زهرا پورمحمدی: بخواهیم یا نخواهیم، زندگی عادی و روزمره بسیاری از مردم از سال ۹۸ به این سو که تلگرام فیلتر شد به واتساپ گره خورده است. اما با فیلتر واتساپ در روز‌های اخیر، دیگر پیام رسان جایگزینی وجود نداشته که مردم به آن کوچ کنند. اگر بدون تعارف بخواهیم صخبت کنیم، پیام رسان‌های ایرانی به قدری از نظر فنی ضعیف بوده اند که مردم برای عدم استفاده از آن‌ها به دلیل دیگری نیاز ندارند.
این یک واقعیت است که در سال‌های اخیر نتوانسته ایم پیام رسان درخوری بسازیم که مورد توجه مردم باشد.
واتساپ البته صرفا برای تبادل پیام‌های معمولی و روزمرگی برای مردم کاربرد نداشته. این پیام رسان در همین نزدیک به سه سال، وسیله ارتباطات تجاری نیز شده. حتی آن‌ها که چندان به واتساپ وابستگی نداشته اند، برای ارسال رسید پرداخت پول، تبالدل تصاویر مربوط به کالای موردمعامله و ارسال فاکتور فروش از این پیام رسان استفاده می‌کردند.
درمورد اینستاگرام، باید گفت این شبکه اجتماعی بسیار بیشتر از واتساپ به کسب و کار مردم گره خورده. آمار‌های رسمی و غیررسمی نشان می‌دهد میلیون‌ها نفر از راه اینستاگرام کسب درآمد می‌کردند. ماجرا فقط مربوط به اینفلوئنسر‌ها نیست. بلکه بیشتر افراد کار تولیدی انجام می‌دادند و کالای خود را در اینستاگرام عرضه می‌کردند. با این وصف فیلتر این دو شبکه معنایی جز بریدن نان بسیاری از هموطنان و همزمان ضربه به تولیدکنندگان خرده پا ندارد.
حال اگر قرار بر فیلتر دائمی است باید راهکاری برای جایگزینی این اپلیکیشن‌ها یافت. طبعا شروطی که هر چند وقت یک بار از سوی نمایندگان مجلس مطرح می‌شود، نامش راهکار نیست. اینکه بگوییم فلان اپلیکیشن دیتاسنتر خود را به تهران بیاورد یا در داخل کشور دفتر راه اندازی کند به ده‌ها دلیلی که خود نمایندگان آن را بهتر می‌دانند، در شرای فعلی عملی نیست و نوعی پاک کردن صورت مسئله به شکل محترمانه است. باید یک رراهکار واقعی ارائه شود.
به جای شروط غیرمنطقی درمورد اینستاگرام و واتساپ، راهکار واقعی بدهید
