«مقتدی صدر»، سیاستمدار عراقی رئیس جریان «صدر»، بزرگ‌ترین فراکسیون پارلمان عراق در روز‌های اخیر نقش مهمی در عرصه سیاسی کشورش ایفا کرده است؛ فراخوان تظاهرات میلیونی ضد آمریکایی در بغداد.
مقتدی صدر، شخصیت روحانی و سیاسی عراق که حزبش توانست در پی انتخابات پارلمانی ماه می سال ۲۰۱۸ عراق پیروزی قابل ملاحظه‌ای را کسب کرده و عنوان بزرگ‌ترین فراکسیون پارلمان این کشور را به خود اختصاص دهد، در جریان تحولات اخیر در عراق و تشدید احساسات ضد آمریکایی به دنبال اقدام تروریستی این کشور علیه فرودگاه بغداد که منجر به شهادت سردار «قاسم سلیمانی»، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، «ابومهدی المهندس»، معاون فرمانده گروه مقاومتی «حشدالشعبی» و شماری از همراهانشان و نقض آشکار حاکمیت عراق منجر شد، با اعلام فراخوان تاریخی تظاهرات میلیونی در اعتراض به حضور نظامیان آمریکایی جریان ساز شد.
به گزارش میزان «صدر» که در سال‌های اخیر تلاش کرد تا به عنوان یک شخصیت بی طرف در درگیری‌های منطقه‌ای شناخته شود، در سال ۱۹۷۴ در خاندان برجسته صدر با ریشه «جبل عامل لبنان»، متولد شد. «صدر» که خاندانش نقش مهمی در مبارزه با رژیم دیکتاتوری «صدام» داشته اند، از شخصیت‌های تاثیرگذار مذهبی و مردمی در عراق است. این در حالی است که وی تا پیش از حضور در پارلمان عنوانی رسمی در دولت عراق نداشته است.
«صدر» جوان که پس از حادثه ترور پدرش در سال ۱۹۹۸ چند سال را در اختفا زندگی کرده و به تحصیل حوزوی پرداخته و بر حفظ روابط پدرش متمرکز شده بود، در پی تجاوز آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳، با روشن کردن مواضع سیاسی خود و تشکیل «جیش المهدی» به عنوان سازمانی سیاسی- اجتماعی، فعالیت سیاسی خود را با تمرکز بر موضوع اخراج نظامیان آمریکایی از کشور آغاز کرد. این تاکید سبب شد تا رسانه‌های غربی اغلب از وی با عنوان روحانی ضد آمریکایی یاد کنند.
جریان صدر تحت ریاست مقتدی صدر با بر عهده گرفتن مسئولیت‌های بزرگ اجتماعی، اقدامات مهمی را در عرصه اجتماعی عراق انجام داده و خدمات متعددی را به مردم و به ویژه مردم طبقه محروم منطقه صدر شهر بغداد اعم از تامین امنیت عمومی، احیای مساجد، ... ارائه داده است. به نظر می‌رسد کمک به فقرا به سنتی پایدار در خاندان صدر مبدل شده است.
عبارت مشهور صدر مبنی بر «صدام مار کوچک بود، اما آمریکا مار بزرگ است»، از جهت و رویکرد سیاسی وی خبر می‌دهد. مخالفت با مداخله کشور‌هایی خارجی در امور داخلی عراق، روابط حسنه با حزب الله لبنان، حمایت از «بشار اسد»، رئیس جمهور سوریه در جریان بحران این کشور، درخواستن خروج نظامیان آمریکایی از سوریه، محکوم کردن ترکیه به تفرقه افکنی در میان اقوام عراقی، ... بخشی از رویکرد سیاسی صدر است. ضدیت وی با ادامه حضور نظامیان خارجی به ویژه آمریکایی در عراق پیامد‌هایی مانند تلاش برای ترور وی، دستگیری به بهانه‌های واهی، ... را در پی داشته است.
