احسان خدنگی استادیار دانشگاه شاهد در یادداشتی به تحلیل برخی نظرات درباره فواید کرونا در جامعه پرداخته و نکاتی برگرفته از آیات قرآن کریم در این خصوص مطرح کرد.
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین و توکلت علی الله
تحلیلی قرآنی بر ماجرای کرونا و برنامه خداوند در عصر حاضر
این روزها مطالبی در مورد کرونا در شبکههای اجتماعی دست به دست میشود که در نگاه اول زیبا و ادبیاند، اما زمانی که عمیقتر به آنها نگاه میکنیم نیازمند ارتقاء هستند. مطالبی جدی یا طنز در مورد فواید کرونا از کاهش ترافیک و آلودگی هوا تا افزایش سطح مطالعه و خلاقیت؛ لذا بر آن شدم مطالبی قرآنی عموماً مبتنی بر نظریه ساختارمندی سورههای قرآن در این مورد طرح نمایم.
بسم الله الرحمن الرحیم
«یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ»ای کسی که شب و روز را تدبیر میکنی. ما ابتدای هر سال این عبارت را میخوانیم و به سادگی از کنارش عبور میکنیم. اما به راستی تدبیرگر روزگار ما کیست؟ و اگر تدبیر به معنای چینش وقایع روزگار یکی از پس دیگریست [۱]، چه کسی روزها، شبها و وقایع درون آنها را کنار هم میچیند؟ آیا این چینش نظاممند است؟ و اگر هست مدبر آن از این چینش هدف و برنامهای دارد؟ و مهمتر اینکه آیا در عصر حاضر که عصر عجیبی است باید به چنین سؤالاتی فکر کرد یا صرفاً به حداقلهای دینداری پرداخته و کاری با برنامههای الهی و فرآیندهای تربیتی حی و جاری او و خلیفهاش نداشت؟
به راستی چرا در مقام اعتقاد میگوییم هیچ چیزی در خشکی یا دریا [۲]، چه بسیار کوچک و چه بسیار بزرگ [۳]، در زمین و آسمان۲، چه پنهان و چه آشکار [۴]، حتی در حد افتادن یک برگ از درخت۱ و حتی در آسمانهای هفتگانه [۵]واقع نمیشود مگر آنکه خداوند بر آن شاهد بوده و از سیطره علم و قدرت او خارج نیست؛ هیچ موجودی نیست مگر آنکه رزقش را میدهد [۶]؛ و تنها پادشاهی قدرتمند آسمانها و زمین از آن اوست [۷]؛ اما در مقام تحلیل و عمل فاعلیت خداوند و پیوستار به هم متصل برنامههای او در دورانها کمرنگ دیده میشود؟ به راستی چرا به یُقَدِّرُ اللَّیْلَ وَ النَّهار بودن الله [۸]و تقدیر امور عالم در شب قدر تا وقوع «مَطْلَعِ الْفَجْرِ» که از نقاط عطف برنامههای اوست [۹]معتقدیم؛ اما در مقام عمل دست پنهان و آشکار او و خلیفهاش در تقدیر و تدبیر امور دوران جدید برای عصارهگیری از شیعیان و محبانشان کمرنگ دیده میشود؟ مگر نه این است که خداوند از مجرای خلیفه خود در هر زمان تدبیر گر امور است؟ و مگر نه این است که دومینوی حوادث در دوران اخیر خارج از تقدیر امور در شب قدر نیست؟ پس چگونه وقایع را ببینیم، اما نظام ربوبیت خداوند برای تربیت آدم و در نهایت رفعت عالَم را نتیجه نگیریم؟ حتی مستقل از نگاه قرآنی آیا میتوان با عقلی سلیم و روشی علمی صحنههای عظیمی، چون اربعین را مطالعه کرد و به بشر نسبت داد؟ صحنهای که در آن میلیونها پاک طینت با فرهنگهای مختلف از دهها کشور بدون هیچ تبلیغات و مدیریت یکپارچهای به سمت قلب عالم کشیده میشوند، اخلاق و صفاتشان دگرگون شده و در شرایط ناامن با زیرساختهای ضعیف، مسئله جدی از جهت امنیت، سلامت، اسکان و خوراکشان بوجود نمیآید؛ و اگر عالم را رها شده نپنداریم إِنَّ فی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ لَآیاتٍ لِأُولِی الْأَلْبابِ. در خلقت آسمانها و زمین و تغییر و تحول شب و روز آیاتی است برای صاحبان اندیشه. الَّذینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیاماً وَ قُعُوداً وَ عَلى جُنُوبِهِمْ. صاحبان اندیشهای که خدا را در همه حال در قیام و قعود و به پهلو آرمیده ذکر میکنند. وَ یَتَفَکَّرُونَ فی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَکَ؛ و به خلقت آسمانها و زمین فکر میکنند و در ادامه میگویند: خدایا تو این زنجیره پر از عجایب آفرینش را باطل نیافریدی. تو سبحان و منزهی از اینکه چنین دستگاه عظیمی را بسازی، اما مقصود و هدف حقی را برایش در نظر نگیری؛ و پایه ذکر همیشگی و بدون غفلت ایشان توجه به آیات الهی و مطالعه آیات در فضای ولایت و تدبیر خداوند از مجرای خلیفهاش است.
به راستی چرا در سخن به این ویروس کوچک امکان فاعلیت داده و فواید بسیاری بر حضور آن بر میشماریم گویی موجود مبارکی برای نجات بشر آمده لیکن در مورد برنامه زیبای خدا و خلیفهاش در تدبیر ماجرای کرونا صحبت نمیکنیم؟ بر اساس برخی شواهد محتملترین سناریو این است که کرونا برای جنگ بیولوژیک ساخته شد که یکی از اهداف اصلیاش کشور عزیزمان بود؛ و در ابتدای ورودش به ایران نیز بسیار وحشی و قاتل بود [۱۰]. با اینحال چه شد که آن وضع وحشتناک تعدیل شد و هم اکنون دامنگیر کشورهای غربی که داعیهدار تکنولوژی هستند شده و در حال ضربه جدی به اقتصاد و تمدن آنهاست؟ ترامپ و جانسون چه چیزی میدانستند که در ابتدا کرونا را جدی نگرفتند؛ و اکنون چه واقع شده که پس از مدت کوتاهی تغییر موضع داده و هراسان در مورد آن صحبت میکنند؟
سالهاست دشمن فتنه میکند و خداوند آتش فتنهاش را خاموش میکند. اگر این بار خدا راه را باز کرد که فتنه دشمن اثر کند، چه بسا برای این باشد که در برنامهای متقن و دقیق فضایی ایجاد شود که مردم عیارشان مشخص گردد؛ تا نیاز آنها به ساختارهایی الهی متفاوت با نظامهای ساخته فراماسونها افزایش یابد؛ تا ضعف انسان و تکنولوژیهای خود ساختهاش عیان گردد؛ تا خدا از باب رحمتش مسیحیان را از غفلت بیدار کند؛ تا پاک طینتان عالَم دست از شک و بازی بردارند [۱۱]و متوجه شوند که عالَم صاحبی دارد و باید رابطهشان را با معبود اصلاح کنند؛ تا شیعیان خمینی را در فضایی جهادگونه تربیت کند و در فضایی از گذشت و ایثار ایشان را در دور کردن منیتها و خواستههای نفسانی یاری بخشد. چرا که به نظر میرسد در نقطه عطفی تاریخی از برنامه عظیم به سوی برپایی تمدن اسلامی قرار گرفتهایم؛ و در این مسیر بشر باید آماده رؤیت و نظاره آیات الهی و کسب معرفت مناسب صحنههای آینده شود تا انشاءالله حق برایش تبیین شود [۱۲]. تا برای کسانی که آرزو دارند سربازی باشند برای مهدی (عج) فضایی باز کند که کشتههای آنها شهید و زندههای آنها بر اساس فرآیندهای تربیتی حق، «عِباداً لَنا أُولی بَأْسٍ شَدیدٍ»ی گردند که آماده مواجهه با جبهه باطلند. سربازانی غیور متأثر از ایمان، خواستها، امیال، احساسات، صفات و رفتارهای مهدوی که به فرمانده و امامشان و رفتارهای او یقین داشته و خود را تسبیح وار در جریان ولایتش قرار میدهند؛ و انشاءالله وعده نابودی باطل نزدیک است. فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما بَعَثْنا عَلَیْکُمْ عِباداً لَنا أُولی بَأْسٍ شَدیدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّیارِ وَ کانَ وَعْداً مَفْعُولاً. زمانی که وعده اول نابودی اسرائیل فرا رسد عباد خود را که سخت نیرومندند مبعوث میکنیم. تا میان خانههایشان را جستجو کنند و این وعده قطعاً تحقق خواهد یافت [۱۳]؛ و این تازه ابتدای راه است و تا نابودی جبهه باطل و ایادی آن راه بسیار [۱۴].
این چه ماجراییست در دوران ما که اگر در برنامه خداوند تدبر کنیم زیبا و قابل ستایش است. دشمن فتنه بپا کرد [۱۵]، اما گویی خداوند بر اساس قانون «وَ مَکَرُوا وَ مَکَرَ اللَّهُ» دارد مکرش را به خودش باز میگرداند. البته هیچ کسی از سختی دشمنانش خوشحال نمیشود، لیکن باید انتظار کشید و دید «خَیْرُ الْماکِرینَ» بودن خداوند چگونه واقع میشود [۱۶]؛ و چگونه دلهای پاک بیدار شده و پاک طینتان عالم دست از شک، بازی و جاهلیت مدرن بر میدارند [۱۷]. وَ انْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُونَ [۱۸]؛ و ستایش کرد خدایی را که با برنامهای متقن و دقیق در گام دوم انقلاب و پس از شهادت حاج قاسم عزیز جریانات عظیمی برای تربیت و رشد جبهه حق واقع کرد. گویی خلیفه الله با زبان صحنه با ما صحبت میکند کهای عزیزانم حاج قاسم یک سرباز تکرار ناشدنی نیست؛ حاج قاسم یک تک نمونه نیست. بلکه هر کس در فرآیند تربیتی حق وارد شود حاج قاسمی خواهد شد برای آینده مهدوی که انشاءالله قریب است. أَلَیْسَ الصُّبْحُ بِقَریب؟
حال باید از خود پرسید آیا وقت آن نرسیده که در کنار بررسی عوامل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و علمی در مطالعه پدیدههای نوظهوری که با سرعت و شدت بسیار در حال وقوع و اثرگذاریاند، مطالعات و تحلیلهایمان را در فضایی از سنتشناسی، برنامهشناسی، مسیرشناسی و مقصدشناسی خدا و خلیفهاش انجام دهیم؟ سر بلند کنیم و از خدا بپرسیم خدایا تو از برگرداندن مکر دشمن به خود در ماجرای کرونا، از شهادت و اثرگذاری روح بزرگ حاج قاسم، از اربعینهای نورانی، از فشار بر مسلمانان در کشورهای مختلف، از طوفانها، از سیلها، از زلزلهها، از آتش سوزیها و نهایتاً نصرتهای پی در پی قوم ایران و فتوحات آن در عرصههای عظیم که همه از آیات پر تکرار الهیاند چه هدفی داری؟ و چه برنامهای را دنبال میکنی؟ به راستی تحلیلگران ما را چه شده که به نظام توحیدی در حد حداقلی یکتا بودن خدا اعتقاد دارند، ولی در تحلیل و عمل نگاهشان شبیهتر است به خدای یهود؟ خدایی که بر اساس سوره مائده آیه ۶۴ «وَ قالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ» یهود گفت: دست خدا بسته است. خدای ساعت سازی که نظام دقیقی ساخته و آنرا رها کرده تا مبتنی بر قوانین و نظام طبیعت جلو رود! خدایی که در آسمانها است و در دنیا دستش بسته است! به راستی برخی تحلیلگران ما را چه شده که تحلیلهایشان عاری از رصد و مطالعه اثرگذاری دست ولایی خداوند از طریق خلیفهاش است؟ و عاری از اعتقاد به برنامهمندی خدا از چینش صحنهها در خلال دورانها؟ و اکنون که با دومینوی حوادث غیر طبیعی مواجهیم، آیا وقت آن نرسیده که محققان جامعه بجای نسبت دادن فاعلیت به کرونا یا قوانین طبیعی، تنها و تنها فاعلیت خدا را نتیجه بگیرند. و، چون اولی الالباب بگویند: خدایا تو این امور و وقایع پی در پی شب و روز را باطل و بدون هدف نچیدهای. تو از این دومینوی سریع و طوفانی آیات که روز به روز سریعتر میشود چه منظوری داری؟
و اگر مبتنی بر «نظریه ساختارمندی قرآن» که توضیح آن در این مقال نمیگنجد- به عبارت «یَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ» نگاه کنیم ماجرا عجیبتر میشود. این آیه در سورهایی است که موضوع محوری آن بر اساس نظام سوره در ابتدای آیه اول آن است یعنی «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ».ای کسانی که ایمان آوردهاید به عقدها و پیمانهایتان وفا کنید؛ و چه عجیب که مهمترین گرهها و پیمانها در یهود، نصاری و اسلام در این سوره مطرح شده است؛ و عالیترین آن میثاق ولایت امیرالمومنین (ع) در غدیر و لزوم ایجاد عقد و گره محکم با آن است که در کل سوره که نامش از مائده نازل شده از آسمان گرفته شده، جریان دارد. از جمله: الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً (مائده ۳) امروز (روز غدیر) دینتان را کامل کردم، نعمت را بر شما تمام کردم و دین اسلام را برای شما پسندیدم. یا وَ اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ میثاقَهُ الَّذی واثَقَکُمْ بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنا وَ أَطَعْنا (مائده ۷)ای کسانی که ایمان آورده اید به یاد آرید نعمتی که بر شما قرار دادم (ولایت) و میثاق محکمی که شما را به آن متعهد گردانیدم و گفتید شنیدیم و اطاعت کردیم، یا إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ (مائده ۵۵) همانا، ولی شما الله، رسول الله (ص) و امیرالمومنین (ع) هستند و یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ (مائده ۶۷)ای رسول آنچه بر تو نازل شد را در روز غدیر ابلاغ کن که اگر اینکار را انجام ندهی رسالتش را ابلاغ نکردهای [۱۹]. یعنی تمام آیات اصلی غدیر در سورههایی است که عنوانش وفای به پیمانها و عقدهاست و چه عقدی مهمتر از عقد ولایت امیرالمومنین (ع)؟! و در فضایی از ولایت امیرالمؤمنین (ع) و آیات غدیر خداوند عدم اعتقاد یهود به دست ولایت خداوند (ید الله) را طرح مینماید. چیزی که یهود بر نتابید، پلکان سقوط را یکی پس از دیگری طی کرد و به وضع کنونی دچار شد. تا حدی که آنچه در غدیر بر رسول خدا نازل شد نه تنها آنها را به تواضع نکشاند بلکه بر طغیان و کفرشان افزود! [۲۰]چیزی که ابلیس لعین بر نتابید، با اینکه بشدت موحد بود، با قبول نکردن خلیفه خدا اخراج شد [۲۱]! و چیزی که بنی اسرائیل با تمام نعماتی که بر او جاری شد، با تمام علوم غریبهاش، با تمام معجزاتی که دید و با تمام فضلی که خدا به او عطا کرد [۲۲]بر نتابید و مستوجب لعنت خداوند شد. همانطورکه خداوند در آیه ۱۲ همین سوره میفرماید: ما از بنی اسرائیل میثاق گرفتیم و ۱۲ پیشوا برایشان قرار دادیم [۲۳]. پیشوایانی به تعداد امامان ما شیعیان و به تعداد ماههای سال! سپس میفرماید، ولی ایشان میثاقشان را نقض کردند و مستوجب لعنت ما شدند [۲۴]و مسیر سقوط جدی بنی اسرائیل شروع شد.
به عنوان جمعبندی به نظر میرسد که کرونا فتنه دشمن است و نه عذاب خدا [۲۵]؛ و اگر این فرض را قبول کنیم، باید بدانیم که خداوند هم بر دشمن و هم بر فتنه او احاطه دارد. «إِنَّ رَبَّکَ أَحاطَ بِالنَّاسِ» [۲۶]و یارانش را نصرت میکند. او از مجرای خلیفهاش بر اساس برنامهای دقیق و متقن با این فتنه برخورد میکند و انشاءالله به زیباترین نحو فتنه و مکر دشمن را خنثی مینماید. وَ مَکَرُوا وَ مَکَرَ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَیْرُ الْماکِرینَ [۲۷]. از منظر دیگر دشمن بر اساس تفکر «یَدُ اللّهِ مَغْلُولَةٌ» فتنه میسازد و ما با اعتقاد به «غُلَّتْ أَیْدِیهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا بَلْ یَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ» ۱۹ دستان ولایت خداوند را بسیار باز میدانیم؛ و معتقدیم که دست دشمن بسته است.
به توفیق الهی فعل و عکس العمل خدا و امام حیمان را انتظار بکشیم، رصد کنیم و انشاءالله شاهد باشیم؛ و انشاءالله پس از وقوع این محبت توحیدی نگاه کنیم؛ آن را نه به این و آن بلکه به خدا و خلیفهاش نسبت دهیم، حمد کنیم خدایی را که این بار نیز، چون گذشته با اصلاح فتنهای که میتوانست بسیار دردناک باشد، دهها هدف مختلف الهی را معجزه گونه به مقصود رساند. سپس از خود بپرسیم که در کدامین طرف این جبهه عظیم قرار گرفتهایم؟ اگر با شهادت حاج قاسم عزیز جبههای به پهنه کل زمین گسترده شد و حق و باطل به یارگیری از کل این پهنه مشغول شدند؛ باید بدانیم کدامین طرف هستیم، فرماندهمان را بشناسیم و به او معرفت پیدا کنیم، با بصیرت که شگرد رسول الله (ص) است هدایتها و برنامههای لحظه به لحظه او را رصد کرده و مسیر خود را اصلاح کنیم [۲۸]؛ و خود را و تمام صادرههای ابعاد وجودمان اعم از ایمان، نیات، روحیات، امیال، احساسات، صفات و رفتارهایمان را با فرمانده عزیزمان هماهنگ کنیم؛ و بدانیم اگر خدا طی یک فرآیند تربیتی چند صد ساله در ایران، این قوم را از «قَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ» یعنی محب صرف بودن به «أَذِلَّةٍ عَلَی الْمُؤْمِنینَ» و «أَعِزَّةٍ عَلَی الْکافِرینَ» رساند، سپس طبق «یُجاهِدُونَ فی سَبیلِ اللّهِ» فضای جهاد در راه خدا را برایش باز کرد، سپس در این فضا صحنههایی قرار داد که همچون رهبر عزیزشان در اوج فشارها و ملامتها «وَ لا یَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ» شوند و از ملامت شرق و غرب و ایادیشان نترسند، باید منتظر «ذلِکَ فَضْلُ اللّهِ یُؤْتیهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللّهُ واسِعٌ عَلیمٌ» و جریان محبتهای عظیمی از جانب الله از طریق خلیفهاش بر آنها بود [۲۹]. تا انشاءالله در این فرآیند تربیتی به انصارالله و سپس به حزب الله برسند که حزب خدا همیشه پیروز خواهند بود [۳۰]. تا حدی که اگر علم یا دین به ثریا باشد مردانی خدایی از قوم پارس به آن دست مییابند [۳۱]؛ و اگر در مقطعی از این فرآیند، خداوند به شیعیان خمینی اعلام میکند که: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُونُوا أَنْصارَ اللّهِ»ای کسانی که ایمان آوردهاید انصار الله شوید؛ کَما قالَ عیسَی ابْنُ مَرْیَمَ لِلْحَوارِیِّینَ مَنْ أَنْصاری إِلَی اللّهِ قالَ الْحَوارِیُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللّهِ همانطورکه حواریون انصارالله شدند و آن کارهای عجیب و معجزه گونه را انجام میدادند؛ و اگر لحن این جمله پس از یک فرآیند تربیتی که در سوره صف ذکر شده، آمرانه است و نه یک پیشنهاد، باید جایگاه خود را در جبهه جدیدی که در حال تشکیل است بدست آورد؛ و به عنوان زیرساخت باید مراقب بود که بجای ایمان به خدای ساعت ساز یهود، به خدای شیعیان که نه تنها برای نظام خلقتش برنامهای دقیق و متقن دارد، بلکه با «یدالله»ی ولایتش پیوسته در عالَم اثرگذار است ایمان آورده و از آن مهمتر به افعال در لحظه او برای تربیت بشر و رفعت عالَم یقین داشت [۳۲]. در این راستا به تدبیر و تقدیر عصر و زمانهمان توسط «خلیفهالله» و «حجت الله فی ارضه» ایمان داشته و در جستجوی فهم برنامه او که در قرآن تصویر شده بوده و تحلیلهایمان را با برنامههای به روز خداوند و آیات الهی که در معرضش هستیم هماهنگ کنیم. تا انشاءالله ما را نیز منظور کنند [۳۳]سرباز و یاوری شویم برای پیشبرد برنامههای عظیم الهی در عصر حاضر. تا آماده شویم برای مواجهه با آیات الهی و معرفت و مغفرتی که خداوند در صحنههای پیش رو بر بشر جاری خواهد کرد ان شاء الله؛ و آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ.
احسان خدنگی
۷ فروردین ۱۳۹۹
[۱]دُبُر در لغت به معنای «پشت» و تدبیر به معنای «پشت به پشت چیدن» است. به عبارت دیگر تدبیر یعنی چیدمان وقایع و موضوعات یکی پشت سر دیگری مبتنی بر نظام احسن (التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص ۱۷۵). «تدبّر» هم به معنای کشف چگونگی این چینش است.
[۲]وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُها إِلاَّ هُوَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلاَّ یَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ فی ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلاَّ فی کِتابٍ مُبینٍ (انعام ۵۹)
و کلیدهاى غیب، تنها نزد اوست. جز او [کسى]آن را نمىداند، و آنچه در خشکى و دریاست مىداند، و هیچ برگى فرو نمىافتد مگر [اینکه]آن را مىداند، و هیچ دانهاى در تاریکیهاى زمین، و هیچتر و خشکى نیست مگر اینکه در کتاب مبین است.
[۳]وَ ما تَکُونُ فی شَأْنٍ وَ ما تَتْلُوا مِنْهُ مِنْ قُرْآنٍ وَ لا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلاَّ کُنَّا عَلَیْکُمْ شُهُوداً إِذْ تُفیضُونَ فیهِ وَ ما یَعْزُبُ عَنْ رَبِّکَ مِنْ مِثْقالِ ذَرَّةٍ فِی الْأَرْضِ وَ لا فِی السَّماءِ وَ لا أَصْغَرَ مِنْ ذلِکَ وَ لا أَکْبَرَ إِلاَّ فی کِتابٍ مُبینٍ (یونس ۶۱)
و در هیچ کارى نباشى و از سوى او [=خدا]هیچ [آیهاى]از قرآن نخوانى و هیچ کارى نکنید، مگر اینکه ما بر شما گواه باشیم آنگاه که بدان مبادرت مىورزید؛ و هموزن ذرّهاى، نه در زمین و نه در آسمان از پروردگار تو پنهان نیست، و نه کوچکتر و نه بزرگتر از آن چیزى نیست، مگر اینکه در کتاب مبین است.
[۴]وَ ما مِنْ غائِبَةٍ فِی السَّماءِ وَ الْأَرْضِ إِلاَّ فی کِتابٍ مُبینٍ (نمل ۷۵)
و هیچ پنهانى در آسمان و زمین نیست، مگر اینکه در کتاب مبین است.
[۵]وَ قالَ الَّذینَ کَفَرُوا لا تَأْتینَا السَّاعَةُ قُلْ بَلى وَ رَبِّی لَتَأْتِیَنَّکُمْ عالِمِ الْغَیْبِ لا یَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقالُ ذَرَّةٍ فِی السَّماواتِ وَ لا فِی الْأَرْضِ وَ لا أَصْغَرُ مِنْ ذلِکَ وَ لا أَکْبَرُ إِلاَّ فی کِتابٍ مُبینٍ (سبأ ۳)
و کسانى که کافر شدند، گفتند: «رستاخیز براى ما نخواهد آمد.» بگو: «چرا، سوگند به پروردگارم که حتماً براى شما خواهد آمد. [همان]داناى نهان [ها]که هموزن ذرهاى، نه در آسمانها و نه در زمین، از وى پوشیده نیست، و نه کوچکتر از آن و نه بزرگتر از آن است مگر اینکه در کتاب مبین است
[۶]وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللَّهِ رِزْقُها وَ یَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها کُلٌّ فی کِتابٍ مُبینٍ (هود ۶)
و هیچ جنبندهاى در زمین نیست مگر [اینکه]روزیش بر عهده خداست، و [او]قرارگاه و محل مُردنش را مىداند. همه [اینها]در کتابى روشن است.
[۷]وَ لِلَّهِ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّهُ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ (آل عمران ۱۸۹)
و فرمانروایى آسمانها و زمین از آنِ خداست، و خداوند بر هر چیزى تواناست.
لِلَّهِ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما فیهِنَّ وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ (مائده ۱۲۰)
فرمانروایى آسمانها و زمین و آنچه در آنهاست از آنِ خداست، و او بر هر چیزى تواناست.
[۸]إِنَّ رَبَّکَ یَعْلَمُ أَنَّکَ تَقُومُ أَدْنى مِنْ ثُلُثَیِ اللَّیْلِ وَ نِصْفَهُ وَ ثُلُثَهُ وَ طائِفَةٌ مِنَ الَّذینَ مَعَکَ وَ اللَّهُ یُقَدِّرُ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ فَتابَ عَلَیْکُمْ فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَنْ سَیَکُونُ مِنْکُمْ مَرْضى وَ آخَرُونَ یَضْرِبُونَ فِی الْأَرْضِ یَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَ آخَرُونَ یُقاتِلُونَ فی سَبیلِ اللَّهِ فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنْهُ وَ أَقیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ وَ أَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً وَ ما تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِکُمْ مِنْ خَیْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَیْراً وَ أَعْظَمَ أَجْراً وَ اسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ (مزمل ۲۰)
در حقیقت، پروردگارت مىداند که تو و گروهى از کسانى که با تواند، نزدیک به دو سوم از شب یا نصف آن یا یک سوم آن را [به نماز]برمىخیزید، و خداست که شب و روز را مقدر مىکند. [او]مىداند که [شما]هرگز حساب آن را ندارید، پس بر شما ببخشود، [اینک]هر چه از قرآن میسر مىشود بخوانید. [خدا]مىداند که به زودى در میانتان بیمارانى خواهند بود، و [عدهاى]دیگر در زمین سفر مىکنند [و]در پى روزى خدا هستند، و [گروهى]دیگر در راه خدا پیکار مىنمایند. پس هر چه از [قرآن]میسر شد تلاوت کنید و نماز را برپا دارید و زکات را بپردازید و وام نیکو به خدا دهید؛ و هر کار خوبى براى خویش از پیش فرستید آن را نزد خدا بهتر و با پاداشى بیشتر باز خواهید یافت؛ و از خدا طلب آمرزش کنید که خدا آمرزنده مهربان است.
[۹]محمد بن القاسم بن عبید عن أبی عبد الله (ع) أنه قال: «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ سَلامٌ هِیَ حَتَّی مَطْلَعِ الْفَجْرِ» یعنی حتی یخرج القائم ع.
امام صادق (ع) در مورد آیة فرمودند: «سَلامٌ هِیَ حَتَّی مَطْلَعِ الْفَجْرِ» یعنی تا اینکه قائم (عج) قیام کند. / تفسیرفراتکوفی ص۵۸۱، تأویلالآیاتالظاهرة، ص۷۹۱، بحارالأنوار، ج۲۵، ص۹۷
[۱۰]مستقل از اینکه کرونا به عمد یا به اشتباه آزاد شده است، شواهد زیادی وجود دارد که نشان میدهد کرونا به احتمال زیاد با هدف جنگ بیولوژیک ساخته شده است. از جمله رفتار عجیب ترامپ نسبت به این ویروس و دست دادنهای پی در پی او با هوادارانش و ساده جلوه دادن این ویروس، سخنان رهبری که عموماً بدون بررسی صحبت نمیکنند، سخنان مقامات پنتاگون در مورد ویروس کرونا که غیر مستقیم ساخت ویروس را بر عهده گرفتهاند، اما آزاد شدن آنرا عمدی نمیدانند و ....
همچنین مقاله زیر توسط محققان دانشگاههای هاروارد و کارولینای جنوبی در سال ۲۰۱۵ در مجله معتبر Nature چاپ شده است. ساختار و عملکرد ویروس ذکر شده در این مقاله بسیار شبیه به ویروس covid ۱۹ است. ایشان ویروس کرونای خفاش و موش و ترکیبات دیگر را مخلوط کردند و مکانیسمش را بر روی بافت ریه و قلب انسان بررسی کردند. در این تحقیقات مشاهده شد که ویروس جدید به سرعت ریه انسان را تخریب میکند و اگر نتواند سراغ قلب میرود. جالب اینجاست که اگر بتواند ریه را تخریب کند، بخش تخریبی امکان بازسازی ندارد و این عملکرد بسیار شبیه به کرونای ۲۰۱۹ است
Menachery, V.D. ; Yount, B.L. , Jr. ; Debbink, K. ; Agnihothram, S. ; Gralinski, L.E. ; Plante, J.A. ; Graham, R.L. ; Scobey, T. ; Ge, X.Y. ; Donaldson, E.F. ; et al. A SARS-like cluster of circulating bat coronaviruses shows potential for human emergence. Nat. Med. ۲۰۱۵, ۲۱, ۱۵۰۸–۱۵۱۳
[۱۱]بَلْ هُمْ فی شَکٍّ یَلْعَبُونَ (دخان ۹)
ولى نه، آنها به شک در اعتقاد و بازی در عمل سرگرمند
[۱۲]سَنُریهِمْ آیاتِنا فِی الْآفاقِ وَ فی أَنْفُسِهِمْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ (فصلت ۵۳)
به زودی آیات مان را در افقهای گوناگون و در وجودشان بدیشان خواهیم نمود، تا برایشان روشن گردد که او خود حق است. آیا کافی نیست که پروردگارت خود شاهد هر چیزی است؟
[۱۳]فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما بَعَثْنا عَلَیْکُمْ عِبادًا لَنا أُولی بَأْسٍ شَدیدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّیارِ وَ کانَ وَعْدًا مَفْعُولاً (اسراء ۵)
زمانی که وعده اول نابودی اسرائیل فرا رسد عباد خود را که سخت نیرومندند مبعوث میکنیم. تا میان خانه هایشان را جستجو کنند و این وعده قطعاً واقع خواهد شد
[۱۴]شریف، علیرضا، «وﻋﺪه ﻗﺮآﻧﯽ ﻧﺎﺑﻮدی ﺻﻬﯿﻮﻧﯿﺴﻢ در آﺧﺮاﻟﺰﻣﺎن»، مجله مسجد و مهدویت، شماره ۲، صفحه ۱۵۲-۱۱۷
[۱۵]همانطورکه طرح شد این محتملترین فرضیه در مورد کروناست و هنوز نمیتوان بطور قطع ندارد.
[۱۶]وَ مَکَرُوا وَ مَکَرَ اللّهُ وَ اللّهُ خَیْرُ الْماکِرینَ (آل عمران ۵۴)
و [دشمنان]مکر ورزیدند، و خدا [در پاسخشان]مکر کرد، و خداوند بهترین مکرانگیزان است
[۱۷]بَلْ هُمْ فی شَکٍّ یَلْعَبُونَ (دخان ۹)
[۱۸]وَ انْتَظِرُوا إِنّا مُنْتَظِرُونَ (هود ۱۲۲)
«و منتظر باشید که ما [نیز]منتظر خواهیم بود».
[۱۹]یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ إِنَّ اللّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرینَ (مائده ۶۷)ای پیامبر، آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده، ابلاغ کن؛ و اگر نکنی رسالتش را ابلاغ نکردهای؛ و خدا تو را از [گزند]مردم نگاه میدارد. آری، خدا گروه کافران را هدایت نمیکند.
[۲۰]وَ قالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَیْدیهِمْ وَ لُعِنُوا بِما قالُوا بَلْ یَداهُ مَبْسُوطَتانِ یُنْفِقُ کَیْفَ یَشاءُ وَ لَیَزیدَنَّ کَثیرًا مِنْهُمْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ طُغْیانًا وَ کُفْرًا وَ أَلْقَیْنا بَیْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إِلی یَوْمِ الْقِیامَةِ کُلَّما أَوْقَدُوا نارًا لِلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللّهُ وَ یَسْعَوْنَ فِی اْلأَرْضِ فَسادًا وَ اللّهُ لا یُحِبُّ الْمُفْسِدینَ (مائده ۶۴)
و یهود گفتند: «دست خدا بسته است.» دستهای خودشان بسته باد؛ و به [سزای]آنچه گفتند، از رحمت خدا دور شوند. بلکه هر دو دست او گشاده است، هر گونه بخواهد میبخشد؛ و قطعاً آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو فرود آمده، بر طغیان و کفر بسیاری از ایشان خواهد افزود، و تا روز قیامت میانشان دشمنی و کینه افکندیم. هر بار که آتشی برای پیکار برافروختند، خدا آن را خاموش ساخت؛ و در زمین برای فساد میکوشند؛ و خدا مفسدان را دوست نمیدارد.
[۲۱]قالَ ما مَنَعَکَ أَلاّ تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُکَ قالَ أَنَا خَیْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنی مِنْ نارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طینٍ (اعراف ۱۲)
فرمود: «چون تو را به سجده امر کردم چه چیز تو را باز داشت از اینکه سجده کنی؟» گفت: «من از او بهترم. مرا از آتشی آفریدی و او را از گِل آفریدی».
قالَ فَاهْبِطْ مِنْها فَما یَکُونُ لَکَ أَنْ تَتَکَبَّرَ فیها فَاخْرُجْ إِنَّکَ مِنَ الصّاغِرینَ (اعراف ۱۳)
فرمود: «از آن [مقام]فرو شو، تو را نرسد که در آن [جایگاه]تکبّر نمایی. پس بیرون شو که تو از خوارشدگانی».
[۲۲]یا بَنی إِسْرائیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَ أَنّی فَضَّلْتُکُمْ عَلَی الْعالَمینَ (بقره ۱۲۲)ای فرزندان اسرائیل، نعمتم را، که بر شما ارزانی داشتم، و اینکه شما را بر جهانیان برتری دادم، یاد کنید.
[۲۳]وَ لَقَدْ أَخَذَ اللّهُ میثاقَ بَنی إِسْرائیلَ وَ بَعَثْنا مِنْهُمُ اثْنَیْ عَشَرَ نَقیبًا وَ قالَ اللّهُ إِنّی مَعَکُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاةَ وَ آتَیْتُمُ الزَّکاةَ وَ آمَنْتُمْ بِرُسُلی وَ عَزَّرْتُمُوهُمْ وَ أَقْرَضْتُمُ اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا َلأُکَفِّرَنَّ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ وَ َلأُدْخِلَنَّکُمْ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا اْلأَنْهارُ فَمَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ مِنْکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبیلِ (مائده ۱۲)
در حقیقت، خدا از فرزندان اسرائیل پیمان گرفت؛ و از آنان دوازده پیشوا برانگیختیم؛ و خدا فرمود: «من با شما هستم.» اگر نماز برپا دارید و زکات بدهید و به فرستادگانم ایمان بیاورید و یاریشان کنید و وام نیکویی به خدا بدهید، قطعاً گناهانتان را از شما میزدایم، و شما را به باغهایی که از زیر [درختان]آن نهرها روان است در میآورم. پس هر کس از شما بعد از این کفر ورزد، در حقیقت از راه راست گمراه شده است.
[۲۴]فَبِما نَقْضِهِمْ میثاقَهُمْ لَعَنّاهُمْ وَ جَعَلْنا قُلُوبَهُمْ قاسِیَةً یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ نَسُوا حَظًّا مِمّا ذُکِّرُوا بِهِ وَ لا تَزالُ تَطَّلِعُ عَلی خائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلاّ قَلیلاً مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اصْفَحْ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ (مائده ۱۳)
پس به [سزای]پیمان شکستنشان لعنتشان کردیم و دلهایشان را سخت گردانیدیم. [به طوری که]کلمات را از مواضع خود تحریف میکنند، و بخشی از آنچه را بدان اندرز داده شده بودند به فراموشی سپردند؛ و تو همواره بر خیانتی از آنان آگاه میشوی، مگر [شماری]اندک از ایشان [که خیانتکار نیستند]. پس، از آنان درگذر و چشم پوشی کن که خدا نیکوکاران را دوست میدارد.
[۲۵]وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَقُولُ آمَنّا بِاللّهِ فَإِذا أُوذِیَ فِی اللّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النّاسِ کَعَذابِ اللّهِ وَ لَئِنْ جاءَ نَصْرٌ مِنْ رَبِّکَ لَیَقُولُنَّ إِنّا کُنّا مَعَکُمْ أَ وَ لَیْسَ اللّهُ بِأَعْلَمَ بِما فی صُدُورِ الْعالَمینَ (عنکبوت ۱۰)
و از میان مردم کسانیاند که میگویند: «به خدا ایمان آوردهایم» و، چون در [راه]خدا آزار کشند، آزمایش مردم را مانند عذاب خدا قرار میدهند؛ و اگر از جانب پروردگارت پیروزی رسد حتماً خواهند گفت: «ما با شما بودیم.» آیا خدا به آنچه در دلهای جهانیان است داناتر نیست؟
[۲۶]وَ إِذْ قُلْنا لَکَ إِنَّ رَبَّکَ أَحاطَ بِالنّاسِ وَ ما جَعَلْنَا الرُّؤْیَا الَّتی أَرَیْناکَ إِلاّ فِتْنَةً لِلنّاسِ وَ الشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِی الْقُرْآنِ وَ نُخَوِّفُهُمْ فَما یَزیدُهُمْ إِلاّ طُغْیانًا کَبیرًا (اسراء ۶۰)
و [یاد کن]هنگامی را که به تو گفتیم: «به راستی پروردگارت بر مردم احاطه دارد.» و آن رؤیایی را که به تو نمایاندیم، و [نیز]آن درخت لعنت شده در قرآن را جز برای آزمایش مردم قرار ندادیم؛ و ما آنان را بیم میدهیم، ولی جز بر طغیان بیشتر آنها نمیافزاید.
[۲۷]وَ مَکَرُوا وَ مَکَرَ اللّهُ وَ اللّهُ خَیْرُ الْماکِرینَ (آل عمران ۵۴)
و [دشمنان]مکر ورزیدند، و خدا [در پاسخشان]مکر در میان آورد، و خداوند بهترین مکرانگیزان است.
[۲۸]قُلْ هذِهِ سَبیلی أَدْعُوا إِلَی اللّهِ عَلی بَصیرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنی وَ سُبْحانَ اللّهِ وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِکین (یوسف ۱۰۸)
بگو: «این است راه من، که من و هر کس (پیرویام) کرد با بینایی به سوی خدا دعوت میکنیم، و منزّه است خدا، و من از مشرکان نیستم».
[۲۹]یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَی الْمُؤْمِنینَ أَعِزَّةٍ عَلَی الْکافِرینَ یُجاهِدُونَ فی سَبیلِ اللّهِ وَ لا یَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذلِکَ فَضْلُ اللّهِ یُؤْتیهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللّهُ واسِعٌ عَلیمٌ (مائده ۵۴)ای کسانی که ایمان آوردهاید، هر کس از شما از دین خود برگردد، به زودی خدا گروهی [دیگر]را میآورد که آنان را دوست میدارد و آنان [نیز]او را دوست دارند. [اینان]با مؤمنان، فروتن، [و]بر کافران سرفرازند. در راه خدا جهاد میکنند و از سرزنش هیچ ملامتگری نمیترسند. این فضل خداست. آن را به هر که بخواهد میدهد، و خدا گشایشگر داناست.
[۳۰]وَ مَنْ یَتَوَلَّ اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْغالِبُونَ (مائده ۵۶)
و هر کس خدا و پیامبر او و کسانی را که ایمان آوردهاند، ولی خود بداند [پیروز است، چرا که]حزب خدا همان پیروزمندانند.
[۳۱]پیامبر گرامی در پاسخ از پرسشی در مورد تفسیر آیه شریفه «فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَی الْکافِرِینَ ...» «فضرب بیده علی عاتق سلمان» دست خویش را بر شانه «سلمان» زد و فرمود: این مرد و هموطنان اوست. سپس فرمود: «لو کان الدین بالثّریّا تناوله رجال من انباء فارس» اگر دین در آسمانها به ستاره ثریا بسته شده باشد مردانی از قوم پارس به آن دست مییابند (تفسیر مجمع البیان ذیل آیه ۵۴ سوره مائده، بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۷۰)
[۳۲]رَبِّ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ وَ ما بَیْنَهُما إِنْ کُنْتُمْ مُوقِنینَ (دخان ۷)
پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است، اگر یقین دارید.
[۳۳]یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَقُولُوا راعِنا وَ قُولُوا انْظُرْنا وَ اسْمَعُوا وَ لِلْکافِرینَ عَذابٌ أَلیمٌ (بقره ۱۰۴)ای کسانی که ایمان آوردهاید، نگویید: مراعات حال ما را کنید بلکه بگویید: ما را منظور کنید، گوش به زنگ باشید و همانا کافران را عذابی دردناک است.