«هر سری که برمیگردم تهران تا دوهفته نمیتونم رانندگی کنم» این جمله ۹۰ درصد افرادی است که بنا به هر دلیلی، چند ماهی از سال را در جزیره کیش ساکن هستند و وقتی به شهرشان مخصوصاً تهران بر میگردند تا مدتی رانندگیکردن برایشان سخت است.
به گزارش مهر، در جزیره کیش، در هیچ جایی از خیابانهای آن خبری از چراغ قرمز نیست. چرا؟ چون که در این جزیره افراد به صورت ارادی به قوانین راهنمایی رانندگی عمل میکنند. همین رعایت کردن و قوانین خوب رانندگی در کیش باعث میشود که با وجود مراکز تجاری و تفریحی بسیاری که وجود دارد و تردد بسیار زیاد است، در حداقل زمان ممکن از یک طرف جزیره به طرف دیگر آن رفت.
رضا تاتار یکی از شهروندانی است که به خاطر کار چند ماهی در سال را در کیش زندگی میکند و میگوید: «اولین روزهایی که به کیش آمده بودم تفاوتها برایم خیلی محسوس بود و با توجه به عادتهای اشتباه رانندگی که برایمان ایجاد شده همان اوایل چندباری جریمه شدم و هر دفعه که برمیگردم تهران تا چند روزی تفاوت رانندگی برایم آزار دهنده است.»
در این جزایر هیچ خبری از آلودگی صوتی نیست و این در حالی است که کارشناسان بر این باورند بعد از شهر بانکوک تایلند که با ۱۰۰ دسی بل آلودگی صوتی آلودهترین شهر دنیا است، تهران با توجه به نبود کنترلکنندههای آلودگیهای صوتی رفته رفته جای آن را میگیرد.
در کلان شهرها و باز هم با تاکید بیشتر در شهر تهران، آلودگی صوتی ناشی از بوق ماشینها و صدای اگزوز موتورها و ماشینها در کنار معضلات دیگر رانندگی، علاوه بر اعصاب خوردی و عصبانیتهای شدید لحظهای، در درازمدت ضایعات فیزیولوژیکی بسیاری را در انسان به وجود میآورد که گاهی آثار آن به صورت خستگی، خواب آلودگی و حملات عصبی بروز میکند.
رضا میگوید: «من در این مدتی که در کیش هستم اصلاً صدای بوق را نشنیدم. گاهی ممکن است ماشینی برای چند دقیقه حتی بی دلیل پشت ماشین دیگری توقف کرده باشد، ولی هیچ خبری از بوق زدن نیست؛ نهایت چراغ دادن است، اگر خیلی از این طولانیتر شود با توجه به وضعیت خیابان راهنما میزنند و از سمت چپ میروند. بدون ناسزا گفتن!»
یکی از جذابیتهای این جزیره سوای ازطبیعت آن، تمیزی بیش از حد است. فکر نکنید پاکبانها یا شهرداریها مدام در حال رفت و روب هستند. نه! یکی از قوانین دیگر رانندگی در این جزایر این است که اگر ظاهر ماشین کثیف باشد جریمه دارد، پرت کردن آشغال و سیگار به بیرون از ماشین هم همین طور! دقیقاً همان مواردی که تا دلتان بخواهد از سرنشین ماشینها در کلانشهرها دیده میشود.
اگر نگاهی گذرا به تاکسیهای خط آزادی_رسالت و تاکسیهای این جزیره (حتی با سرچ در گوگل) انداخته شود، تفاوت چشمگیر آنها محسوس است.
رضا میگوید: «برای همه خیلی پیش میآید که مسیری را اشتباه رفته باشیم و ورودی را رد کرده باشیم، اما با یک دنده عقب گرفتن مشکل حل میشد! البته بماند که چقدر بوق ممتد و ناسزا میشنیدیم! ولی در کیش دنده عقب گرفتن همانا جریمه سنگین پرداخت کردن یا حتی خوابیدن ماشین همانا!»
این هم قانون دیگر رانندگی در کیش است که دنده عقب گرفتن جزو خط قرمزهای شأن است تا حد توقیف خودرو!
خب وقتی همه قوانین به صورت دقیق و جزئی حساب شده است، یقیناً عابر پیاده از جایگاه ویژهتری برخوردار است. اگر عابر پیاده قصد وارد شدن از خیابان را داشته باشد (چه از روی خطوط عابر پیاده و چه بدون بودن خطوط عابر پیاده) راننده موظف است که توقف کامل انجام دهد.
حالا اگر خارج از این جزیره عابری بخواهد از خیابان رد شود باید کلی دنبال این خطوط عابر پیاده بگردد؛ چون آنقدر بی توجهی به آنها شده و رنگ و روی آنها رفته که عابر مطمئن نیست اینها خطوط عابر هستند یا نه! اگر هم مطمئن شود و قصد رد شدن داشته باشد باز هم باید مواظب باشد که طعمه بوقها و ناسزاها قرار نگیرد.
همین قوانین رانندگی در این جزیره و آرامشی که در رانندگی به راننده دست میدهد باعث میشود که شهروندان آنها یا به اصطلاح دقیقتر "کیشوندان" و حتی گردشگران موظف به اجرای تکتک قوانین حاکم باشند و عادت کردن این سبک از رانندگی، رانندگی مجدد در شهرهای دیگر را سخت میکند.
به گزارش مهر، در جزیره کیش، در هیچ جایی از خیابانهای آن خبری از چراغ قرمز نیست. چرا؟ چون که در این جزیره افراد به صورت ارادی به قوانین راهنمایی رانندگی عمل میکنند. همین رعایت کردن و قوانین خوب رانندگی در کیش باعث میشود که با وجود مراکز تجاری و تفریحی بسیاری که وجود دارد و تردد بسیار زیاد است، در حداقل زمان ممکن از یک طرف جزیره به طرف دیگر آن رفت.
رضا تاتار یکی از شهروندانی است که به خاطر کار چند ماهی در سال را در کیش زندگی میکند و میگوید: «اولین روزهایی که به کیش آمده بودم تفاوتها برایم خیلی محسوس بود و با توجه به عادتهای اشتباه رانندگی که برایمان ایجاد شده همان اوایل چندباری جریمه شدم و هر دفعه که برمیگردم تهران تا چند روزی تفاوت رانندگی برایم آزار دهنده است.»
در این جزایر هیچ خبری از آلودگی صوتی نیست و این در حالی است که کارشناسان بر این باورند بعد از شهر بانکوک تایلند که با ۱۰۰ دسی بل آلودگی صوتی آلودهترین شهر دنیا است، تهران با توجه به نبود کنترلکنندههای آلودگیهای صوتی رفته رفته جای آن را میگیرد.
در کلان شهرها و باز هم با تاکید بیشتر در شهر تهران، آلودگی صوتی ناشی از بوق ماشینها و صدای اگزوز موتورها و ماشینها در کنار معضلات دیگر رانندگی، علاوه بر اعصاب خوردی و عصبانیتهای شدید لحظهای، در درازمدت ضایعات فیزیولوژیکی بسیاری را در انسان به وجود میآورد که گاهی آثار آن به صورت خستگی، خواب آلودگی و حملات عصبی بروز میکند.
رضا میگوید: «من در این مدتی که در کیش هستم اصلاً صدای بوق را نشنیدم. گاهی ممکن است ماشینی برای چند دقیقه حتی بی دلیل پشت ماشین دیگری توقف کرده باشد، ولی هیچ خبری از بوق زدن نیست؛ نهایت چراغ دادن است، اگر خیلی از این طولانیتر شود با توجه به وضعیت خیابان راهنما میزنند و از سمت چپ میروند. بدون ناسزا گفتن!»
یکی از جذابیتهای این جزیره سوای ازطبیعت آن، تمیزی بیش از حد است. فکر نکنید پاکبانها یا شهرداریها مدام در حال رفت و روب هستند. نه! یکی از قوانین دیگر رانندگی در این جزایر این است که اگر ظاهر ماشین کثیف باشد جریمه دارد، پرت کردن آشغال و سیگار به بیرون از ماشین هم همین طور! دقیقاً همان مواردی که تا دلتان بخواهد از سرنشین ماشینها در کلانشهرها دیده میشود.
اگر نگاهی گذرا به تاکسیهای خط آزادی_رسالت و تاکسیهای این جزیره (حتی با سرچ در گوگل) انداخته شود، تفاوت چشمگیر آنها محسوس است.
رضا میگوید: «برای همه خیلی پیش میآید که مسیری را اشتباه رفته باشیم و ورودی را رد کرده باشیم، اما با یک دنده عقب گرفتن مشکل حل میشد! البته بماند که چقدر بوق ممتد و ناسزا میشنیدیم! ولی در کیش دنده عقب گرفتن همانا جریمه سنگین پرداخت کردن یا حتی خوابیدن ماشین همانا!»
این هم قانون دیگر رانندگی در کیش است که دنده عقب گرفتن جزو خط قرمزهای شأن است تا حد توقیف خودرو!
خب وقتی همه قوانین به صورت دقیق و جزئی حساب شده است، یقیناً عابر پیاده از جایگاه ویژهتری برخوردار است. اگر عابر پیاده قصد وارد شدن از خیابان را داشته باشد (چه از روی خطوط عابر پیاده و چه بدون بودن خطوط عابر پیاده) راننده موظف است که توقف کامل انجام دهد.
حالا اگر خارج از این جزیره عابری بخواهد از خیابان رد شود باید کلی دنبال این خطوط عابر پیاده بگردد؛ چون آنقدر بی توجهی به آنها شده و رنگ و روی آنها رفته که عابر مطمئن نیست اینها خطوط عابر هستند یا نه! اگر هم مطمئن شود و قصد رد شدن داشته باشد باز هم باید مواظب باشد که طعمه بوقها و ناسزاها قرار نگیرد.
همین قوانین رانندگی در این جزیره و آرامشی که در رانندگی به راننده دست میدهد باعث میشود که شهروندان آنها یا به اصطلاح دقیقتر "کیشوندان" و حتی گردشگران موظف به اجرای تکتک قوانین حاکم باشند و عادت کردن این سبک از رانندگی، رانندگی مجدد در شهرهای دیگر را سخت میکند.