«مهدی فضائلی» در یادداشتی نوشت:
برخی ایمان را به ایمان مستقر (ایمان پایدار)و ایمان مستودع(ناپایدار) تقسیم کرده اند و راه تمیز ایمان پایدار از ایمان متزلزل و سست،نحوه خروج از فتنه ها و امتحانات گوناگون است.
أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ یُتْرَکُوا أَنْ یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ
آیا مردم پنداشتند که تا گفتند ایمان آوردیم رها مى شوند و مورد آزمایش قرار نمى گیرند؟
وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُوا وَلَیَعْلَمَنَّ الْکَاذِبِینَ
و به یقین کسانى را که پیش از اینان بودند آزمودیم تا خدا آنان را که راست گفته اند معلوم دارد و دروغگویان را [نیز] معلوم دارد.
بسیاری بوده و هستند که در مسیر ایمان قرار گرفتند اما در مواجهه با امتحانات گوناگون اخلاقی،سیاسی، اقتصادی و یا ابتلائات جانی برای خود و نزدیکان و امثال آن تاب تحمل نداشته و ایمانشان را یا کلا" از دست داده اند و یا در مجموع سربلند از آن امتحان و ابتلا خارج نشده اند.
در مقابل ،انسان هایی راسخ و مستحکم را می شناسیم که در مقابل آزمون های سخت و دشوار با عزت و راست قامت ظاهر شده اند.
مصادیق این دو گروه را هم در میان توده و عموم جامعه می توان دید و هم در میان خواص و البته در میان خواص چشمگیرتر به نظر می رسند.
بسیار انسان های صاحب نام و در مقاطعی خوش نام را میتوان نام برد که در صحنه و میدانی از آزمون الهی مردود شده و یکباره آنچنان سقوط کرده اند که از شمار اهل حق خارج شده و در جبهه باطل قرار گرفته اند و از سوی دیگر خواصی را سراغ داریم که در برابر فتنه های گوناگون نه تنها کم نیاورده بلکه روح و ایمانشان صیقل خورده و نورانی تر مسیر حق را ادامه داده اند.
در نظر نویسنده و همه آنانی که با سردار سرتیپ پاسدار دکتر احمد فضائلی حشر و نشر داشته اند او مصداق شایسته ای از ایمان مستقر بود.
نزدیک نیم قرن از عمر خود را در راه اسلام ناب سپری کرد. از جبهه مقابله با رژیم صهیونیستی تا مبارزه با رژیم طاغوت، از حضور و جانبازی در دفاع مقدس در جنگ سخت تا دفاع مقدس در نبرد نرم و از طهارت اقتصادی تا بردباری مثال زدنی در مرگ فرزند،ثابت قدم و استوار طی طریق کرد.
او لحظه ای در یاری امام راحل(ره) و جانشین شایسته ایشان امام خامنه ای درنگ نمیکرد و روز به روز باورش به صدق وعده های الهی بیشتر می شد.این سرباز مومن، شجاع،اندیشمند، انقلابی و ولایت مدار مصداق عاش سعیدا" و مات سعیدا" بود.
خدایش با اولیای خود محشور و ما را نیز ایمان مستقر عطا فرماید.