اوضاع تصمیم گیری در دولت موسوم به تدبیر و امید به حدی فاجعه بار است که روزی نیست اخبار شگفت آور در این خصوص مخابره نشود! شاهد مثال این بلاتکلیفی در تصمیم گیری دولتمردان، تغییر چندباره تاریخ برگزاری کنکور سراسری 99 است که حقیقتاً مرور اتفاقات آن، مایه شرم مسئولان خواهد بود.
بر این اساس، وزارتین بهداشت و علوم، اوایل هفته جاری پس از اعلام نگرانی نمایندگان مجلس و انتقادات افکار عمومی نسبت به برپایی کنکور سراسری 99 در شرایط موج دوم همه گیری ویروس کرونا در کشور، ضمن موافقت با تعویق یکماهه برگزاری آزمون اعلام کردند که کنکور سراسری پس از تامین شرایط درخصوص رعایت فاصله گذاری اجتماعی و رعایت حداکثری پروتکل های بهداشتی، در بازه زمانی 27 الی 30 شهریور برگزار خواهد شد.
با این وجود تنها کمتر از 24 ساعت پس از اعلام قطعی تعویق کنکور، غلامی و نمکی، وزرای علوم و بهداشت طی بیانیه ای مشترک از برگزاری کنکور در همان تاریخ مقرر پیشین خبر داده و افزودند: «پیرو اعلام نیاز به زمان بیشتر جهت برگزاری آزمون سراسری توسط مجریان آزمون سراسری ورود به دانشگاه‌ها به نیت یافتن فضای مناسب برای برگزاری منطبق با پروتکل های سختگیرانه، مشروط به تایید تغییر تاریخ در ستاد ملی مدیریت کرونا، از آنجا که این تغییر بدلایل متعدد مورد تایید ستاد قرار نگرفت، مقرر شد آزمون سراسری در تاریخ مصوب قبلی ستاد ملی مدیریت کرونا (در روزهای 29 الی یکم شهریورماه) برگزار گردد.»!
جالب آنکه بهانه وزرای دولت برای تعویق اولیه کنکور کارشناسی با حدود یک میلیون نفر داوطلب به دلیل شلوغی و عدم رعایت صحیح پروتکل های بهداشتی، درحالی مطرح گردید که طی دو هفته اخیر دو آزمون دکتری و کارشناسی ارشد با جمعیتی بیش از هشتصد هزار داوطلب نیز برگزار شد که تنها حدود دویست هزار نفر از کنکور سراسری کمتر بود اما خبری از اظهار نگرانی دولتمردان پیرامون کثرت جمعیت داوطلبان و عدم حفظ فاصله گذاری اجتماعی در میان نبود!
تغییر خلق الساعه و یکشبه تصمیم پیشین وزرای بهداشت و علوم دولت بنفش درحالی صورت پذیرفت که طی هفته های اخیر بسیاری از داوطلبان کنکور با تحمل فشارهای شدید روانی ناشی از تذبذب مسئولان امر در اعلام یک تصمیم واحد درباره آزمون سراسری دست و پنجه نرم می کنند. به راستی باید از دولتمردان و مسئولان وزارت علوم، سازمان سنجش و وزارت بهداشت پرسید که آیا تصمیم گیری درباره موضوعی همچون کنکور، چرا باید اینقدر سخت و ناشدنی به نظر برسد که سرنوشت بیش از یک میلیون داوطلب به بازیچه گرفته شود؟!
