دوازدهمین همایش بیماری های متابولیک ارثی و غدد کودکان و اولین همایش علوم پایه بیماری های ارثی، از صبح چهارشنبه در تهران آغاز به کار کرد.
مراسم افتتاحیه دوازدهمین همایش بیماری های متابولیک ارثی و غدد کودکان و اولین همایش علوم پایه بیماری های ارثی، روز چهارشنبه 15 ابان 98 در مرکز طبی آغاز به کار کرد.
در ابتدا، فرزانه عباسی دبیر علمی همایش بیماری های متابولیک، اظهارداشت: محورهای اصلی این کنگره متمرکز بر بیماری های متابولیک ارثی و یکسری از بیماری های شایع غدد است و امیدواریم با تبادل دانش بین علوم پایه و بالین فکری برای بیماری های متابولیک ارثی شود و راهی برای ساماندهی بیماری های متابولیک ارثی در کشور باشد.
همچنین، نجات مهدیه دبیر علمی اولین همایش علوم پایه در بیماری های ارثی، گفت: اهمیت علوم پایه آن طور که باید از نظر پزشکی مشخص نشده و پیشرفت های اخیر در سلول های بنیادی و ظهور ips همه اینها نشان دهنده اهمیت علوم پایه است و این چشم انداز باعث شد اولین همایش علوم پایه در پزشکی را برگزارکنیم که با استقبال خوبی روبرو شد و امیدواریم هرچه زودتر علوم پایه در پزشکی کاربردی شود.
وی، محورهای مورد بحث در همایش علوم پایه را سلول های بنیادی، ژنتیک، بیوشیمی و تکنیک های آزمایشگاهی برشمرد و عنوان کرد: امیدواریم این همایش منجر به همکاری بیشتر پزشکان بالینی با علوم پایه شود.
در ادامه، علی ربانی رئیس دوازدهمین همایش بیماری های متابولیک ارثی، افزود: با پیشرفت هایی که در زمینه بهداشت و درمان شده است، وضعیت بیماری ها به سمت بیماری های غیرواگیر رفته و در حوزه بیماری های غیرواگیر یک بخش آن بیماری های متابولیک ارثی است.
وی ادامه داد: این بیماری ها ریشه ارثی دارد و در کشورهایی که ازدواج فامیلی بیشتر است، شانس ابتلا به این بیماری ها بیشتر است.
ربانی گفت: درست است که در ریت مقالات پبشرفت داشته ایم اما اطلاعات علمی دقیق و قابل استفاده نداریم.
وی افزود: تشخیص بیماری های متابولیک ارثی، راحت نیست و به تکنولوژی پیشرفته و روز دنیا نیاز است.
ربانی گفت: یکسری از این بیماری ها هیچ وقت خوب نمی شوند و بسیار هزینه بر هستند
وی افزود: قرار بود وزبر بهداشت در افتتاحیه همایش حضور داشته باشد که چگونه برنامه ریزی کنیم تا حجم وسیعی که در این بیماری ها هزینه می شود را مدیریت کنیم که هم کیفیت زندگی بیمار و خانواده بیمار تغییر کند.
ربانی ادامه داد: آن چیزی که خیلی خوشحال کننده است، این است که در دنیا برای این بیماران ژن درمانی انجام شده و ما نباید همه فعالیت ها را متمرکز در تولید مقاله کنیم، بلکه باید فکر نو و راه های جدید پیدا کنیم.
