تردیدها بر سر آمدن یا نیامدن رئیسی به انتخابات، دغدغه‌ای است که در روزهای منتهی به ثبت نام کاندیداهای ریاست جمهوری، دست از سر اصولگرایان برنداشته است. سیدحسین نقوی حسینی از چهره های سیاسی اصولگرا و نماینده پیشین مجلس بر این باور است که با نامزدی ابراهیم رئیسی، اصولگرایان مشکل و دغدغه‌ای برای اجماع و ائتلاف با یکدیگر ندارند اما مشکل و اختلاف از آنجا آغاز می‌شود که اگر رئیسی برای انتخابات نیاید، اصولگرایان چه خواهند کرد؟!
او می‌گوید: حال اگر رییسی کاندیدا نشوند از نگاه بنده بعید به نظر می رسد که در جبهه اصولگرایی به وحدت کاندیدا برسیم یقینا کاندیداهای مختلفی در صحنه حضور پیدا می کنند و اقدام به فعالیت های انتخاباتی می کنند.
به گفته نقوی حسینی اصولگرایان به اندازه‌ای که روی رییسی اجماع دارند روی بقیه کاندیداها چنین اجماعی ندارند. این نماینده پیشین مجلس تاکید دارد که فرایند وحدت و اجماع روی سایر کاندیدا دشوار است و از سوی دیگر بسیار دشوار و حتی بعید است که به عنوان مثال فریدون عباسی به نفع محسن رضایی کنار بکشد یا محسن رضایی به نفع قالیباف کنار برود.
مشروح مصاحبه خبرآنلاین با سیدحسین نقوی حسینی را می‌خوانید؛
*************
*آقای نقوی حسینی! آیا شورای وحدت و شورای ائتلافی که اصولگرایان برای رسیدن به وحدت و کاندیدای واحد تشکیل دادند تاکنون در امر رسیدن به وحدت موفق عمل کرده اند یا خیر؟
اصولگرایی و اصلاح طلبی و اعتدال گرایی،هر کدام به صورت جداگانه یک جبهه محسوب می شوند که در این جبهه ممکن است طیف ها، گروه ها با گرایشات مختلفی وجود داشته باشند. در واقع الزامی هم ندارد که این گروه‌ها و طیف‌های ها و گرایشات به صورت یکسان بیندیشند و برنامه ریزی کنند.
به عنوان مثال اصلاح طلبان چندین طیف هستند، گروه های مختلف با دیدگاه ها و نظرات متفاوت در بین اصلاح طلبان حضور دارند اما آنچه مهم است این است که این جبهه در چارچوب شاخص ها، معیارها و ویژگی هایی که دارد در نهایت به یک وحدت برسد تا در انتخابات بتوانند نتیجه بگیرند البته در این طیف ها، کاندیداهای مختلفی هم اعلام حضور می کنند به بیانی دیگر نمادهای انتخاباتی شان هم ممکن است متفاوت باشد اما مهم این است تا چه اندازه آمادگی دارند تا با هم متحد شوند و پیرامون یک نامزد اجماع کنند.
شاید چند نامزد اصولگرا در کنار رئیسی کاندیدا شوند
از نگاه بنده اگر آقای رییسی نامزد شوند اصولگرایان درباره ائتلاف و اجماع مشکلی ندارند و بحثی در آن نیست چراکه تمام گرایشات اصولگرایی و تقریبا تمام کاندیداهایی که دارای نماد اصولگرایی هستند در این موضوع با یکدیگر اشتراک نظر دارند مبنی بر اینکه اگر آقای رییسی کاندیدا شوند مابقی با او کار می کنند نه اینکه کاندیدا نشوند. منتهی ممکن است دو، سه نامزد اصولگرایی در کنار او نامزد انتخابات شوند اما با آقای رییسی کار می کنند. حال اگر آقای رییسی کاندیدا نشوند از نگاه بنده بعید به نظر می رسد که در جبهه اصولگرایی به وحدت کاندیدا برسیم یقینا کاندیداهای مختلفی در صحنه حضور پیدا می کنند و اقدام به فعالیت های انتخاباتی می کنند.
بعید است محسن رضایی به نفع قالی باف کنار بکشد
*پس نیامدن رییسی به معنای تشدید مشکلات و اختلافات اصولگراها است؟
اگر آقای رییسی نامزد نشوند مشکلات و اختلاف نظرات بسیاری ایجاد می شود چراکه آقای قالی باف، آقای جلیلی، نیکزاد، محسن رضایی و برخی از جمله فریدون عباسی هم که الان گفته اند به نفع آقای رییسی کنار نمی کشند هم نامزد خواهند شد. به هر حال نامزدها هم درجاتی دارند اما در مجموع همه کاندیداهای مطرح در جریان اصولگرایی می آیند چون همه آنها روی آقای رییسی اجماع دارند اما روی بقیه کاندیداها چنین اجماعی شکل نمی‌گیرد.از نگاه بنده بسیار دشوار و حتی بعید است که به عنوان مثال آقای فریدون عباسی به نفع محسن رضایی کنار بکشد یا محسن رضایی به نفع آقای قالی باف کنار بکشد.
*منظورتان این است که جریان اصولگرایی در نهایت چند کاندیدا دارد؟
بله همینطور است اگر آقای رییسی نامزد نشوند اصولگرایان با تعدد کاندیدا روبرو خواهند شد.
اصولگرایان متحد هم نشوند بازهم پیروز می شوند
*و احتمال شکست این جریان وجود دارد یا ...؟
فقط یک شانس و اقبالی که اصولگرایان دارند این است که جبهه مقابل آنها یعنی اصلاح طلبان از هیچ اقبال مردمی برخوردار نیستند یعنی اگر اصلاح طلبان تا حدودی اقبال مردمی داشتند و یک کاندیدای واحد هم داشتند و می توانستند همه اقشار به ویژه قشر خاکستری را به پای صندوق رأی بیاورند، معلوم نبود اصولگرایان موفق شوند اما چون اصلاح طلبان هم دچار تفرقه به اندازه اصولگرایان هستند و هم از سوی دیگر به واقع اقبال مردمی به آنها وجود ندارد.
به هر حال اصلاح طلبان باید پاسخگوی اقدامات و فعالیت های دولت روحانی باشند چون دولت روحانی هم دستاوردی برای عرضه ندارد مردم هم اقبالی نسبت به اصلاح طلبان نشان نمی دهند به همین دلیل اصولگرایان حتی اگر متحد هم نشوند می توانند پیروز میدان باشند.
اصلاح‌طلبان راحت تر به وحدت می‌رسند
*اصولگرایان بر این باورند که اصلاح طلبان بسیار آسان تر از آنها به وحدت می رسند تجارب قبلی آنها هم این مسئله را نشان می دهد اما وحدت در جریان اصولگرایی به نظر می رسد سخت تر از گذشته شده....
بله، بنده هم قبول دارم که اصلاح طلبان به راحتی به وحدت می رسند چون اصلاح طلبان به پیروزی فکر می کنند و موفقیت در انتخابات برایشان مهم است حتی اگر کاندیدا،نیابتی باشد.در واقع چون می بینند کاندیدایی رأی آور است بر سر وی وحدت می کنند.
*اجماع بر روی اسم آقای رئیسی هم بخاطر همان بحث رأی آوری است یا ...
اصولگرایان روی آقای رییسی به عنوان یک گزینه رأی آور اجماع نمی کنند بلکه به دلیل ویژگی ها، توانمندی ها، اقبال مردمی روی او اجماع دارند.
مردم دیگر به اندیشه اصلاح‌طلبی رأی نمی‌دهند!
قطعا هر کسی وارد انتخابات می شود می آید که پیروز شود نه اینکه بیاید و شکست بخورد اما همه شاخص آن صرفا رأی آوری نیست. در انتخابات سال ۹۲ شاهد بودیم که مجموعه جبهه اصلاحات پشت روحانی ایستاد این در حالی است که اصولگرایان هیچ گاه چنین کاری نمی کنند.
بنابراین رأی آوری برای اصلاح طلبان مهم است منتهی در حال حاضر اقبال وجود ندارد یعنی اگر همه اصلاح طلبان بیایند و پشت سر یک نفر بایستند حالا چه نیابتی و اجاره ای و چه اصالتی، مردم می‌گویند این کاندیدا همان روحانی است. در واقع به این فکر و اندیشه رأی نمی دهند چون احساس می کنند رأی شأن رأی درستی نبوده و این ۸ سال این گونه بود.
رئیسی نیاید پایداری با محصولی می‌آید
*اخیرا آقای محصولی به دو سازوکار انتخاباتی اصولگرایان نقدهایی وارد کرده، این انتقادات به معنای در پیش گرفتن راه جداگانه از سوی پایداری با یک کاندیدای جدا است؟
این مسئله به بحث ابتدایی مان باز می گردد یعنی اگر آقای رییسی کاندیدا شود بنده یقین دارم که جبهه پایداری هم از آقای رییسی حمایت می کند و با نامزد دیگری به صحنه انتخابات نمی آید اما اگر رئیسی نامزد نشود همه این احتمالات وجود دارد یعنی ممکن است پایداری با نامزد دبیرکل خودش بیاید و در انتخابات حضور پیدا کند.
* آقای نقوی حسینی! کدام یک از این کاندیداهای مطرح از جمله محسن رضایی، سعید محمد و یا آقای دهقان، شانس پیروزی دارند؟
بهتر است در این باره پس از تایید صلاحیت ها اظهارنظر کرد چراکه براساس قانون اساسی، رییس جمهور از بین رجل سیاسی-مذهبی، مومن و باتقوا، مدیر و مدبر انتخاب می شود این ویژگی ها، ویژگی های بسیار سنگینی است. بنده نمی دانم این ۷۰ نفری که برای نامزدی ریاست جمهوری اعلام آمادگی کرده اند آیا همه آنها، این ویژگی ها را در خودشان می بینند؟!
به عنوان مثال از مجلس شورای اسلامی برای انتخابات ریاست جمهوری، حدود ۲۰ نفر کاندیدا شدند. به هر حال مردم سوال می کنند. مقام معظم رهبری در سخنان نوروزی شان روی دو، سه جمله تاکید بسیاری داشتند نخست اینکه ببینید آیا توانمندی لازم را در خود می بینید که بتوانید در جایگاه رییس قوه مجریه کشور را اداره کنید؟!
برخی از نامزدها حتی مدیر یک مدرسه هم نبوده‌اند
متاسفانه برخی از این نامزدها، مدیر یک مدرسه هم نبوده اند یعنی سابقه مدیراجرایی یک مدرسه را هم در کارنامه سوابقشان ندارند. ممکن است برخی از این نامزدها، نماینده مجلس باشند و جایگاهی در مجلس داشته باشند اما سابقه و تجربه بسیار مهم است. بسیاری از نامزدها چگونه خودشان را یک رجل سیاسی-مذهبی می بینند در حالی که اصلا سابقه مدیریت اجرایی در کشور نداشتند؟!
بنابراین باید اجازه داد پس از تایید شورای نگهبان،درباره نامزدها اظهار نظر صورت گیرد چون تا آن زمان هم آرایش انتخاباتی آن گونه که باید شکل نمی گیرد به بیان دیگر تا نتیجه بررسی صلاحیت کاندیداها نیاید و نبینیم چه کسانی نامزد ریاست جمهوری هستند آرایش انتخاباتی شکل نمی گیرد. در دوره های گذشته هم بدین گونه بوده است یعنی بعداز اعلام نتیجه بررسی صلاحیت ها، آرایش انتخاباتی شکل گرفته است.
اگر رئیسی بیاید جلیلی به او کمک می‌کند
*آمدن آقای سعید جلیلی را تا چه حد جدی می بینید؟
اگر آقای رییسی نامزد شوند آقای جلیلی به آقای رییسی کمک خواهند کرد منتهی ممکن است‌کمک او بدین گونه باشد که آقای رییسی و مجموعه اصولگرایان تصمیم بگیرند دو نفر از نامزدهای اصولگرا، کنار آقای رییسی باشند همان کاری که در سال ۹۶ انجام شد و در کنار آقای رییسی، آقای قالیباف و در کنار آقای روحانی، آقای جهانگیری قرار گرفت. بنابراین شاید چنین تقسیم کاری بین یکدیگر انجام بدهند و یا توافقی صورت گیرد.
*یعنی کمک برای معاون اولی؟
منظورم، کمک برای انتخابات ریاست جمهوری است حال اینکه کجای کابینه باشند به رییس جمهور منتخب مربوط است اما در انتخابات ممکن است با برنامه و حساب شده بیایند و حتی اگر آقای رییسی هم کاندیدا شدند یکی، دو کاندیدای اصولگرا در کنار او قرار گیرند.
هم قالیباف و هم جلیلی به رئیسی کمک می‌کنند
*فکر می کنید اگر آقای قالیباف بیاید آقای جلیلی کنار می رود؟
اگر آقای رییسی بیاید هم آقای قالیباف هم آقای جلیلی و به بیانی همه اینها به او کمک می کنند اما اینکه چگونه به رییسی کمک کنند به تقسیم کار خودشان بستگی دارد.
*اگر رییسی نیاید چطور؟ تقسیم کاری در کار نیست؟
اگر رییسی نیاید همه اینها کاندید می شوند، آقایان قالیباف و جلیلی و غیره همه می آیند.
الحمدالله اصلاح طلبان هم دو جین کاندیدا دارند!
* شانس رأی آوری این تعداد کاندیداها تا چه حد است؟ به گفته فریدون عباسی، عدد رأی قالیباف، عدد بزرگی نیست، اینها کُری خوانی است یا واقعیت دارد؟تکلیف اصولگراها با این سیل کاندیداهایی که احساس تکلیف کرده اند چیست؟
تعداد نامزد اصلاح طلبان نیز کم نیست. نباید این القاء صورت گیرد که فقط اصولگرایان دچار چنین وضعیتی شده اند. الحمدلله اصلاح طلبان دو جین کاندیدا دارند!
همه ۷۰ کاندیدا، اصولگرا نیستند
* فقط از مجلس یازدهم که اشاره کردید ۲۰ کاندیدا حضور دارند....
آقای پزشکیان اصلاح طلب است. از ۷۰ کاندیدا هم، همه اصولگرا نیستند بلکه از محسن هاشمی، ظریف گرفته تا جلیلی و قالیباف، همه ۷۰ نفر هستند. البته بحث رأی آوری به چند پارامتر بستگی دارد یعنی این گونه نیست که بنده بگویم رأی فلانی کم است یا رأی فلان کاندیدا زیاد است. اگر نامزدی یا فرد دیگری بخواهد این گونه اظهارنظر قطعی داشته باشد نشان دهنده این است که اطلاعاتش در حوزه سیاست و انتخابات بسیار کم است.وقتی می گوییم رجل سیاسی، به همین مفهوم است. بنابراین از حالا نمی توان گفت رأی فلان کاندیدا کم است و یا رأی دیگری زیاد است بلکه به تحولات آینده بستگی دارد یکی از این تحولات مشارکت مردم است.
*پیش بینی شما از میزان مشارکت مردم چقدر است؟
اگر مشارکت سیاسی پایین باشد نمی توان گفت کدام کاندیدا بیشترین رأی را در این مشارکت پایین به دست می آورد و چه کسی رأی کمتری به دست می آورد.به هر حال مشارکت سیاسی مهم است در واقع یکی از بحث های جدی و مهم این است که آیا قشر خاکستری پای صندوق رأی حضور پیدا می کند یا فقط سیاسی ها و افراد متعلق به این جناح های سیاسی پای صندوق ها می آیند؟
بحث مهم انتخابات، آمدن یا نیامدن قشر خاکستری است
این بسیار مهم است یعنی رأی بسیار تأثیرگذار است. براساس تحلیل شخصی بنده، آقای روحانی در سال ۹۶، ۱۰، ۱۲ میلیون رأی داشت واقعیت این بود اما در نهایت با قدرت رسانه، تبلیغات و کار روی خودشان، این میزان رأی را به ۲۴ میلیون رأی تبدیل کردند. بنابراین میزان مشارکت به این مسئله بستگی دارد که آیا همه مردم پای صندوق رأی می آیند، از همه واجدین شرایط، ۷۰ درصد می آیند یا ۵۰ درصد یا ۳۰ درصد؟
نکته دیگر رأی آوری بستگی به رقبا دارد یعنی رقبا تا چه حد در صحنه فعال هستند و چه کسانی هستند. متحد حضور پیدا می کنند یا انفرادی و مستقل می آیند. بین خودشان تفرقه دارند یا وحدت دارند.
نکته سوم اینکه چه برنامه های انتخاباتی از سوی افراد ارائه می شود این مسائل روی انتخابات تاثیرگذار است از این رو نمی توان به طور دقیق گفت میزان رأی چه کسی زیاد است یا کم است. بنابراین در حال حاضر نمی توان اظهارنظر دقیقی درباره میزان رأی و مشارکت داشت.
