سه‌شنبه ۰۶ آذر ۱۴۰۳ - ساعت :
۲۳ دی ۱۳۹۹ - ۲۱:۳۹

ارتباط پیش از ازدواج؛ سراشیبی سقوط یا تجربه‌ای پر هیجان؟

یک کارشناس ارشد روانشناسی گفت: اگر طرفین رابطه، قوانین حاکم بر ارتباط عاشقانه قبل از ازدواج را بدانند می‌توانند از آسیب احتمالی جلوگیری نمایند.
کد خبر : ۵۴۰۹۱۶

مهرنوش قنبری، کارشناس ارشد روانشناسی شخصیت و مشاوره دهنده ازدواج در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران با بیان اینکه در صورت شناخت زوجین از یکدیگر پیش از عروسی، می‌توان از آسیب‌های احتمالی جلوگیری کرد گفت: ابتدا باید هر فرد از مهارت‌های ارتباطی خویش آگاهی یابد و در صورت مشاهده ضعف در موارد مختلف از مشاورین حوزه زوج، یاری بگیرند.

او افزود: مراجعه به مشاوران حاذق به طرفین در رفع تعارضاتشان کمک کرده و بهتر می‌توانند به شناخت یکدیگر بپردازند؛ همچنین مشاورین می‌توانند یک سری قوانین را با کمک شما در ارتباطات تان وضع کنند تا طبق یک اصول مشخص بتوانید یک رابطه عاشقانه و سالم را داشته و نهایتا به ازدواجی ارزیابی شده و امن پا بگذارید.

قنبری بیان کرد: مشاورین می‌توانند به شما در بالا رفتن اگاهی و دانش در زمینه مهارت مذاکره، حل مسئله، رفع تعارضات، شیوه بیان درخواست‌ها و نیاز‌ها به طرف مقابل، همدلی و گوش دادن فعال و ارتقاء دانش شما در روابط زناشویی کمک کنند تا بتوانند ناسازگاری‌ها را برطرف و کشمکش‌ها را به حداقل رسانده تا یک رابطه زیبا و سالم ساخته شود.

شایان ذکر است که ارتباط زناشوئی زود هنگام قبل از ازدواج در دوران نامزدی باعث ترشح هورمون «اکسی توسین» در بدن هر ٢ جنس می‌شود که با نام هورمونِ «هم آغوشی» و وابستگی هم شناخته می‌گردد؛ البته میزان ترشح این هورمون در زن بیشتر از مرد است و طبعاً وابستگیِ ناشی از ترشح این هورمون در بانوان بسیار بیشتر از آقایان است، بنابراین؛ اگر به هر دلیلی رابطه به ازدواج منتهی نشود، آسیب روانی که به یک دختر وارد می‌شود بسیار بیشتر از یک پسر خواهد بود.

این کارشناس ارشد روانشناسی در ادامه گفت: هورمون اکسی توسین باعث جذب بیشتر زوجین به یکدیگر می‌شود و به دلیل بالا رفتن سطح استروژن در بدن زنان، احتمال حاملگی افزایش یافته و موجب بارداری‌های ناخواسته می‌شود. همچنین در این هنگام، زمانی که باید صرف شناخت یکدیگر قبل از ازدواج شده و زوج‌ها را برای یک زندگی طولانی آماده نماید، آن‌ها را به شدت درگیر «هیجانات جنسی» و درگیری‌های ذهنی ناشی از آن می‌نماید و به صورت ناخودآگاه باعث چشم پوشی از بعضی مشکلات رفتاری فرد مقابل می‌شود.

همین مسئله عاملی خواهد شد که این مشکلات پس از ازدواج نمود پیدا کند و آسیب‌های جدی به ارتباط زوج وارد نماید؛ که اگر چنانچه به این مشکلات قبل از ازدواج پرداخته می‌شد مانع از بروز آن‌ها در طی دوران زندگی مشترک پس از ازدواج می‌گردید.