سه‌شنبه ۰۶ آذر ۱۴۰۳ - ساعت :
۱۸ آبان ۱۴۰۱ - ۲۲:۴۶

کم‌کاری تیروئید؛ از تشخیص و درمان تا علائم و خطرات

کم‌کاری تیروئید؛ از تشخیص و درمان تا علائم و خطرات
یک فوق تخصص غدد و متابولیسم گفت: کم کاری تیروئید زمانی ایجاد می‌شود که غده تیروئید هورمون تیروئید کافی برای رفع نیاز‌های بدن تولید نمی‌کند. در این بیماری تیروئید کم کار است.
کد خبر : ۵۹۹۵۷۲

به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از بهداشت نیوز، دکتر مهرنوش شمشادی اظهار داشت: هورمون‌های تیروئید متابولیسم یا نحوه مصرف انرژی بدن را تنظیم می‌کنند. اگر سطح تیروکسین پایین باشد، بسیاری از عملکرد‌های بدن کند می‌شوند.

وی با بیان اینکه کم کاری تیروئید با یک تست ساده خون و دارو درمانی کنترل و درمان می­شود گفت: معمولاً خطرناک نیست، اما در صورت عدم درمان ممکن است در موارد نادر عوارضی مثل نارسایی قلبی به همراه داشته باشد که در این صورت تهدیدی برای زندگی فرد بیمار محسوب می­شود.
به گفته این عضو هیئت علمی دانشگاه تیروئید کم کار و کم بودن میزان ترشح هورمون­ها از آن، سوخت و ساز بدن را پایین آورده و باعث تغییراتی عملکرد روحی و حسی، انژری بدن و حتی حرکات روده می­شود.

دکتر شمشادی گفت: کم کاری تیروئید غالباً با احساس سرما و لرز همراه است چرا که به دلیل کم کار بودن تیروئیده، انرژی و کالری کمتری در بدن سوزانده می­شود، اما بر عکس در پرکاری تیروئید به دلیل مصرف انرژی زیاد بدن، تیروئید پرکار غالباً با احساس گرما و عرق کردن همراه است.

وی در بیان علائم کم کاری تیروئید گفت: این علائم معمولا شامل خستگی، افزایش وزن، عدم تحمل سرما، کاهش ضربان قلب، حرکات و گفتار، درد مفاصل و عضلات، گرفتگی عضلات و ضعف، یبوست، پوست خشک، مو‌ها یا ناخن‌های دست نازک و شکنندهمی باشد.

وی افزود: کاهش تعریق، سوزن سوزن شدن، ضعف، کلسترول بالا، صورت، پا‌ها و دست‌های پف کرده، بیخوابی، کم خونی، افسردگی نیز از دیگر علائم کم کاری تیروئید است.

دکتر شمشادی با بیان اینکه افزایش نیاز به متابولیسم در دوران بارداری منجر به افزایش نیاز به تیروئید می‌شود گفت: کم کاری تیروئید کنترل نشده خطر سقط جنین، زایمان زودرس و افزایش فشار خون در اواخر بارداری یا پره اکلامپسی را افزایش می‌دهد. همچنین می‌تواند بر رشد و سرعت رشد مغز تأثیر بگذارد.

به گفته این فوق تخصص غدد و متابولیسم، درمان کم کاری تیروئید بر مکمل هورمون تیروئید متمرکز است. در حال حاضر، درمان قطعی ندارد، اما با تجویز داروی جایگزین هورمون می‌توان در اکثر موارد به افراد در کنترل آن کمک کنند.