پرسپولیس این روز‌ها دچار بحران مدیریتی است و باشگاه بزرگ پایتخت از نبود مدیر باکفایت، تشکیلات منسجم و برنامه کاری درست با چارچوب سیستماتیک رنج می‌برد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران این باشگاه بعد از رفتن محمد حسن انصاری فر که این بار عمر کم مدیریتی اش بر خلاف بار اول دوام نداشت، هنوز نتوانسته مدیرعامل مناسبی را پیدا و معرفی کند. آنگونه که شنیده شد، قرار است پس از تکمیل تعداد اعضای هیئت مدیره، شخص اول اجرایی باشگاه نیز معرفی شود.
یکی از افرادی که نامش برای ورود به جمع هیئت مدیره پرسپولیس مطرح شده، محمد علیپور است که علی رغم پیشنهاد و درخواست وزارت ورزش از او، هنوز پاسخی نداده و گویا نمی‌خواهد بی محابا و بدون بررسی دقیق وضعیت، این مسئولیت سنگین را قبول کند.
علیپور از مدیران ارشد وزارت نفت و قریب ۱۰ سال رئیس سازمان فوتبال و رئیس هیئت فوتبال شرکت ملی نفت ایران و همواره منشاء خدمات ارزنده و موثر بوده است. همان مدیریتی که پیش از این تنها از یک مدیر نفتی در فوتبال دیده بودیم و پس از او مشاهده نشده است.
محمد علیپور زمان ریاست محلوجی یک دوره کوتاه در پرسپولیس عضو هیئت مدیره باشگاه بود و مسئولیت‌های مهم نفتی در دهه ۸۰ و ۹۰ همانند مدیر هماهنگی یک شرکت ، مدیرعاملی شرکت نفت دفتر ترکیه و همکاری با دفتر نفت سوئیس باعث شد تا نتواند تمام وقت در ورزش فعالیت کند. با این حال اوایل دهه ۹۰ عضو موثر هیئت مدیره باشگاه نفت تهران بود و همان زمان توانست با جوانان بی نشانی در نفت تهران ضمن قرار گرفتن کنار تیم‌های بزرگ کشور، سهمیه جام باشگاه‌های آسیا را کسب کند.
مهم‌ترین نکته‌ای که درباره علیپور می‌شود مطرح کرد، اعتماد زنگنه و سایر وزرای نفت به توانمندی‌های او در بخش‌های حساس و کلیدی وزارت نفت بود و ریاست سازمان فوتبال نفت نیز در اثر همین تفکر شکل گرفت. البته پس از جدایی او از باشگاه نفت، بحران وارد سیستم مدیریتی شد و یکی از قدیمی‌ترین تیم‌های فوتبال ایران را به اضمحلال کشید! علیپور تیمی را ساخت که کمتر کسی فکر می‌کرد جوانان ناشناخته آن زمان مثل بیرانوند، وریا غفوری، وحید امیری، پورعلی گنجی، مهدی شیری، رضاوند، دانشگر، آل کثیر و... امروز سر از دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در بیاورند و بتوانند به عنوان بهترین بازیکنان لیگ برتر معرفی شوند. ضمن اینکه تعدادی نیز بتوانند به عنوان لژیونر به تیم‌های اروپایی بپیوندند.
علیپور با اینکه در وزارت نفت پست‌های سازمانی مهمی داشته، اما به خاطر توانمندی در روابط بین المللی، اقدامات بسیار مهمی انجام داده که فارغ از هیاهو و تبلیغات بوده در حالیکه می‌توانست همانند برخی افراد بیشتر از آنچه وقتش را صرف امور تخصصی کند، برای خود جایگاه اجتماعی بسازد و از نردبان آن بالا رود.
او شخصیتی کاملا متضاد با مدیران از خود ممنون فوتبال امروز کشور دارد و تمام هم و غم خود را صرف ساختار سازی و برنامه نویسی و اجرای صحیح قوانین می‌کند. اهل مصاحبه و تبلیغ نیست و به همین یک دلیل قانع کننده، تاکنون از او گفتگوی مطبوعاتی در سایت‌ها و خبرگزاری‌ها و حتی روزنامه‌ها مشاهده نمی‌شود.
علیپور مرد عمل است و بیش از آنکه جار و جنجال کند، در سکوت و آرامش برای پیشبرد اهداف سازمانی فکر و تلاش می‌کند. همواره از خودنمایی پرهیز کرده و برای همکاران و افراد تحت مدیریت خود ارزش قائل است. این را کسانی که از نزدیک با او کار کرده اند به خوبی اذعان می‌کنند. به خصوص بازیکنانی مثل وحید امیری، مهدی شیری، بیرانوند، وریا غفوری و پورعلی گنجی که کاملا با روحیات او آشنا هستند و البته مشتاق به همکاری دوباره که در صورت به تحقق پیوستن پیشنهاد هیئت مدیره پرسپولیس می‌تواند نتایج درخشانی را رقم بزند و تداعی روز‌هایی را بکند که صفایی فراهانی در فدراسیون فوتبال داشت. ذکر یک نکته نیز حائز اهمیت است که علیپور پس از پیوستن به هیئت مدیره باشگاه پرسپولیس حکم مدیرعاملی را نیز خواهد گرفت.
