تاکنون توجه کرده اید که چرا بسیاری از فیلمسازان از رنگ قرمز در فیلم خود استفاده می‌کنند؟ قطعا آن‌ها مفاهیم عمیقی را با استفاده از این رنگ ارائه می دهند. رنگ در ساخت فیلم تأثیر دارد، اما رنگ قرمز در میان بسیاری از پالت‌های فیلمسازان برجسته است. از نوشیدنی‌های قرمز رنگ گرفته تا دستگیره‌های درب قرمز که بروس ویلیس نمی‌تواند باز کند، ویا دختری با کت قرمز که از یک محله یهودی نشین عبور می‌کند.
کارگردانان در فیلم‌های سینمایی از رنگ قرمز استفاده کرده اند؛ اما چه چیزی باعث محبوبیت زیاد رنگ قرمز می‌شود؟ مطالعات زیادی وجود دارد که می‌گوید رنگ قرمز در میان رنگ‌های دیگر بسیار برجسته است اما طبق روانشناسی رنگ، دلایل مهمی برای استفاده از آن وجود دارد.
می توان فیلم جادوگر شهر اوز (The Wizard of Oz) را برای استفاده از رنگ قرمز شاخص دانست. در کتابی با همین عنوان، رنگ کفش دوروتی نقره‌ای بود؛ اما عوامل فیلم می‌خواستند ظاهر کفش روی پرده سینما به طور چشمگیری دیده شود. از آنجا که رنگ سبز و زرد قبلاً در این فیلم استفاده شده بود، آن‌ها از کفش‌های یاقوت سرخ استفاده کردند.
بعضی از فیلمسازان از جمله اسکورسیزی هم با رنگ قرمز زندگی می‌کنند و می‌میرند! بسیاری از فیلم‌های او آغشته به رنگ قرمز است. به عکس‌هایی از فیلم رفتگان (The Departed) نگاه کنید. هر کاری اسکورسیزی انجام می‌دهد هدفمند است. او در فیلم‌های خود از رنگ قرمز استفاده می‌کند تا به شما اطلاع دهد که در درون شخصیت‌ها چه می‌گذرد. حتی گاهی اوقات سایه‌ای از شیطان را با رنگ قرمز نشان می‌دهد.
روانشناسی رنگ قرمز
اما برای استفاده از رنگ قرمز در فیلم هایتان لازم نیست مانند اسکورسیزی باشید؛ نیازی به استفاده از رنگ قرمز تنها برای نشان دادن شیطنت نیست. طبق روانشناسی رنگ‌ها، رنگ قرمز با مفاهیمی چون انرژی، جنگ، خطر، قدرت، عزم و اراده، اشتیاق، میل و عشق همراه است.
این رنگ متابولیسم بدن انسان را افزایش می‌دهد و موجب افزایش میزان تنفس و فشار خون می‌گردد. رنگ قرمز که بیشتر از هر رنگ دیگری جلب توجه می‌کند، گاهی اوقات نشان دهنده خطر است. همانطور که می‌بینید، این رنگ نیاز‌های یک فیلمساز برای انتقال ایده‌ها و مفاهیم را به خوبی پوشش می‌دهد.
انتخاب پالت‌های رنگ فیلم یکی از مهم ترین قسمت‌های فیلم سازی است. رنگ بندی می‌تواند باعث غوطه ور شدن مخاطب در دنیای فیلم شده و یا برای او دنیایی خسته کننده را ایجاد کند.
