برخی معتقدند این تقاطع ناگهانی رخدادها و مشکلات عجیب و البته کاملا قابل حل و پیشگیری که اتفاقا در روزهای پایانی دولت آقای روحانی وقوع یافته و با پوشش رسانهای جبهه ضد انقلاب و سیاهنمایان داخلی هم مواجه شده است، میتواند لزوما یک اتفاق نباشد!
*فرض بدبینانه اشاره شده البته تقویت میشود هنگامی که به رفتارهای ستاد دولت در کتمان دستاوردهای کشور [۲]، سیاهنمایی همین افراد از وضعیت کشور و یا قضیه مهمی مثل "آبان ۹۸" و نقش دولت در آن توجه کنیم.
شاید برای مخاطبان محترم جالب باشد که حتی افراد از درون ستاد دولت هم بودند که بعد از آبان ۹۸ تأکید کردند که "حکایت همچنان باقیست..."!
یعنی همان افرادی که باید بعنوان پادزهر عمل میکردند اما در نقش زهر ظاهر شدند... و این سؤالیست که چرایی آن بایستی در محافل امنیتی و نخبگانی بحث شود.
قضایای پیشگفته البته در چارچوب تحلیل راهبردی "فتنه اقتصادی" بیشتر فهم میشود.
هنگامی که بدانیم عدهای به هر بهانهای قصد کشاندن مردم به خیابانها را دارند و در این راه از هیچ بهانهی در دسترس قرار گرفتهی سهوی یا عامدانهای فروگذار نیستند.
پس از رویداد سهمگین آبان ۹۸، برخی از رجال هسته سخت اصلاحات تأکید کردند که این رخداد صرفا یک "پیشلرزه" بود.
مشکلات بروز کرده در هفتههای اخیر به راحتی و با پیوستهای مختلفی قابل حل بودند و هستند.
اما اینکه پیشبینیها و پیوستهای این مشکلات کجا هستند و چرا اجرا نمیشوند را بایستی دقیقا جواب داد تا کشور، درگیر فتنه اقتصادی نشود و شاهد "اعتراض ظالمانه" کسانی که راه حل مشکلات را به جای صندوق رأی در کف خیابانها میجویند، نباشد!
منبع: مشرق