افول ستاره اقبال لاریجانی ها!

دهه ۹۰ را بلاشک می‌توان دوران طلایی خاندان لاریجانی دانست که دو نفر از پنج برادر، بر رأس قوای مقننه و قضائیه تکیه زده بودند و نفوذشان بر تمامی مناسبات حکمرانی کشور سایه انداخته بود. اکنون، اما در آغازین سال از نخستین دهه قرن پانزده شمسی، دیگر نه تنها خبری از آن همه شوکت و اقتدار نیست بلکه افزون بر ردصلاحیت «علی لاریجانی» از انتخابات سیزدهم، دیگر نام «صادق آملی» نیز در میان اعضای شورای نگهبان دیده نمی‌شود!

به گزارش صراط نیوز حکم اخیر رهبر انقلاب مبنی بر جایگزینی احمد حسینی خراسانی بجای آملی لاریجانی در شورای نگهبان، نشان از این واقعیت داشت که رئیس اسبق قوه قضائیه آنچنان از عدم تاییدصلاحیت برادرش در انتخابات گله‌مند بوده است که ترجیح داده تا با کناره گیری از این سمت، تنها به همان جایگاه رئیس مجمع تشخیص مصلحت بسنده نماید.

گلگی آملی لاریجانی از تصمیم شورا در جریان بررسی صلاحیت‌های نامزد‌های انتخابات سیزدهم، اما بحدی بود که حتی حاضر نشد تا ذیل اعتبارنامه ریاست جمهوری سیدابراهیم رئیسی را امضا کند و برای نخستین بار، اعتبارنامه یکی از روسای جمهور اسلامی ایران، تنها با توقیع یازده نفر از دوازده عضو شورای نگهبان تایید شد.

از سوی دیگر شاید بتوان عدم حضور آملی در مراسم تحلیف رئیسی و ایضاً امضا نکردن اعتبارنامه او را، پاسخی در قبال رسیدگی فی الفور به مفاسد «اکبر طبری» (معاون اجرایی آملی در دستگاه قضا) دانست که وجهه رئیس اسبق قوه قضائیه نزد افکار عمومی را به شدت مخدوش کرد. هجمه‌های علیه آملی لاریجانی پس از افشای تخلفات طبری بحدی بود که رهبر انقلاب طی بیاناتی، با غیرمنصفانه دانستن انتقادات، ضمن دلجویی از رئیس پیشین دستگاه عدلیه، اظهار داشتند: «حرکت مبارزه با فساد، از دوره آقای آملی لاریجانی آغاز شد و ایشان شروع‌کننده آن بودند و این‌ها نباید از نظر دور باشد.»

درگیری لفظی میان مرحوم یزدی و آملی لاریجانی، از دیگر حواشی بوجود آمده درباره خاندان لاریجانی‌ها بود. مرحوم محمد یزدی در مرداد ۹۸ با انتقاد شدید از آملی لاریجانی گفته بود: «فلانی می‌گوید اگه این کار را نکنید نجف می‌روم! خوب بروید، شما در قم بودنتان هم خیلی موثر نبود؛ چه رسد که نجف بروید. رییس دفتری که یک دهه، جای مهمی را اداره کرده دستگیر می‌شود، بعد اعتراض می‌کند که چرا گرفتید؟! به اسم مدرسه علمیه، کاخ ساختند! از کجا آوردی ساختی؟»!

پس از این اظهارات تند، اما آملی لاریجانی طی نامه در مقام پاسخ برآمد و اظهار داشت: «بنده سینه ام خزانه الاسرار اتهامات مجموعه‌ای از معاونان و آقازاده‌های مسئولان است. اینجانب هیچگاه اعتراض نکرده ام که چرا فلانی را گرفته اید. آیا همین کار را برای آقای شریفی قائم مقام شهردار اسبق تهران کرده اند و فساد آن را به آقای قالی باف سرایت داده اند؟!»!

فارغ از تمامی این جنجال ها، بنظر می‌رسد که پس از رد صلاحیت علی لاریجانی و همچنین کناره گیری صادق آملی از شورای نگهبان، دوران افول ستاره بخت لاریجانی‌ها آغاز شده و تلاش‌ها برای کنار گذاشتن این خاندان از سپهر سیاسی ایران به نتیجه رسیده است. با این وجود باید منتظر ماند و دید که سرنوشت کنشگری سیاسی اخوان لاریجانی در آینده به کدام مسیر منتهی خواهد شد؟