یک خرس عصبی که فریاد‌های بلندی می‌کشد و مردی که از بالای گودال با خونسردی به او می‌گوید، نترس می‌خواهیم نجاتت بدهیم؛ ویدئویی نفس‌گیر که یکی دو روز پیش از سه قلاده خرس قهوه‌ای (خرس مادر و دو بچه‌اش) در فضای مجازی دست به دست شد و مورد توجه کاربران قرار گرفت؛ فیلمی که از نهیب و فریاد و البته تلاش خرس مادر برای نجات خود و بچه‌هایش حکایت داشت، طوری که باعث هیجان و نگرانی در بینندگان ویدئو می‌شد. در نهایت با تلاش فعالان و دوستداران محیط‌زیست و چند گروه دیگر، بعد از ۸ ساعت کار مداوم، تیم عملیات نجات موفق به ساخت و تعبیه سکو برای سه خرس و بازگرداندن آن‌ها به زیستگاهشان شدند.
به گزارش ایسنا، «خراسان» در ادامه نوشت: به بهانه پربازدید شدن این ویدئو و کنجکاوی مخاطبان درباره نوع عملیات نجات و سرنوشت خرس‌ها، تصمیم گرفتیم با سیامک اسماعیلی، کارشناس مسئول حیات‌وحش اداره محیط‌زیست کرمانشاه و کسی که خود عضو گروه عملیات نجات خرس‌ها و شاهد ماجرا بوده، گفتگو کنیم تا برای ما از اتفاقات آن روز بگوید.
به جای بیهوش‌کردن، برایشان سکو ساختیم
اسماعیلی شروع ماجرا را این‌طور روایت می‌کند: «دو روز پیش یکی از دوستداران طبیعت به ما خبر داد که یک قلاده خرس به همراه دو بچه‌اش، در یک استخر گرفتار شده‌اند. بعد از هماهنگی، به سرعت به منطقه رفتیم. اگر در فیلم دیده باشید وسط استخر یک استوانه‌مانندی است که آنجا پناه گرفته بودند. ما هم با تجهیزات بیهوشی و آمادگی کامل به منطقه اعزام شدیم. طوری که اول به ما اطلاع دادند، گفتند احتمالا زخمی شده‌اند. عملیات نجات را از ساعت ۱۰ صبح یکشنبه شروع کردیم. زمانی که راه‌های مختلف را بررسی کردیم، چون استرس خرس مادر خیلی بالا بود و نمی‌توانستیم او را بیهوش کنیم، در نهایت با همفکری همکاران تصمیم گرفتیم و گفتیم بهترین و راحت‌ترین کار این است که برایشان سکو درست کنیم که راحت بالا بیایند و اگر هم نشد که صبح روز بعد بیهوششان کنیم. متاسفانه دور و برش هم شلوغ بود و کار را مشکل می‌کرد. یک مقدار هم به آن‌ها میوه دادیم تا سرگرم شوند.»
این کار خیلی وحشتناک بود
اسماعیلی با اشاره به خشونت خرس مادر می‌گوید: «درست زمانی که من نشسته و در حال گرفتن فیلم بودم، خرس مادر دو بار به سمتم حمله کرد و دقیقا نزدیک پاهایم شد. ارتفاع سکو‌ها هم دو متر و خرده‌ای بود و نمی‌گذاشت کاری انجام دهیم. واقعا هم ترس داشت و خیلی وحشتناک بود. این موضوع هم باعث شد بیشتر بترسیم که نکند چیزی بگذاریم و ناگهان بالا بیاید و به همه حمله کند. بالاخره با ترس و لرز، همکاری مردم و عشایر عزیز، الواری با عرض ۶۰ سانتی‌متر به همراه چند گونی پر و سف شده از کاه به حالت پله برایشان درست کردیم که تا ساعت ۶ عصر طول کشید. الوار‌ها را طوری بستیم که پاهایشان گیر نکند و نیفتند و دو طرفش هم گونی‌های کاه گذاشتیم که اگر از الوار‌ها پایین افتادند، حداقل روی کاه‌ها بیفتند».
ما رفتیم تا خرس‌ها خودشان را نجات دهند
این کارشناس محیط‌زیست مراحل نجات خرس‌ها را در ادامه این‌طور توضیح می‌دهد: «نزدیک شب رفتیم چند تا مرغ آوردیم و آن‌ها را جلوی خرس مادر انداختیم و بالاخره یک مقدار آرام‌تر شد. دوربین هم گذاشتیم و گفتیم باید دورش را کاملا خالی کنیم تا اطمینان پیدا کند و برود. دوربینی که روبه‌رو گذاشته بودیم درست کار کرد، اما متاسفانه دوربینی را که پشت گذاشته بودیم که کاملا صحنه فرارش را پوشش دهد به زمین انداخت. خوشبختانه ساعت ۶ صبح روز بعد که بچه‌ها رفته بودند، متوجه شدند که رفته است و رد پایش هم بود. صبح شروع کردیم تا ساعت ۶ غروب، ما هم شب منطقه را کاملا تخلیه کردیم، چون با خودمان گفتیم تا امنیت کامل نداشته باشد بیرون نمی‌آید».
اسماعیلی درباره علت گرفتارشدن خرس‌ها می‌گوید: «حدس ما این بود زمانی که بچه‌خرس‌ها جلوتر از مادرشان بودند در استخر افتاده‌اند و مادرشان هم برای نجات آن‌ها خودش را پایین انداخته است. از کسانی که آنجا بودند پرسیدیم که گفتند ما خرس‌ها را دیدیم که میوه می‌خوردند، چون این‌ها در فصل پاییز که میوه‌ها می‌رسد باید چربی ذخیره کنند. این‌ها استخر را ندیدند و، چون استخر کمی شیب دارد به داخل استخر پرت شده‌اند و به دلیل اینکه استخر سیمانی بوده است ناخن‌هایشان گیر نمی‌کرده و نمی‌توانستند بالا بیایند.»
این خرس بخاطر بچه‌هایش خودش را نجات نداد
از اسماعیلی می‌خواهم تمام گروه‌هایی را که در عملیات سهیم بودند معرفی کند. می‌گوید: «دوستدار طبیعتی که همیار ماست، آقای سرهنگ یوسفی بود که در زمینه ساخت مستند حیات‌وحش هم فعالیت می‌کند و به ما خبر داد. بخش ما، چون مربوط به حیات‌وحش است پس از اولین خبری که در این زمینه مخابره شود، اقدام می‌کنیم. چون شب خبر رسید، امکان اعزام نبود. تصمیم بر آن شد صبح فردا اول وقت برویم، چون دامپزشکمان شهرستان بود، همه جمع شدیم، تجهیزات و دارو‌ها و تور و وسایل را آماده کردیم. اکیپی از اداره کل رفت، موقعیت را دیدیم و تصمیم گرفتیم راحت‌ترین راه را انتخاب کنیم که مشکلی برای خرس و بچه‌هایش پیش نیاید، چون اگر زیاد وحشت کنند، احتمال سکته‌شان هم خیلی بالاست. در ضمن این خرس قدرت این را داشته که خودش بالا بیاید و احتمالا تلاش هم کرده، اما به خاطر اینکه نتوانسته بچه‌هایش را نجات دهد در استخر مانده است».
۲۰ نفر در این عملیات نجات همکاری کردند
فریاد‌های خرس مادر در ویدئویی که منتشر شده بسیار وحشتناک بود. از اسماعیلی درباره حس و حال خودش و همکارانش در این‌باره می‌پرسم که می‌گوید: «در حین کارگذاری وسایل خیلی ترس داشتیم، چون مدام حمله می‌کرد، ما عقب می‌رفتیم، منتظر میایستادیم و دوباره می‌گذاشتیم که کاملا آرام شوند و می‌رفتیم یک گونی کاه دیگر می‌گذاشتیم. به محض اینکه نزدیک لبه استخر می‌شدیم، حمله‌ور می‌شد و ما هم حالت فرار می‌گرفتیم. در‌های ماشین را باز گذاشتیم که اگر بالا آمد و قصد حمله داشت داخل ماشین برویم. این را بگویم در برخورد با خرس‌ها بدترین چیز این است که فرار کنیم، چون خرس‌ها وقتی احساس تهدید می‌کنند روی دو پا می‌ایستند. وقتی ما هم روی دو پا می‌ایستیم، احساس می‌کنند که می‌خواهیم با آن‌ها مبارزه کنیم و حالت حمله می‌گیرند؛ بنابراین به مردم توصیه می‌کنم وقتی با خرسی برخورد می‌کنند بهترین کار این است که مسیرشان را کاملا عوض کنند، هیچ‌وقت نگاهشان نکنند و به آن‌ها خیره نشوند و اگر هم گرفتار شدند، ساکت و آرام بنشینند حتی اگر هم به شما ضربه زدند. غیر از این هیچ راهی نداریم، چون نه قدرتش را داریم، نه می‌توانیم مقاومت کنیم، تا اینکه خودشان رهایمان کنند، چون این جانور، شکارچی نیست. به هر حال نجات پیدا می‌کنید، اما خب لطمه‌هایش هم خطرناک است. خلاصه بالای ۲۰ نفر در این عملیات نجات همکاری داشتند. تصمیم‌گیرندگان حدود ۶ نفر بودند. محیط‌بان‌ها هم همکاری کردند؛ مردم هم پیگیر بودند.»
فشنگ اسلحه‌های بیهوشی‌مان تحریم است
این کارشناس محیط زیست درباره مشکلات کاری‌اش هم می‌گوید: «یکی از کمبود‌هایی که داریم، کمبود دامپزشک است. دامپزشک‌های ما تمایل زیادی ندارند تا وارد این حوزه شوند. کمبود نیرو هم که در کل ایران هست. تجهیزات ما خوب بود. دارو، وسایل بیهوشی و امکاناتی مثل پک کامل جراحی و بیهوشی و اسلحه‌های بیهوشی داریم که البته متاسفانه به دلیل تحریم‌ها، فشنگش پیدا نمی‌شود».
به گزارش ایسنا، «خراسان» در ادامه نوشت: به بهانه پربازدید شدن این ویدئو و کنجکاوی مخاطبان درباره نوع عملیات نجات و سرنوشت خرس‌ها، تصمیم گرفتیم با سیامک اسماعیلی، کارشناس مسئول حیات‌وحش اداره محیط‌زیست کرمانشاه و کسی که خود عضو گروه عملیات نجات خرس‌ها و شاهد ماجرا بوده، گفتگو کنیم تا برای ما از اتفاقات آن روز بگوید.
به جای بیهوش‌کردن، برایشان سکو ساختیم
اسماعیلی شروع ماجرا را این‌طور روایت می‌کند: «دو روز پیش یکی از دوستداران طبیعت به ما خبر داد که یک قلاده خرس به همراه دو بچه‌اش، در یک استخر گرفتار شده‌اند. بعد از هماهنگی، به سرعت به منطقه رفتیم. اگر در فیلم دیده باشید وسط استخر یک استوانه‌مانندی است که آنجا پناه گرفته بودند. ما هم با تجهیزات بیهوشی و آمادگی کامل به منطقه اعزام شدیم. طوری که اول به ما اطلاع دادند، گفتند احتمالا زخمی شده‌اند. عملیات نجات را از ساعت ۱۰ صبح یکشنبه شروع کردیم. زمانی که راه‌های مختلف را بررسی کردیم، چون استرس خرس مادر خیلی بالا بود و نمی‌توانستیم او را بیهوش کنیم، در نهایت با همفکری همکاران تصمیم گرفتیم و گفتیم بهترین و راحت‌ترین کار این است که برایشان سکو درست کنیم که راحت بالا بیایند و اگر هم نشد که صبح روز بعد بیهوششان کنیم. متاسفانه دور و برش هم شلوغ بود و کار را مشکل می‌کرد. یک مقدار هم به آن‌ها میوه دادیم تا سرگرم شوند.»
این کار خیلی وحشتناک بود
اسماعیلی با اشاره به خشونت خرس مادر می‌گوید: «درست زمانی که من نشسته و در حال گرفتن فیلم بودم، خرس مادر دو بار به سمتم حمله کرد و دقیقا نزدیک پاهایم شد. ارتفاع سکو‌ها هم دو متر و خرده‌ای بود و نمی‌گذاشت کاری انجام دهیم. واقعا هم ترس داشت و خیلی وحشتناک بود. این موضوع هم باعث شد بیشتر بترسیم که نکند چیزی بگذاریم و ناگهان بالا بیاید و به همه حمله کند. بالاخره با ترس و لرز، همکاری مردم و عشایر عزیز، الواری با عرض ۶۰ سانتی‌متر به همراه چند گونی پر و سف شده از کاه به حالت پله برایشان درست کردیم که تا ساعت ۶ عصر طول کشید. الوار‌ها را طوری بستیم که پاهایشان گیر نکند و نیفتند و دو طرفش هم گونی‌های کاه گذاشتیم که اگر از الوار‌ها پایین افتادند، حداقل روی کاه‌ها بیفتند».
ما رفتیم تا خرس‌ها خودشان را نجات دهند
این کارشناس محیط‌زیست مراحل نجات خرس‌ها را در ادامه این‌طور توضیح می‌دهد: «نزدیک شب رفتیم چند تا مرغ آوردیم و آن‌ها را جلوی خرس مادر انداختیم و بالاخره یک مقدار آرام‌تر شد. دوربین هم گذاشتیم و گفتیم باید دورش را کاملا خالی کنیم تا اطمینان پیدا کند و برود. دوربینی که روبه‌رو گذاشته بودیم درست کار کرد، اما متاسفانه دوربینی را که پشت گذاشته بودیم که کاملا صحنه فرارش را پوشش دهد به زمین انداخت. خوشبختانه ساعت ۶ صبح روز بعد که بچه‌ها رفته بودند، متوجه شدند که رفته است و رد پایش هم بود. صبح شروع کردیم تا ساعت ۶ غروب، ما هم شب منطقه را کاملا تخلیه کردیم، چون با خودمان گفتیم تا امنیت کامل نداشته باشد بیرون نمی‌آید».
اسماعیلی درباره علت گرفتارشدن خرس‌ها می‌گوید: «حدس ما این بود زمانی که بچه‌خرس‌ها جلوتر از مادرشان بودند در استخر افتاده‌اند و مادرشان هم برای نجات آن‌ها خودش را پایین انداخته است. از کسانی که آنجا بودند پرسیدیم که گفتند ما خرس‌ها را دیدیم که میوه می‌خوردند، چون این‌ها در فصل پاییز که میوه‌ها می‌رسد باید چربی ذخیره کنند. این‌ها استخر را ندیدند و، چون استخر کمی شیب دارد به داخل استخر پرت شده‌اند و به دلیل اینکه استخر سیمانی بوده است ناخن‌هایشان گیر نمی‌کرده و نمی‌توانستند بالا بیایند.»
این خرس بخاطر بچه‌هایش خودش را نجات نداد
از اسماعیلی می‌خواهم تمام گروه‌هایی را که در عملیات سهیم بودند معرفی کند. می‌گوید: «دوستدار طبیعتی که همیار ماست، آقای سرهنگ یوسفی بود که در زمینه ساخت مستند حیات‌وحش هم فعالیت می‌کند و به ما خبر داد. بخش ما، چون مربوط به حیات‌وحش است پس از اولین خبری که در این زمینه مخابره شود، اقدام می‌کنیم. چون شب خبر رسید، امکان اعزام نبود. تصمیم بر آن شد صبح فردا اول وقت برویم، چون دامپزشکمان شهرستان بود، همه جمع شدیم، تجهیزات و دارو‌ها و تور و وسایل را آماده کردیم. اکیپی از اداره کل رفت، موقعیت را دیدیم و تصمیم گرفتیم راحت‌ترین راه را انتخاب کنیم که مشکلی برای خرس و بچه‌هایش پیش نیاید، چون اگر زیاد وحشت کنند، احتمال سکته‌شان هم خیلی بالاست. در ضمن این خرس قدرت این را داشته که خودش بالا بیاید و احتمالا تلاش هم کرده، اما به خاطر اینکه نتوانسته بچه‌هایش را نجات دهد در استخر مانده است».
۲۰ نفر در این عملیات نجات همکاری کردند
فریاد‌های خرس مادر در ویدئویی که منتشر شده بسیار وحشتناک بود. از اسماعیلی درباره حس و حال خودش و همکارانش در این‌باره می‌پرسم که می‌گوید: «در حین کارگذاری وسایل خیلی ترس داشتیم، چون مدام حمله می‌کرد، ما عقب می‌رفتیم، منتظر میایستادیم و دوباره می‌گذاشتیم که کاملا آرام شوند و می‌رفتیم یک گونی کاه دیگر می‌گذاشتیم. به محض اینکه نزدیک لبه استخر می‌شدیم، حمله‌ور می‌شد و ما هم حالت فرار می‌گرفتیم. در‌های ماشین را باز گذاشتیم که اگر بالا آمد و قصد حمله داشت داخل ماشین برویم. این را بگویم در برخورد با خرس‌ها بدترین چیز این است که فرار کنیم، چون خرس‌ها وقتی احساس تهدید می‌کنند روی دو پا می‌ایستند. وقتی ما هم روی دو پا می‌ایستیم، احساس می‌کنند که می‌خواهیم با آن‌ها مبارزه کنیم و حالت حمله می‌گیرند؛ بنابراین به مردم توصیه می‌کنم وقتی با خرسی برخورد می‌کنند بهترین کار این است که مسیرشان را کاملا عوض کنند، هیچ‌وقت نگاهشان نکنند و به آن‌ها خیره نشوند و اگر هم گرفتار شدند، ساکت و آرام بنشینند حتی اگر هم به شما ضربه زدند. غیر از این هیچ راهی نداریم، چون نه قدرتش را داریم، نه می‌توانیم مقاومت کنیم، تا اینکه خودشان رهایمان کنند، چون این جانور، شکارچی نیست. به هر حال نجات پیدا می‌کنید، اما خب لطمه‌هایش هم خطرناک است. خلاصه بالای ۲۰ نفر در این عملیات نجات همکاری داشتند. تصمیم‌گیرندگان حدود ۶ نفر بودند. محیط‌بان‌ها هم همکاری کردند؛ مردم هم پیگیر بودند.»
فشنگ اسلحه‌های بیهوشی‌مان تحریم است
این کارشناس محیط زیست درباره مشکلات کاری‌اش هم می‌گوید: «یکی از کمبود‌هایی که داریم، کمبود دامپزشک است. دامپزشک‌های ما تمایل زیادی ندارند تا وارد این حوزه شوند. کمبود نیرو هم که در کل ایران هست. تجهیزات ما خوب بود. دارو، وسایل بیهوشی و امکاناتی مثل پک کامل جراحی و بیهوشی و اسلحه‌های بیهوشی داریم که البته متاسفانه به دلیل تحریم‌ها، فشنگش پیدا نمی‌شود».
