به گزارش پایگاه خبری صراط، هنر تئاتر دارای جذابیتی خاص برای مخاطبان و علاقه‌مندان به این حوزه است. ارتباط نزدیک و بی‌واسطه بازیگران در صحنه تئاتر کار بازیگری در تئاتر را دشوارتر می‌کند. از طرفی برای تماشاگر این اجرای بی‌واسطه جذاب‌تر و هیجان‌انگیزتر است. تکرار نمایشنامه‌ها در سال‌های مختلف نیز از جذابیت تئاترهای قوی و غنی کم نکرده است. کارگردانان با جسارت تئاتر نیز در این میان نقش مهمی داشتند. دانش و پختگی کارگردانان و چگونگی هدایت بازیگران در صحنه‌های گوناگون و بسیاری دیگر سبب اجراهای مهم و ماندگار بسیاری شده است. کتاب «پنجاه کارگردان کلیدی تئاتر» کتابی معتبر است که می‌تواند مرجع مناسبی برای دانشجویان باشد. کتاب حاضر دیدگاه‌های نظری و شیوۀ کار عملی تعدادی از مهمترین کارگردانان تئاتر جهان را از اواخر قرن نوزدهم تا ابتدای قرن بیست‌و یکم بررسی می‌کند.
در قسمتی از مقدمه کتاب آمده است: «برخی از کارگردانان متعصبانه کار خود را به چارچوب‌های ناتورالیستی یارئالیستی محدود کرده‌اند و برخی دیگر معمولا با انگیزه‌های سیاسی و با همان وسواس، سعی کرده‌اند که به کارشان کیفیتی شاعرانه و انعطاف‌پذیر ببخشند و این امر ناشی از رویکرد آزادانه‌تری است که به تئاتر داشته‌اند علی‌رغم تنوع در پیش‌فرض‌های نظری، همه‌ی کارگردان‌های منتخب این کتاب روش‌هایی برای تعلیم بازیگر ابداع کرده‌اند که مهمترین ودیعه‌ی آنان تئاتر قرن بیستم و روند حرکت آن در اولین دهه‌ی قرن بیست و یکم است.»
رویکرد نویسندگان کتاب پنجاه کارگردان کلیدی تئاتر در انتخاب کارگردانان و همچنین تنظیم متن کتاب دیدگاهی کامل و موجز دارد به برخی از موارد بحث‌برانگیز تئاتر مانند: رابطه کارگردان و بازیگر، آفرینش جمعی و مشارکت تماشاگران. کارگردانان با جسارت با نوآوری و خلاقیت‌شان آثار شگفت‌انگیزی در هنر تئاتر خلق کرده‌اند که در مواقعی بر مخاطبان بسیار تأثیرگذار بوده است. افرادی که سنت‌های نمایشی گذشته را دوباره بازبینی کرده و از نو به صحنه برده‌اند. تنوع در هنر تئاتر و تأثیرگذاری آن بر تماشاگران ازدیگر موارد ماندگار تئاتر در ذهن افراد است.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
کریگ علی‌رغم تحسین و توجه وافری که به آثارش می‌شد، در سن چهل سالگی خود را به طور تلویحی از کار عملی تئاتر بازنشسته کرد. با توجه به اینکه کریگ در سن نود و پنج سالگی درگذشت، قسمت اعظم عمر او خارج از دنیای تئاتر سپری شد. در یادداشت‌های روزانه‌اش می‌نویسد: «می‌خواهم مدت زمانی را وقف مطالعه‌ی تئاتر کنم. نمی‌خواهم وقتم را با اجرای نمایشنامه‌ها هدر دهم.» سؤالی که مطرح می‌شود این است که چرا فردی که مطمئنا از کار عملی لذت می‌برد، تئاتر را رها کرد و نوشتن و تدریس را پیش گرفت؟ چه بسا آثار کریگ پاسخگوی توقعات بیش از اندازه‌ی او نبودند؛ البته نه به دلیل ناتوانی در بازنمایی مادی تخیلاتش، بلکه از این رو که این تخیلات چنانچه باید در قالب نمایش نمی‌گنجیدند. طرح‌های بصری زیبای کریگ با کنش‌های نمایشنامه‌ای که اجرا می‌شد، تناسب نداشتند. دکور صحنه‌ی وی بازیگران را کوچک و دل‌مشغولی‌هایشان را در مقابل عظمت محیط پیرامون، پیش پا افتاده جلوه می‌داد. تأثیر متقابل و انتزاعی میان حس و تصویر، جایی برای تحرک و گرمای انسانی باقی نمی‌گذاشت؛ چیزی که هر اثر نمایشی باید از آن برخوردار باشد.
کتاب «پنجاه کارگردان کلیدی تئاتر» با ویراستاری شومیت میتر، ماریا شفتسووا را محمد سپاهی و معصومه زمانی به فارسی ترجمه کرده‌اند. انتشارات بیدگل کتاب حاضر را برای علاقه‌مندان منتشر کرده است. برای خرید کتاب آنلاین با تخفیف می‌توانید به سایت بنوبوک مراجعه فرمایید.
