همزمان با شیوع کرونا با صفحات مجازی و بلاگر‌هایی روبه‌رو شدیم که تعداد آن‌ها در این قرنطینه و بیکاری‌ها افزایش یافته است و هر بار به بهانه‌های مختلف از دیزاین‌ها، میکاپ‌ها و عوامل مختلفی صحبت می‌کنند.
خراسان در ادامه نوشت: در این بین و به‌تازگی، یکی از افرادی که به ظاهر زندگی زن‌و‌شوهری خود را در صفحه مجازی اش نمایش می‌دهد، بعد از اتمام دوره بیماری کرونا از خودشان عکس‌هایی منتشر کرده‌اند به عنوان جشن بهبود یافتن پس از ابتلا به کرونا.
برای بررسی خوب یا بد بودن برگزاری چنین جشن‌هایی از منظر روان‌شناسی باید به چند نکته توجه کرد و به چند سوال قابل‌تامل در این‌باره پاسخ داد.
این لذت‌بردن واقعی است؟
آیا واقعا زوج‌هایی که جشن‌های خود را به بهانه‌های مختلف در بوق و کرنا می‌کنند و پشت میز‌های دیزاین شده عکس دونفره می‌گیرند، واقعا به اندازه لبخند‌هایی که در عکس دارند، حال‌شان خوب است یا فقط این میز‌ها و دیزاین‌ها برای چند عکس طراحی و بعد از عکس دوباره فضای خانه خاکستری می‌شود و هر یک از زوج‌ها در فضای‌مجازی خود غرق خواهند شد؟ واضح است که تغییر سبک زندگی و گم کردن معنای آن دامن بسیاری از زن و شوهر‌های امروزی را گرفته است.
در دهه اخیر با کتاب‌ها و روان‌شناسانی روبه‌رو شدیم که از یافتن معنای زندگی و ساختن لحظاتی شاد در زندگی‌مشترک سخن گفتند و برخی مخاطبان عمومی به این نکته توجه کردند، اما انگار بعضی‌ها فقط تلاش می‌کنند که آن را به دیگران نشان دهند. گویا پر رنگ شدن معنای زندگی برای آن‌ها این است که لحظه به لحظه زندگی‌مان را در فضای‌مجازی با تصاویر لاکچری و شاد به تصویر بکشیم.
آیا باید به دیگران ثابت کنیم که خوشبختیم؟
هدف بسیاری از افراد از انتشار چنین عکس‌هایی در یک جمله خلاصه می‌شود: «ببینید من چقدر حالم خوب است!» هدف از برگزاری این جشن و به تصویر کشیدن آن‌ها بسیار مهم است. گاهی ما واقعا از نظر روحی به جای این‌که خودمان را تقویت کنیم، تنها به دنبال این هستیم که حال بد یا مشکلات را کادو پیچ کنیم و اجازه ندهیم دیگران ببیند و همواره در تلاشیم که به اطرافیان و آشنایان ثابت کنیم ببینند من چقدر حالم خوب است! این الگو خود به تنهایی ترس‌هایی را برای ما ایجاد می‌کند که گویا در رنج کامل در حال زیستن هستیم که به مرور برای‌مان آسیب‌زا خواهد شد.
اگر واقعا حال‌مان خوب است، جشن بگیریم؟
هیچ زندگی مشترکی و هیچ زندگی فردی بدون رنج و زخم نیست. در فضای‌مجازی مدام با صفحاتی روبه‌رو می‌شویم که همه چیز در زندگی‌شان گل و بلبل است، خب این یک تناقض است. اگر واقعا لحظات خوبی داریم که در آن نهایت لذت را می‌بریم، برای یادگار به دیگران هم نشان دهیم، اما ارزش‌ها را فراموش نکنیم.
شکست کرونا، اتفاق خوبی است، اما جشن گرفتن به خاطر آن در فضای‌مجازی با واکنش‌های منفی روبه‌رو شد. گذاشتن قرص استامینوفن روی میز هم ربطی به کرونا ندارد! در نظر داشته باشید حال خوب و حسی که در عکس‌ها وجود دارد، به مخاطبان انتقال می‌یابد بنابراین اگر هدف‌تان لبخند دادن به مخاطبان‌تان است، واقعی‌تر باشید، بهانه‌های قابل قبولی برای اشتراک شادی پیدا کنید و بدانید که ابتدای این راه این است که حال‌مان با خودمان و داشته‌هایمان خوب باشد.
برای بررسی خوب یا بد بودن برگزاری چنین جشن‌هایی از منظر روان‌شناسی باید به چند نکته توجه کرد و به چند سوال قابل‌تامل در این‌باره پاسخ داد.
این لذت‌بردن واقعی است؟
آیا واقعا زوج‌هایی که جشن‌های خود را به بهانه‌های مختلف در بوق و کرنا می‌کنند و پشت میز‌های دیزاین شده عکس دونفره می‌گیرند، واقعا به اندازه لبخند‌هایی که در عکس دارند، حال‌شان خوب است یا فقط این میز‌ها و دیزاین‌ها برای چند عکس طراحی و بعد از عکس دوباره فضای خانه خاکستری می‌شود و هر یک از زوج‌ها در فضای‌مجازی خود غرق خواهند شد؟ واضح است که تغییر سبک زندگی و گم کردن معنای آن دامن بسیاری از زن و شوهر‌های امروزی را گرفته است.
در دهه اخیر با کتاب‌ها و روان‌شناسانی روبه‌رو شدیم که از یافتن معنای زندگی و ساختن لحظاتی شاد در زندگی‌مشترک سخن گفتند و برخی مخاطبان عمومی به این نکته توجه کردند، اما انگار بعضی‌ها فقط تلاش می‌کنند که آن را به دیگران نشان دهند. گویا پر رنگ شدن معنای زندگی برای آن‌ها این است که لحظه به لحظه زندگی‌مان را در فضای‌مجازی با تصاویر لاکچری و شاد به تصویر بکشیم.
آیا باید به دیگران ثابت کنیم که خوشبختیم؟
هدف بسیاری از افراد از انتشار چنین عکس‌هایی در یک جمله خلاصه می‌شود: «ببینید من چقدر حالم خوب است!» هدف از برگزاری این جشن و به تصویر کشیدن آن‌ها بسیار مهم است. گاهی ما واقعا از نظر روحی به جای این‌که خودمان را تقویت کنیم، تنها به دنبال این هستیم که حال بد یا مشکلات را کادو پیچ کنیم و اجازه ندهیم دیگران ببیند و همواره در تلاشیم که به اطرافیان و آشنایان ثابت کنیم ببینند من چقدر حالم خوب است! این الگو خود به تنهایی ترس‌هایی را برای ما ایجاد می‌کند که گویا در رنج کامل در حال زیستن هستیم که به مرور برای‌مان آسیب‌زا خواهد شد.
اگر واقعا حال‌مان خوب است، جشن بگیریم؟
هیچ زندگی مشترکی و هیچ زندگی فردی بدون رنج و زخم نیست. در فضای‌مجازی مدام با صفحاتی روبه‌رو می‌شویم که همه چیز در زندگی‌شان گل و بلبل است، خب این یک تناقض است. اگر واقعا لحظات خوبی داریم که در آن نهایت لذت را می‌بریم، برای یادگار به دیگران هم نشان دهیم، اما ارزش‌ها را فراموش نکنیم.
شکست کرونا، اتفاق خوبی است، اما جشن گرفتن به خاطر آن در فضای‌مجازی با واکنش‌های منفی روبه‌رو شد. گذاشتن قرص استامینوفن روی میز هم ربطی به کرونا ندارد! در نظر داشته باشید حال خوب و حسی که در عکس‌ها وجود دارد، به مخاطبان انتقال می‌یابد بنابراین اگر هدف‌تان لبخند دادن به مخاطبان‌تان است، واقعی‌تر باشید، بهانه‌های قابل قبولی برای اشتراک شادی پیدا کنید و بدانید که ابتدای این راه این است که حال‌مان با خودمان و داشته‌هایمان خوب باشد.
