سوره تحریم شصت و ششمین سوره قرآن است و در جزء بیست و هشتم آن قرار دارد.
سوره تحریم گناهکاران را به توبه نصوح تشویق می‌کند و درباره آثار ایمان در قیامت سخن می‌گوید و مسلمانان را به جهاد با کفار و منافقان و سختگیری بر آنان فرا می‌خواند.
در این سوره از همسر نوح و لوط به عنوان زنان ناصالح و از همسر فرعون آسیه (ع) و حضرت مریم (ع) به عنوان زنان صالح نام برده شده است. آیه ششم سوره تحریم مبنی بر فراخواندن مومنان به حفظ خود و خانواده از آتش جهنم از آیات مشهور این سوره است.
از پیامبر (ص) روایت شده است: هر کس سوره تحریم را قرائت کند، موفق به توبه نصوح و بدون بازگشت به گناه می‌شود. از امام صادق (ع) نیز نقل شده است هر کس سوره‌های طلاق و تحریم را در نماز واجب خود بخواند، خداوند در روز قیامت او را از ترس و خوف و حزن و اندوه در امان می‌دارد و از افتادن در آتش معاف می‌کند و او را به سبب تلاوت این دو سوره و مداومت بر تلاوت آن وارد بهشت می‌کند.
درباره خواص آن نیز نقل شده است: موجب آسان‌شدن جان دادن فرد محتضر می‌شود. اگر سوره تحریم را برای او بنویسند، موجب تخفیف عذاب اموات است. خواندن این سوره اضطراب را دور می‌کند و مدوامت بر تلاوت آن برای شخص بدهکار ان شاء الله مفید است.
متن آیاتی از سوره تحریم همراه با ترجمه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّـهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا عَسَىٰ رَ‌بُّکُمْ أَن یُکَفِّرَ عَنکُمْ سَیِّئَاتِکُمْ وَ یُدْخِلَکُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِ‌ی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ یَوْمَ لَا یُخْزِی اللَّـهُ النَّبِیَّ وَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ ۖ نُورُ‌هُمْ یَسْعَىٰ بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ بِأَیْمَانِهِمْ یَقُولُونَ رَ‌بَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَ‌نَا وَ اغْفِرْ لَنَا ۖ إِنَّکَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿٨﴾
اى کسانى که ایمان آورده‌اید به درگاه خدا توبه‌اى راستین کنید امید است که پروردگارتان بدیهایتان را از شما بزداید و شما را به باغهایى که از زیر درختان آن جویبار‌ها روان است درآورد در آن روز خدا پیامبر خود و کسانى را که با او ایمان آورده بودند خوار نمى‌گرداند نورشان از پیشاپیش آنان و سمت راستشان روان است مى‌گویند: پروردگارا نور ما را براى ما کامل گردان و بر ما ببخشاى که تو بر هر چیز توانایى (۸)
یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ جَاهِدِ الْکُفَّارَ وَ الْمُنَافِقِینَ وَ اغْلُظْ عَلَیْهِمْ ۚ وَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿٩﴾
اى پیامبر با کافران و منافقان جهاد کن و بر آنان سخت گیر که جاى ایشان در جهنم خواهد بود و چه بد سرانجامى است (۹)
ضَرَ‌بَ اللَّـهُ مَثَلًا لِّلَّذِینَ کَفَرُ‌وا امْرَ‌أَتَ نُوحٍ وَ امْرَ‌أَتَ لُوطٍ ۖ کَانَتَا تَحْتَ عَبْدَیْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَیْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ یُغْنِیَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّـهِ شَیْئًا وَ قِیلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِینَ ﴿١٠﴾
خدا براى کسانى که کفر ورزیده‌اند آن نوح و آن لوط را مثل آورده که هر دو در نکاح دو بنده از بندگان شایسته ما بودند و به آن‌ها خیانت کردند و کارى از دست شوهران آن‌ها در برابر خدا ساخته نبود و گفته شد: «با داخل شوندگان داخل آتش شوید (۱۰)
وَ ضَرَ‌بَ اللَّـهُ مَثَلًا لِّلَّذِینَ آمَنُوا امْرَ‌أَتَ فِرْ‌عَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَ‌بِّ ابْنِ لِی عِندَکَ بَیْتًا فِی الْجَنَّةِ وَ نَجِّنِی مِن فِرْ‌عَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ ﴿١١﴾
و براى کسانى که ایمان آورده‌اند، خدا همسر فرعون را مثل آورده، آنگاه که گفت: پروردگارا پیش خود در بهشت خانه‌اى برایم بساز و مرا از فرعون و کردارش نجات ده و مرا از دست مردم ستمگر برهان (۱۱)
وَ مَرْ‌یَمَ ابْنَتَ عِمْرَ‌انَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْ‌جَهَا فَنَفَخْنَا فِیهِ مِن رُّ‌وحِنَا وَ صَدَّقَتْ بِکَلِمَاتِ رَ‌بِّهَا وَ کُتُبِهِ وَ کَانَتْ مِنَ الْقَانِتِینَ ﴿١٢﴾
و مریم دخت عمران را، همان کسى که خود را پاکدامن نگاه داشت و در او از روح خود دمیدیم و سخنان پروردگار خود و کتابهاى او را تصدیق کرد و از فرمانبرداران بود (۱۲)
