رئیس مرکز امور بین‌الملل و مدارس خارج از کشور وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه نظام جمهوری اسلامی پذیرفته است که کلیه فرزندان اتباع بتوانند به مدرسه بروند، گفت: اکنون ۱۲۳ هزار دانش آموز غیرقانونی غیرمجاز وارد مدارس شدند که با مجوز خاص وزارت کشور می‌توانند تحصیل کنند.
به گزارش ایسنا غلامرضا کریمی، با اشاره به چالش‌های تحقق عدالت آموزشی و وضعیت تحصیل اتباع در ایران اظهار کرد: ۴۷۳ هزار دانش آموز اتباع خارجی و پناهنده داریم که حدود ۴۴۳ هزار نفر اهل افغانستان هستند. این تعداد دانش آموز در ۲۸ هزار مدرسه تحصیل می‌کنند.
وی با اشاره به دستور مقام معظم رهبری در سال ۹۳ مبنی بر اینکه همه کودکان پناهنده در داخل ایران فارغ از اینکه اقامت قانونی دارند یا خیر می‌توانند در مدارس ثبت نام کنند گفت: این موضوع مصوبه هیئت وزیران را نیز دارد؛ بنابراین نظام جمهوری اسلامی پذیرفته است که کلیه فرزندان اتباع بتوانند به مدرسه بروند.
کریمی درباره تعداد فرزندان به مدرسه نرفته اتباع، گفت: ما مسئولیتی در زمینه شناسایی نداریم. آمارهای رسمی نشان می‌دهد که نزدیک به یک میلیون پناهنده ثبت شده رسمی داریم که فرزندان‌شان نیز در مدارس حضور می یابند. اما آمار غیررسمی حاکی از دو میلیون تبعه غیرمجاز در کشور است. اگر آمار رسمی را درنظر بگیریم باید ۳۰۰ هزار دانش آموز اتباع داشته باشیم. ولی ما اتباع غیرمجاز را هم ثبت نام می‌کنیم. سال‌های گذشته حدود ۲۸۰ هزار دانش آموز اتباع داشتیم ولی بعد از دستور رهبری و مصوبه دولت، ۱۲۳ هزار دانش آموز غیرقانونی غیرمجاز وارد مدارس شدند که با مجوز خاص وزارت کشور می‌توانند تحصیل کنند.
رئیس مرکز امور بین الملل و مدارس خارج از کشور وزارت آموزش و پرورش افزود: مجموع کمک‌های بین‌المللی برای دانش‌آموزان پناهنده کمتر از دو درصد کل هزینه‌ای است که صرف می‌کنیم، در حالی که طبق نرم جهانی باید ۵۰ درصد هزینه ها را کمیسیاریای عالی پناهندگان و سایر تشکل‌های بین‌المللی تامین کنند. ما به وظیفه خود عمل کردیم ولی آنها به وظیفه خود عمل نمی‌کنند و ما مرتب در حال انعکاس موضوع به مجامع بین‌المللی هستیم.
کریمی ادامه داد: البته هر سال ۱۰ تا ۱۲ مدرسه از سوی کمیسیاریای عالی ساخته می‌شود، ولی حجم کمک‌ها محدود است. ایران تنها کشوری است که تمامی پناهندگان را در درون نظام آموزشی رسمی پذیرش می‌کند. حتی کشورهای توسعه یافته که ادعای حقوق بشر دارند، پناهندگان را در کمپ‌ها و اردوگاه‌ها نگه می‌دارند.
وی درباره مطالبات معلمان خارج از کشور نیز عنوان کرد: مطالبات چندین بخش دارد و بحث مفصلی را می‌طلبد. یکی بخش مطالبات مربوط به معلمانی است که خارج از کشور بودند و تازه برگشتند یا هنوز آنجا هستند که پرداختی ما به آنها عقب افتاده است. عده‌ای هم سال‌های ۸۴ تا ۹۴ به مدراس خارج رفته بودند که دیوان عدالت ادرای رای داده ۵۰۰ میلیارد تومان طلب دارند و باید تامین اعتبار شوند و در تلاش هستیم. حدود ۵۰ میلیارد تومان هم نقد و آماده است ولی مشکل از سوی بانک مرکزی است که باید این مبلغ تبدیل به ارز شود و فرایند پیچیده‌ای دارد و در حال رایزنی برای حل مشکل هستیم.
حجت‌الاسلام اسماعیل آذری‌نژاد، فعال فرهنگی مناطق روستایی نیز درباره چالش‌های عدالت آموزشی گفت: به روستاهایی در مناطق محروم می‌روم و واقعیت این است که عدالت آموزشی به معنای واقعی کلمه در آنجا وجود ندارد. مدرسه‌هایی وجود دارند که معلمش سرباز معلم است یا از نهضت سواد آموزی آمده یا دوره کافی ندیده و ضمن خدمت خوب نرفته است. امروز به روستایی رفتم که بچه‌های کلاس چهارم و پنجمش سواد عبارت خوانی نداشتند. چون معلم آموزش کافی ندیده تا عبارت خوانی یادشان بدهد چه برسد به پرورش فکر و خلاقیت. بخشی از معلمان مناطق محروم توانایی لازم را ندارند.
وی در برنامه تلویزیونی پرسشگر ادامه داد: کتاب درسی، تفکرمحور شده اما معلمان ما اینگونه نیستند. ریشه این مشکلات این است که در حاکمیت ما آموزش و پرورش حرف اول را نمی زند و سرباز معلم به کلاس ابتدایی می‌فرستند. یک سرباز معلم چقدر توانایی دارند که درس ریاضی پایه ششم تدریس کند؟ هرکسی می‌تواند در این سیستم برود و معلم بشود بدون آنکه توانایی لازم را داشته باشد. حاکمیت باید به آموزش و پرورش در مقطع ابتدایی برای روستاییان توجه ویژه داشته باشد و به معلم‌ها بها بدهد و معیشت‌شان را تامین کند؛ چرا معلمی باید احساس کند وقتی معلم ابتدایی شد دیگر نظارتی روی او نیست؟
