محمدرضا علیمردانی، صداپیشه، مجری و بازیگر میگوید، به دلیل کرونا نمیتوانیم دوستانمان را که میبینیم در آغوش بگیریم و این دلتنگی ما را بیشتر میکند.
به گزارش فارس، علیمردانی همچنین درباره اینکه آیا تا به حال به لحظهای رسیده است که بخواهد شغلش را عوض کند، افزود: نه به این فکر کرده ام که در کنار کارم کار دیگری هم داشته باشم. انجام هم دادم. پشیمان شدم و رهایش کردم. مدت ۸ ماه در محیطی اداری به صورت ساعتی کار کردم. آرشیوی داشت که آن را به من سپرده بودند. بعد دیدم نمیتوانم وفق پیدا کنم. هر چند که تا بعد از ظهر بودم و بعد به کارهای خودم میرسیدم. ۲ سال و خوردهای به صورت جدی مسافر کشی میکردم. گاهی میدیدم مسافر نیست و تمرین میکردم. یکبار داشتم یک مونولوگ میخواندم و متوجه نشدم دیدم هنوز یک مسافر پیاده نشده است. بنده خدا ترسید. گفتم ببخشید من متوجه شما نشدم داشتم تمرین میکردم. کرایه را داد و پیاده شد. هیچ چیزی نگفت. چشم هایش درشت شده بود.
به گزارش فارس، علیمردانی همچنین درباره اینکه آیا تا به حال به لحظهای رسیده است که بخواهد شغلش را عوض کند، افزود: نه به این فکر کرده ام که در کنار کارم کار دیگری هم داشته باشم. انجام هم دادم. پشیمان شدم و رهایش کردم. مدت ۸ ماه در محیطی اداری به صورت ساعتی کار کردم. آرشیوی داشت که آن را به من سپرده بودند. بعد دیدم نمیتوانم وفق پیدا کنم. هر چند که تا بعد از ظهر بودم و بعد به کارهای خودم میرسیدم. ۲ سال و خوردهای به صورت جدی مسافر کشی میکردم. گاهی میدیدم مسافر نیست و تمرین میکردم. یکبار داشتم یک مونولوگ میخواندم و متوجه نشدم دیدم هنوز یک مسافر پیاده نشده است. بنده خدا ترسید. گفتم ببخشید من متوجه شما نشدم داشتم تمرین میکردم. کرایه را داد و پیاده شد. هیچ چیزی نگفت. چشم هایش درشت شده بود.