دکتر گودرز عکاشه روانپزشک و متخصص اعصاب و روان به چرایی اهمیت توجه به سلامت روان کودک اشاره کرد و گفت: کودکی و دوران رشد کودک، دوران تثبیت شخصیت انسانی و آموزش شناخت ها است. دوران آموزش‌های علمی و شکل گیری انسان از همان پایه‌ها است.
به گزارش ایسنا وی با بیان اینکه تمام مقاطع از بدو تولد تا ۱۲ سالگی هر کدام ویژگی‌های خاص خودش را دارد، عنوان کرد: کودکان از صفر تا ۲ سالگی و از ۲ تا ۵ سالگی و در دوران دبستان ویژگی‌هایی دارند و آموزش خانواده ها با الزامات همین دوران‌ها جزو ضروریات زندگی انسان برای داشتن یک روان سالم در آینده خواهد بود.
این متخصص اعصاب و روان متذکر شد: در بسیاری از مراجعه کنندگانی که به ما مراجعه می کنند، وقتی به گذشته بر می گردیم می بینیم که تروماها و ضربه های دوران کودکی که به آن ها وارد شده و رشد دوران کودکی، زمینه ساز وجود یکسری از نا بهنجاری‌هایی است که اکنون هست.
وی تصریح کرد: در دوران کودکی مسایل تثبیت می شود و رشد می کند و نهادینه و پایه گذاری می شود. در واقع همانند ساختمان است و اگر پایه های اولیه ساختمان را به درستی قرار دهید، ساختمان را بیمه کرده اید در غیر این صورت هرچه به این ساختمان اضافه می شود، سست و لغزنده خواهد بود. دوران کودکی چنین نقشی را دارد.
عکاشه به خانواده ها توصیه کرد: خانواده ها دقت کنند، انعکاس تمام رفتارهایشان در درون کودک مانند یک ضبط صوتی است که می رود و در آنجا حک می شود و تا پایان عمر در کودک باقی می ماند. البته خانواده ها فکر می کنند که کودک گفتگوها، مجادلات و یا هر مسئله‌ای دیگر را نمی فهمد در حالی که وقتی ما بعدا بررسی می کنیم می بینیم وقتی که اینها خاطراتشان را عنوان می کنند دقیقا اینها را می گویند و این می تواند به صورت اضطراب نقش بندی کند و یا می تواند به صورت پایین بودن اعتماد به نفس و یا حتی برعکس یعنی اعتماد به نفس کاذب خودش را نشان دهد.
وی تاکید کرد: باید مراقب گفتگوها و رفتارهایمان جلوی کودکان از همان دوران کودکی باشیم و بدانیم اینها بر لوح کودکان نقش می بینند.
این روانپزشک اظهار کرد: همه رفتارها، کنش‌ها و اتفاقاتی که رخ می دهد شخصیت اولیه کودک را می سازند و این از همان دوران حاملگی شروع می شود و وقتی کودک به دنیا می آید همه این پایه‌ریزیها انجام می شود.
وی با اشاره به پایین بودن اعتماد به نفس در جامعه، به دلایل آن اشاره کرد و گفت: کنترل بیش از حد خانواده‌ها، اجازه ندادن به آزمون و خطا به کودک باعث می شود کودکان در جامعه ما نتوانند جسارت لازم را پیدا و قدرت مقابله با مشکلات را پیدا کنند و همیشه احساس می کنند که احتیاج به یک راهنما دارند.
