یافته‌ها حاکی از آن است که پیوستن به یک گروه کر می‌تواند در مقابله با کاهش شناختی مرتبط با سن و تنهایی مزمن که از هر ۱۰ سالمند یک نفر را تحت تاثیر قرار می‌دهد، کمک‌کننده باشد. همچنین آوازخوانی می‌تواند به‌ویژه در هنگام شیوع بیماری کووید-۱۹، هنگامی‌که افراد تحت‌فشارهای عاطفی بیشتری قرار دارند، مفید باشد.
امی پنتیکینن، دانشجوی دکترا و یکی از محققان این تحقیق می‌گوید: «در آغاز دوران همه‌گیری افراد برای افزایش روحیه خود در بالکن‌ها و یا از طریق پنجره‌های باز باهم آواز می‌خوانند.»
نتایج تحقیقات جدید دانشگاه هلسینکی نشان می‌دهد، افرادی که بیش از ۱۰ سال در یک گروه کر آواز خوانده بودند، در مقایسه با افرادی که تجربه آواز کر یا تجربه کمتری در این زمینه داشتند، از حس اجتماعی بودن بیشتری و خوانندگانی که کمتر از ۱۰ سال آواز خوانده بودند نسبت به کسانی که فعالیت آوازخوانی نداشتند، از شادی و سلامتی کلی برخوردار بودند.
پنتیکینن اظهار کرد: «ممکن است افرادی که بعدها در یک گروه کر شرکت کنند نیز انگیزه‌ای برای حفظ سلامتی خود بیابند. روابط و شبکه‌های اجتماعی حاصل از حضور در یک گروه در میان کسانی که مدت بیشتری این کار را انجام داده‌اند، ممکن است به‌عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی تبدیل شود، بنابراین به‌عنوان احساس بیشتری از حس تعلق اجتماعی ظاهر می‌شود.»
این مطالعه شامل داده‌های ۱۰۶ خواننده کر و ۵۶ فرد بالای ۶۰ سال بود که پرسشنامه‌ها و آزمایش‌های روانشناسی را تکمیل کرده‌اند.
به گفته پنتیکینن، آواز کر، فرصت خوبی را برای حمایت از بهزیستی سالمندان فراهم می‌کند به این دلیل که به عملکرد ذهنی انعطاف‌پذیر و تنظیم توجه نیاز دارد، موردی که در جمعیت سالخورده تا حدی مهم است.
وی در ادامه افزود: «آواز خواندن در گروه کر هزینه کمی نیاز دارد و شامل پردازش متنوع اطلاعات است زیرا ترکیبی از پردازش محرک‌های مختلف حسی، عملکرد حرکتی مربوط به تولید و کنترل صدا، بازده زبانی، یادگیری و حفظ ملودی‌ها و اشعار است و همچنین احساسات توسط قطعات خوانده‌شده برانگیخته می‌شود.
نتایج این تحقیق در نشریه PLOS One منتشر شده است.
