به گزارش صراط به نقل از مهر :در سال‌های گذشته، شاعران، نویسندگان و هنرمندان بسیاری به مناسبت‌های گوناگون راهی کشورمان می‌شدند تا در فعالیت‌ها، همایش‌ها و جشنواره‌های مختلف شرکت کنند. حضور در آئین پایانی و مراسم اهدای جوایز کتاب سال، شاید قدیمی‌ترین جلوه‌گاه این آمد و شد فرهنگی در کشور ما بود، اما با پا گرفتن برنامه‌های تازه‌تری چون همایش شاعران ایران و جهان، جشنواره باران غدیر و اینک، کنگره شعر بیداری، دعوت از پدیدآورندگان کشورهای دیگر، علاوه بر توسعه، سوگیری خاصی هم پیدا کرده و موضوع بیداری ملت‌ها محور و اساس آن شده است.
امسال، طی تنها ۳ ماه گذشته، گروهی از شاعران و نویسندگان آزادیخواه و معتقد به جریان بیداری اسلامی از کشورهای مسلمان، به ویژه کشورهایی که عمیقاً درگیر تغییر حکومت‌هایشان بوده‌اند، راهی جمهوری اسلامی ایران شده‌اند که اگر جشنواره «باران غدیر» را از آنها منها کنیم، دو کنگره شعر بیداری و چهارمین جشنواره داستان انقلاب، به طرزی برجسته‌تر پذیرنده هنرمندان و فعالان ادبی از کشورهای گوناگون بوده‌اند.
دست‌اندرکاران این برنامه‌ها هنگامی که با پرسش خبرنگاران درباره غیبت چهره‌های جهان عرب در حوزه شعر مواجه شدند، پاسخ قانع‌کننده‌ای داشتند و آن این بود که مهمانان جشنواره‌ها و کنگره‌های ادبی از میان کسانی انتخاب شده‌اند که نسبت به جریان بیداری اسلامی در کشورهایشان عقیده‌مند بوده‌اند. بنابراین دعوت از شاخص‌ترین شاعران و نویسندگان جهان، آنطور که نتواند به هم‌افزایی و همگرایی هنرمندان مسلمان و آزادیخواه گیتی منجر شود، اهمیت ندارد.
اما حالا مهمانی تمام شده است. ده‌ها شاعر، چند نویسنده و چند عضو تشکل‌های فرهنگی به ایران آمدند و برگشتند و حالا باید به تماشای نتایج این دعوت‌ها نشست. هرچند دکتر مجتبی رحماندوست، مسئول دفتر ادبیات بیداری حوزه هنری، هنگامی که نخستین گردهمایی قصه‌نویسان مقاومت در تهران برگزار شد، از تشکیل اتحادیه داستان‌نویسان مقاومتی کشورهای اسلامی خبر داد، اما ضروری است کمی به عقب برگردیم و نتایج ایده‌ها و اندیشه‌های گذشته را در باب همبستگی نویسندگان آزادیخواه ـ که مقوله کلی‌تر و فراگیرتری نسبت به نویسندگان حوزه ادبیات بیداری است ـ بررسی کنیم.
حدود ۱۶ ماه قبل، محمد میرکیانی با ارائه طرحی شفاهی در قالب جایزه جهانی نویسندگان آزادیخواه جهان، به انتقاد از اعطای نوبل ادبی ۲۰۱۰ به یوسا پرداخت. پس از این ماجرا، دکتر محسن پرویز، عضو انجمن قلم و سخنگوی فعلی این انجمن، به حمایت از این طرح پرداخت و چندی بعد آن را در قالب جایزه جهانی طاهره صفارزاده مطرح کرد.
این طرح در هیأت مدیره انجمن قلم بارها مورد بحث و گفتگو قرار گرفت و از سوی رسانه‌ها پیگیری شد، اما گستره موانع پیش رو برای یک تشکل غیردولتی، همچنان مانع اجرایی شدن این طرح بزرگ و فراملی است. به گونه‌ای که می‌شود این طرح را یک ایده بی‌سرانجام و بایگانی شده فرض کرد.
حضور نویسندگانی از ترکیه، لبنان، فلسطین و سوریه در اختتامیه جشنواره داستان انقلاب ـ بهمن ۱۳۹۰
آمد و رفت این همه شاعر و نویسنده حوزه ادبیات بیداری به کشور، آنطور که مجتبی رحماندوست می‌گوید، شاید بتواند نه تنها آن طرح به نسیان سپرده شده را زنده کند که موجب اتفاقات بهتر و پسندیده‌تری در جهان ادبیات از جمله اتحادیه داستان‌نویسان حوزه مقاومت شود.
آخرین اخبار و تصاویر اجتماعی را در سرویس جامعه صراط بخوانید.
