موسسه ملی تحقیقات سلامت و دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران راهنمای پاسخ به پرسش گزارشی را با عنوان آیا ابتلا به کووید ۱۹ می‌تواند تبعات و عوارض دائمی داشته باشد را منتشر کرد که در ذیل می‌خوانید.
به گزارش ایرنا، در برخی بیماری‌های عفونی (واگیر) و در مراحل بسیار شدید بیماری، در صورت آسیب جدی به اندام‌ها ممکن است عوارض پایدار و گاهی دائمی بوجود آید برای مثال بیماری سل می‌تواند با آسیب رساندن به ریه‌ها عوارضی دائمی (آسم و غیره) برای فرد به همراه داشته باشد.
اگرچه هنوز دایره اطلاعات ما درباره بیماری کرونا، خصوصا در زمینه تاثیرات طولانی مدت آن، بسیار ناقص است، اما شواهد علمی نسبتا مناسبی برای پاسخ به این سوال که آیا عفونت‌ها می‌توانند تبعات و عوارض دائمی داشته باشند موجود است.
با توجه به شواهد موجود، بیماری کووید ۱۹ می‌تواند باعث آسیب جدی به برخی اندام‌ها شود. سندرم زجر حاد تنفسی زمانی رخ می‌دهد که مایع به دلایل مختلف از مویرگ‌ها وارد کیسه‌های هوایی شده و امکان دریافت اکسیژن ریه را کاهش دهد. بیمارانی که دچار سندرم زجر حاد تنفسی می‌شوند به احتمال زیاد دچار عوارض دائمی یا طولانی مدت می‌شوند.
آسیب‌های شدیدی که این ویروس می‌تواند به ریه برساند موجب اختلال در عملکرد ریه مانند کاهش ظرفیت و مشکل در جذب اکسیژن می‌شود و در نتیجه بقیه اندام‌ها نیز تحت تاثیر این ویروس قرار می‌گیرند.
از همین رو پس از بهبودی از این بیماری ممکن است اندام‌هایی مانند قلب، کلیه ها، مغز و حتی رگ‌ها دچار مشکلاتی بشوند. از جمله تاثیراتی که این بیماری می‌تواند بر قلب در حین بیماری و پس از ابتلا داشته باشد، می‌توان به سکته (۵درصد موارد)، آمبولی (۲۳-۳۰درصد موارد) و لخته شدن خون اشاره کرد.
همچنین در اثر فشاری که در طول این بیماری به قلب وارد می‌شود ممکن است آسیب‌های جدی به عضله قلب وارد شود (۱۲درصد موارد). علاوه بر موارد ذکر شده آسیب‌های دیگری نیز بیان شده اند که لازم است تحقیقات بیشتری بر روی آن‌ها صورت گیرد و زمان بیشتری از بهبودی بیماران بگذرد.
به طور کلی براساس برخی مطالعات شاخص‌های بیولوژیک، برخی افراد بهبود یافته از این بیماری حداقل به مدت طولانی به حالت طبیعی بر نمی‌گردند. همچنین سلامت روان افرادی که در اثر ابتلا به کووید - ۱۹ در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شده اند در معرض خطراتی نظیر افسردگی، اضطراب، استرس و سندرم استرس پس از حادثه قرار می‌گیرد
به گزارش ایرنا، در برخی بیماری‌های عفونی (واگیر) و در مراحل بسیار شدید بیماری، در صورت آسیب جدی به اندام‌ها ممکن است عوارض پایدار و گاهی دائمی بوجود آید برای مثال بیماری سل می‌تواند با آسیب رساندن به ریه‌ها عوارضی دائمی (آسم و غیره) برای فرد به همراه داشته باشد.
اگرچه هنوز دایره اطلاعات ما درباره بیماری کرونا، خصوصا در زمینه تاثیرات طولانی مدت آن، بسیار ناقص است، اما شواهد علمی نسبتا مناسبی برای پاسخ به این سوال که آیا عفونت‌ها می‌توانند تبعات و عوارض دائمی داشته باشند موجود است.
با توجه به شواهد موجود، بیماری کووید ۱۹ می‌تواند باعث آسیب جدی به برخی اندام‌ها شود. سندرم زجر حاد تنفسی زمانی رخ می‌دهد که مایع به دلایل مختلف از مویرگ‌ها وارد کیسه‌های هوایی شده و امکان دریافت اکسیژن ریه را کاهش دهد. بیمارانی که دچار سندرم زجر حاد تنفسی می‌شوند به احتمال زیاد دچار عوارض دائمی یا طولانی مدت می‌شوند.
آسیب‌های شدیدی که این ویروس می‌تواند به ریه برساند موجب اختلال در عملکرد ریه مانند کاهش ظرفیت و مشکل در جذب اکسیژن می‌شود و در نتیجه بقیه اندام‌ها نیز تحت تاثیر این ویروس قرار می‌گیرند.
از همین رو پس از بهبودی از این بیماری ممکن است اندام‌هایی مانند قلب، کلیه ها، مغز و حتی رگ‌ها دچار مشکلاتی بشوند. از جمله تاثیراتی که این بیماری می‌تواند بر قلب در حین بیماری و پس از ابتلا داشته باشد، می‌توان به سکته (۵درصد موارد)، آمبولی (۲۳-۳۰درصد موارد) و لخته شدن خون اشاره کرد.
همچنین در اثر فشاری که در طول این بیماری به قلب وارد می‌شود ممکن است آسیب‌های جدی به عضله قلب وارد شود (۱۲درصد موارد). علاوه بر موارد ذکر شده آسیب‌های دیگری نیز بیان شده اند که لازم است تحقیقات بیشتری بر روی آن‌ها صورت گیرد و زمان بیشتری از بهبودی بیماران بگذرد.
به طور کلی براساس برخی مطالعات شاخص‌های بیولوژیک، برخی افراد بهبود یافته از این بیماری حداقل به مدت طولانی به حالت طبیعی بر نمی‌گردند. همچنین سلامت روان افرادی که در اثر ابتلا به کووید - ۱۹ در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شده اند در معرض خطراتی نظیر افسردگی، اضطراب، استرس و سندرم استرس پس از حادثه قرار می‌گیرد
