از ابتدای ظهور کروناویروس جدید بسیاری از دانشمندان و متخصصان در تلاشند تا واکسن ضد این ویروس را هر چه سریعتر کشف کرده و جان انسان‌ها را نجات دهند؛ اما این ویروس بسیار پیچیده‌تر از آن است که بتوان به راحتی ابعاد آن را شناخت. ویروس کرونا هر بار چهره جدیدی از خود نشان داده و به صورت‌های مختلف در افراد بروز می‌کند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، کووید ۱۹ علائم و خطرات جدی داشته و در صورتی که حتی منجر به مرگ بیمار نشود، ممکن است با تحت تاثیر قرار دادن سلول‌های بدن باعث بروز عوارضی مانند سکته قلبی یا مغزی شود. البته شایع‌ترین علامت این ویروس تنگی نفس است که می‌تواند منجر به فیبروز ریه شود. اما محققان در جریان مطالعات خود به بررسی اینکه چگونه کووید ۱۹ منجر به سکته مغزی و قلبی می‌شود، پرداخته‌اند.
در مطالعه‌ای که دانشمندان دانشگاه یوتا انجام دادند متوجه شدند التهاب ناشی از ویروس باعث چسبندگی پلاکت‌ها و در نتیجه لخته شدن خون می‌شود که با آزمایش خون ۸۲ نفر، آن‌ها دریافتند، این موضوع در بیماران کرونایی بیشتر بوده است.
مطالعات نشان داد بیش از ۳۰ درصد از بیمارانی که به دلیل ابتلا به ویروس کرونا در بیمارستان بستری هستند، از عارضه لختگی خون رنج می‌برند.
تشکیل لخته خون در رگ‌ها بر اثر حمله ویروس کرونا به بدن
اگرچه کروناویروس در درجه اول در بدترین حالت باعث نارسایی تنفسی می‌شود، اما بر روی سایر اعضای بدن نیز اثرات زیادی دارد. ترومبوز هنگامی رخ می‌دهد که لخته‌های خون در شریان‌ها و رگ‌ها ایجاد شده و با مسدود کردن آن‌ها باعث حمله قلبی، سکته مغزی یا آمبولی ریوی می‌شود.
به گفته محققان یک نفر از سه بیمار کرونایی ممکن است دچار این عارضه شود که البته نقش مهمی در مرگ آن‌ها دارد که در این زمینه سه نظریه وجود دارد؛ نظریه غالب این است که گفته می‌شود این عوارض می‌تواند ناشی از واکنش بیش از حد به توفان سیتوکین باشد؛ سیتوکین‌ها مولکول‌های سیگنالینگ شیمیایی هستند که یک پاسخ ایمنی سالم را هدایت می‌کنند. آن‌ها به سلول‌های ایمنی دستور می‌دهند که به مولکول‌های ویروسی در بدن حمله کنند. اما در بعضی از افراد این پاسخ به حالت دفع اضافه درآمده و منجر به حمله سلول‌های ایمنی به بافت سالم می‌شود که به عنوان طوفان سیتوکین شناخته می‌شود، هرچه رگ‌های خونی بیشتر آسیب ببینند، بیشتر نشت کرده و باعث افت فشار خون و احتمال تشکیل لخته می‌شوند.
در نظریه دوم دانشمندان معتقدند افزایش سکته‌ها می‌تواند ناشی از حمله ویروس کووید ۱۹ به بدن باشد. کووید ۱۹ به آنزیمی به نام ACE ۲ متصل است که در سطح سلول بوده و از آن به عنوان روشی برای اتصال خود استفاده می‌کند، اما با این کار عملکرد آنزیم ACE ۲ کاهش می‌یابد که این امر باعث عدم تعادل هورمون‌هایی به نام آنژیوتانسین یک و دو می‌شود که وظیفه تنظیم فشار خون را بر عهده دارد.
نظریه بعدی مربوط به شکل منحصربه‌فرد سلول است. به اعتقاد برخی از دانشمندان ممکن است شکل منحصربه‌فرد کروناویروس باعث ایجاد مشکلات مربوط به لخته شدن خون شود، به این طریق که سنبله‌های ویروس که به گیرنده‌های سلول می‌چسبند، می‌توانند به رگ‌های خونی هم وصل شوند؛ در این صورت است که ذرات ویروسی وارد ماهیچه قلب شده و این عضو را مورد حمله قرار می‌دهند.
دانشمندان به این شیوه دریافتند که التهاب و تغییرات سیستمیک به دلیل عفونت، بر عملکرد پلاکت‌ها تأثیر گذاشته و باعث تجمع سریعتر آن‌ها می‌شود؛ به این شیوه می‌توان توضیح داد که چرا در بیماران کرونایی شاهد افزایش لخته‌های خون هستیم.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، کووید ۱۹ علائم و خطرات جدی داشته و در صورتی که حتی منجر به مرگ بیمار نشود، ممکن است با تحت تاثیر قرار دادن سلول‌های بدن باعث بروز عوارضی مانند سکته قلبی یا مغزی شود. البته شایع‌ترین علامت این ویروس تنگی نفس است که می‌تواند منجر به فیبروز ریه شود. اما محققان در جریان مطالعات خود به بررسی اینکه چگونه کووید ۱۹ منجر به سکته مغزی و قلبی می‌شود، پرداخته‌اند.
در مطالعه‌ای که دانشمندان دانشگاه یوتا انجام دادند متوجه شدند التهاب ناشی از ویروس باعث چسبندگی پلاکت‌ها و در نتیجه لخته شدن خون می‌شود که با آزمایش خون ۸۲ نفر، آن‌ها دریافتند، این موضوع در بیماران کرونایی بیشتر بوده است.
مطالعات نشان داد بیش از ۳۰ درصد از بیمارانی که به دلیل ابتلا به ویروس کرونا در بیمارستان بستری هستند، از عارضه لختگی خون رنج می‌برند.
تشکیل لخته خون در رگ‌ها بر اثر حمله ویروس کرونا به بدن
اگرچه کروناویروس در درجه اول در بدترین حالت باعث نارسایی تنفسی می‌شود، اما بر روی سایر اعضای بدن نیز اثرات زیادی دارد. ترومبوز هنگامی رخ می‌دهد که لخته‌های خون در شریان‌ها و رگ‌ها ایجاد شده و با مسدود کردن آن‌ها باعث حمله قلبی، سکته مغزی یا آمبولی ریوی می‌شود.
به گفته محققان یک نفر از سه بیمار کرونایی ممکن است دچار این عارضه شود که البته نقش مهمی در مرگ آن‌ها دارد که در این زمینه سه نظریه وجود دارد؛ نظریه غالب این است که گفته می‌شود این عوارض می‌تواند ناشی از واکنش بیش از حد به توفان سیتوکین باشد؛ سیتوکین‌ها مولکول‌های سیگنالینگ شیمیایی هستند که یک پاسخ ایمنی سالم را هدایت می‌کنند. آن‌ها به سلول‌های ایمنی دستور می‌دهند که به مولکول‌های ویروسی در بدن حمله کنند. اما در بعضی از افراد این پاسخ به حالت دفع اضافه درآمده و منجر به حمله سلول‌های ایمنی به بافت سالم می‌شود که به عنوان طوفان سیتوکین شناخته می‌شود، هرچه رگ‌های خونی بیشتر آسیب ببینند، بیشتر نشت کرده و باعث افت فشار خون و احتمال تشکیل لخته می‌شوند.
در نظریه دوم دانشمندان معتقدند افزایش سکته‌ها می‌تواند ناشی از حمله ویروس کووید ۱۹ به بدن باشد. کووید ۱۹ به آنزیمی به نام ACE ۲ متصل است که در سطح سلول بوده و از آن به عنوان روشی برای اتصال خود استفاده می‌کند، اما با این کار عملکرد آنزیم ACE ۲ کاهش می‌یابد که این امر باعث عدم تعادل هورمون‌هایی به نام آنژیوتانسین یک و دو می‌شود که وظیفه تنظیم فشار خون را بر عهده دارد.
نظریه بعدی مربوط به شکل منحصربه‌فرد سلول است. به اعتقاد برخی از دانشمندان ممکن است شکل منحصربه‌فرد کروناویروس باعث ایجاد مشکلات مربوط به لخته شدن خون شود، به این طریق که سنبله‌های ویروس که به گیرنده‌های سلول می‌چسبند، می‌توانند به رگ‌های خونی هم وصل شوند؛ در این صورت است که ذرات ویروسی وارد ماهیچه قلب شده و این عضو را مورد حمله قرار می‌دهند.
دانشمندان به این شیوه دریافتند که التهاب و تغییرات سیستمیک به دلیل عفونت، بر عملکرد پلاکت‌ها تأثیر گذاشته و باعث تجمع سریعتر آن‌ها می‌شود؛ به این شیوه می‌توان توضیح داد که چرا در بیماران کرونایی شاهد افزایش لخته‌های خون هستیم.
