به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از ایسنا، همزمان با روز جهانی حیات وحش (۱۲ اسفندماه،۳ مارس) به ۱۳ نکته درباره حفاظت از گونه‌های در خطر انقراض ایران اشاره می‌شود:
*برخی گونه‌ها از نظر ملی، برخی از نظر بین المللی و برخی از هردو جنبه در خطر انقراض هستند.
*پرندگانی نظیر درنای سیبری، بالابان، اردک سرسفید، میش مرغ، عقاب طلایی، اردک مرمری و تعدادی دیگر از گونه‌ها در کشور در معرض تهدید و انقراض هستند.
*میش مرغ در ایران، بیشتر از همه گونه‌های دیگر حتی یوزپلنگ در معرض خطر قرار دارد، اما در ابعاد جهانی وضعیت مطلوبی دارد.
*در رده پستانداران گور ایرانی، یوزپلنگ ایرانی، خرس سیاه و گوزن زرد در معرض خطر انقراض هستند.
*یوز آسیایی گونه‌ای است که هم از بعد ملی و هم از نظر بین المللی در خطر انقراض شناخته شده است. احتمال باروری در گربه سانانی مانند یوز پس از جفت گیری بالا نیست و این می‌تواند فرایند احیای این گونه را سخت‌تر کند.
*گور ایرانی که قبلا در اغلب دشت‌های ایران مرکزی، از سمنان تا جنوب فارس و بخش‌هایی از شرق کشور پراکنش داشت، اما به علت شکار بی‌رویه و تخریب زیستگاه به دو لکه در توران سمنان و بهرام گور فارس محدود شده است.
* تغییرات اقلیمی و نابودی زیستگاه‌ها به‌طور مستقیم زندگی بسیاری از موجودات مانند گوزن زرد در دریاچه ارومیه را به خطر انداخته است.
*از رده خزندگان در پنج راسته لاکپشت‌ها، کروکودیل‌سانان، سوسمارها، کرم سوسمارها و مار‌ها تاکنون ۲۲۵ گونه مورد شناسایی قرار گرفته است که گونه‌هایی مانند افعی شاخدار دم عنکبوتی و افعی دماوندی در معرض خطر انقراض قرار دارند.
*قاچاق، زندگی بسیاری از گونه‌ها مانند افعی دم عنکبوتی را به خطر انداخته است.
* افعی دم عنکبوتی گونه‌ای خاص است که تنها در دو کشور عراق و ایران یافت می‌شود.
*از رده دوزیستان شامل وزغ‌ها، قورباغه‌ها و سمندر‌ها در کشورمان ۲۰ گونه تاکنون گزارش شده و گونه‌هایی نظیر سمندر لرستانی، سمندر کردستانی، سمندرغارزی ایرانی و سمندر آذربایجانی در وضعیت بحرانی یا در معرض خطر انقراض قرار دارند.
*سمندر لرستانی به علت ظاهر بسیار زیبا در سال‌های اخیر در آکواریوم‌ها و متاسفانه در سبد خرید شب عید نیز دیده و در برخی کشور‌های دیگر نیز خرید و فروش شده است.
* از میان ماهیان پنج گونه از خاویارماهیان دریای خزر وضعیت مناسبی ندارند و در خطر هستند.
۱۳ نکته درباره گونه‌های درخطر انقراض ایران
حفاظت از گونه‌های در خطر انقراض، فرایندی است که تنها با مشارکت نهاد‌های دولتی و مردم محقق می‌شود. برخی گونه‌ها در کشور ما به عنوان اصلی‌ترین گونه‌های درخطر انقراض شناخته می‌شوند و محافظت از آن‌ها از ابعاد مختلفی قابل بررسی است.
