده است.

البته بوی مرکاپتان شبیه گوگرد بوده اما کارشناسان نمی توانند بوی موجود در تهران را از نوع گوگردی بدانند.

صرف‌نظر از گرفتن یک نتیجه قطعی، باید منتظر شد تا ببینیم کارشناسان رسمی چه می‌گویند اما مردم با دماغشان این بو را تشخیص داده و می‌دانند که زنندگی آن قابل‌تحمل نیست.