داودآبادی در این اثر تلاش کرده تا با مرکب خاطره، «گوشههایی از حماسه آن رهاشدگان در فضای جبهه» را به سینه تاریخ بسپارد.
بعد از انتشار چاپ نخست این اثر، رهبر معظم انقلاب در سال ۷۱ بر آن تقریظی نوشتند که چاپ دوم کتاب به همراه آن منتشر شده است. رهبر معظم انقلاب «صفا» و «صداقت» را از جمله ویژگیهای روایت «یاد یاران» میدانند و میفرمایند:
در این نوشته صفا و صداقت زیادی موج میزند. نویسنده غالباً نقش خود را کمرنگ کرده و یاد یاران شهیدش را برجسته ساخته است. روحیه بسیجی تقریباً با همه جوانبش در اینجا منعکس است، و میشود فهمید که چگونه جوانهایی در کوره گداخته جبهه به چه جوهرهای درخشندهای تبدیل میشدهاند. ذکر خصوصیات موقعها و حادثهها و آدمها، تصویر باورنکردنی جنگ هشت ساله را تا حدود زیادی در برابر چشم آیندگان میگذارد.
سؤال من از خودم این است که آیا این از معراج برگشتگان چقدر میتوانند آن حال و هوا را پس از سفر من الحق الی الخلق حفظ کنند و حتی درست به یاد بیاورند؟ و برای این مقصود عالی از دست ما چه کاری ساخته است؟ و چه کردهایم؟
البته قصور یا تقصیر من و امثال من، نمیتواند تکلیف دشوار آنها را که خدا حجّت خود را برایشان تمام کرده، از دوششان بردارد.
این کتاب با روح طنز و مزاحی که در همه جای آن گسترده است و به آن شیرینی و جاذبه ویژهای بخشیده، از بسیاری کتابهای جبهه جالبتر و گیراتر است. آن را در شب و روزهای منتهی به بیستم ماه رمضان ۱۴۱۲ (۵/۱/۷۱) خواندم.
در یادداشتی که نویسنده در ابتدای کتاب آورده است، درباره این کتاب میخوانیم: به لطف خداوند سبحان، کتاب یاد یاران که قریب ۳۰ سال پیش به عنوان اولین کتاب خاطراتم منتشر گردید، گامی شد بس بلند برای رسیدن به قلههایی که از نوجوانی در آرزویش بودم. انتشار کتاب دو جلدی «یاد ایام» دو سه سال بعد و در ادامه انتشار بیش از ۱۰۰۰ صفحه خاطرات کودکی، انقلاب و دفاع مقدس در قالب کتاب "از معراج برگشتگان"، کمترین ثمرهی یاد یاران بود.
شاید آن روزها که استادان گرامی «علیرضا کمرهای» و «مرتضی سرهنگی» بر تشویقم در این راه کوشیدند، باورم نمیشد به لطف خدا و همت این عزیزان، بر قلهی انتشار بیش از ۴۰ جلد کتاب بنشینم و همچنان بر ثبت و نشر وقایع دفاع مقدس که، چون امانتی در قلب ما جای دارد، حریص باشم.
بعد از انتشار چاپ نخست این اثر، رهبر معظم انقلاب در سال ۷۱ بر آن تقریظی نوشتند که چاپ دوم کتاب به همراه آن منتشر شده است. رهبر معظم انقلاب «صفا» و «صداقت» را از جمله ویژگیهای روایت «یاد یاران» میدانند و میفرمایند:
در این نوشته صفا و صداقت زیادی موج میزند. نویسنده غالباً نقش خود را کمرنگ کرده و یاد یاران شهیدش را برجسته ساخته است. روحیه بسیجی تقریباً با همه جوانبش در اینجا منعکس است، و میشود فهمید که چگونه جوانهایی در کوره گداخته جبهه به چه جوهرهای درخشندهای تبدیل میشدهاند. ذکر خصوصیات موقعها و حادثهها و آدمها، تصویر باورنکردنی جنگ هشت ساله را تا حدود زیادی در برابر چشم آیندگان میگذارد.
سؤال من از خودم این است که آیا این از معراج برگشتگان چقدر میتوانند آن حال و هوا را پس از سفر من الحق الی الخلق حفظ کنند و حتی درست به یاد بیاورند؟ و برای این مقصود عالی از دست ما چه کاری ساخته است؟ و چه کردهایم؟
البته قصور یا تقصیر من و امثال من، نمیتواند تکلیف دشوار آنها را که خدا حجّت خود را برایشان تمام کرده، از دوششان بردارد.
این کتاب با روح طنز و مزاحی که در همه جای آن گسترده است و به آن شیرینی و جاذبه ویژهای بخشیده، از بسیاری کتابهای جبهه جالبتر و گیراتر است. آن را در شب و روزهای منتهی به بیستم ماه رمضان ۱۴۱۲ (۵/۱/۷۱) خواندم.
در یادداشتی که نویسنده در ابتدای کتاب آورده است، درباره این کتاب میخوانیم: به لطف خداوند سبحان، کتاب یاد یاران که قریب ۳۰ سال پیش به عنوان اولین کتاب خاطراتم منتشر گردید، گامی شد بس بلند برای رسیدن به قلههایی که از نوجوانی در آرزویش بودم. انتشار کتاب دو جلدی «یاد ایام» دو سه سال بعد و در ادامه انتشار بیش از ۱۰۰۰ صفحه خاطرات کودکی، انقلاب و دفاع مقدس در قالب کتاب "از معراج برگشتگان"، کمترین ثمرهی یاد یاران بود.
شاید آن روزها که استادان گرامی «علیرضا کمرهای» و «مرتضی سرهنگی» بر تشویقم در این راه کوشیدند، باورم نمیشد به لطف خدا و همت این عزیزان، بر قلهی انتشار بیش از ۴۰ جلد کتاب بنشینم و همچنان بر ثبت و نشر وقایع دفاع مقدس که، چون امانتی در قلب ما جای دارد، حریص باشم.