جراحی پروتز سینه نیز مانند هر جراحی دیگری با چالش‌ها و مشکلات پزشکی خاصی همراه است. بیماران ممکن است در اثر قرار دادن انواع مختلف پروتز سینه یا به دلیل داروهایی که حین جراحی یا در دوره مراقبت پس از جراحی پروتز سینه دریافت می‌کنند، دچار عوارض جانبی بشوند. همچنین احتمال بروز خطر در زمان انجام دادن عمل پروتز سینه وجود دارد.
عوارض جانبی و خطرهای احتمالی جراحی پروتز سینه
در این بخش با عوارض جانبی و خطرهای جراحی پروتز سینه بیشتر آشنا می‌شوید.
انقباض کپسولی
خطر انقباض کپسولی و موقعیت نامناسب پروتز سینه پس از گذشت سه ماه مطرح می‌شود. البته جایی برای نگرانی نیست و نباید اجازه بدهید این اصطلاحات پزشکی پیچیده شما را از جراحی پروتز سینه منصرف کند. مفاهیم نهفته در پس این عارضه‌ها را به راحتی می‌توان توضیح داد.
هر بار که پروتزی در بدن گذاشته می‌شود، بدن خود را با ایجاد کردن دیواره بافتی دور پروتز التیام می‌دهد. این وضعیت هم درباره پروتز مفصل ران هم درباره پروتز سینه صادق است. این «کپسول» یا بافت همبند جای زخم در اکثر موارد نازک است و قابل‌توجه نیست. اما در بعضی موارد باکتری‌ها روی پروتز رشد می‌کنند و همان‌طور که بدن تلاش می‌کند با عفونت مقابله کند، مشکل سخت شدن کپسول پیش می‌آید. اکثر بیماران پیش از مواجهه با مشکل انقباض کپسولی معمولاً دچار ناراحتی می‌شوند و اگر جراح مشکل را در این مرحله تشخیص بدهد، با دارو می‌توان آن را درمان کرد. بنابراین اگر سینه‌های‌تان چند ماه پس از جراحی، بدون وجود دلیلی مشخص به لمس حساس شد، بهترین کار این است که برای مشاوره به پزشک مراجعه کنید. اگر مشکل انقباض کپسولی پیش از سخت شدن سینه تشخیص داده شود، احتمالاً می‌توان آن را با آنتی‌بیوتیک درمان کرد.
پارگی پروتز
علت معمول پارگی پروتز این است که پروتز روی خودش تا می‌خورد و در نتیجۀ ساییده شدن دو تکه پروتز روی هم، پارگی یا سوراخی در پوسته‌اش ایجاد می‌شود. ماده پرکننده پروتز که ژل سیلیکونی است از پارگی ایجادشده در پوسته پروتز نشت می‌کند.
دو نوع پارگی پروتز ممکن است رخ بدهد:
- درون‌کپسولی: پارگی در داخل کپسول تشکیل‌شده از بافت همبند جای زخمی ایجاد می‌شود که دور پروتز را فراگرفته است و
- برون‌کپسولی: پارگی بیرون از بافت همبند جای زخمی ایجاد می‌شود که دور پروتز را فراگرفته است.
وقتی بحث پارگی پروتز مطرح می‌شود، باید به این نکته توجه کنید که دریایی از اطلاعات گمراه‌کننده درباره این موضوع در اینترنت در جریان است. بعید است پروتز حین ماموگرافی یا تصادف خودرو پاره شود. جراحان معتبر به بیماران اطلاع می‌دهند که حتی داده‌های آماری مطمئنی درباره نرخ پاره شدن پروتز سیلیکونی در دست نیست، چون وقتی پروتز پاره می‌شود، سیلیکون غالباً در کیسه می‌ماند و به مداخله بیشتری نیاز ندارد. متخصصان از این وضعیت با اصطلاح پارگی «خاموش» یاد می‌کنند.
اکثر متخصصان و سازمان‌های درمانی بانوان را تشویق می‌کنند که هر دو تا پنج سال یک‌بار MRI انجام بدهند تا وجود پارگی خاموش بررسی و از سالم بودن پروتز سینه اطمینان حاصل شود. جراح می‌تواند خطر پارگی پروتز را با انتخاب پروتز خاص متناسب با آناتومی هر بیمار از بین ببرد. برای آن‌که پیشگیری از پارگی پروتز آسان‌تر شود، تولیدکنندگان پروتز را در اندازه‌ها و شکل‌های متفاوت تولید می‌کنند تا انتخاب پروتز مناسب با بدن بیمار ساده‌تر شود.
سخن آخر این که خطر پارگی پروتز سینه، حتی ظرف ده سال گذشته در حد چشمگیری کاهش یافته است. نکته مهم برای کاهش دادن خطر پارگی پروتز سینه این است که در صورت مواجهه با هر مورد غیرعادی بلافاصله با پزشک تماس بگیرید.
مشکلات مربوط به شیردهی
خانم‌ها پس از عمل بزرگ کردن سینه بسیار به ندرت برای شیردهی دچار مشکل می‌شوند. بی‌حسی نوک پستان شایع‌ترین علت مشکلات شیردهی پس از جراحی پروتز سینه است. وقتی نوک پستان بی‌حس می‌شود، مکیدن نوزاد که در حالت عادی سیگنال خروج شیر از سینه را ارسال می‌کند، برای به جریان انداختن شیر کافی نخواهد بود.
احتمال این که بانوان پس از جراحی پروتز سینه بتوانند به فرزندشان شیر بدهند، به طور متوسط تقریباً 90% است، البته با این فرض که قبل از جراحی هم مشکلی برای شیردهی وجود نداشته باشد.
پروتز سینه عموماً زیر عضله گذاشته می‌شود، البته می‌توان آن را بالای عضله نیز قرار داد، بنابراین انتظار نمی‌رود که جای‌گذاری پروتز سینه رابطه مستقیم بین غدد پستان و نوک پستان را مختل کند. احتمال این که برش دور هاله پستان، بخش رنگی اطراف نوک پستان، مشکلی را برای شیردهی ایجاد کند، بیشتر است.
البته گزارش شده است که حتی برخی بانوان دچار بی‌حسی نوک پستان نیز کمترین مشکلی برای شیردهی نداشتند. ازآن‌جا که جراحی پروتز سینه آسیبی به مجراها یا غده‌های حامل شیر سینه نمی‌زند، شیردهی در اکثریت قریب به اتفاق بانوانی که این جراحی را انجام می‌دهند، کمترین مشکلی پیدا نمی‌کند.
عوارض جانبی و خطرهای جراحی بزرگ کردن سینه
علاوه بر خطرهایی که به خود پروتز سینه مربوط می‌شود، جراحی قرار دادن پروتز در سینه نیز، مانند هر جراحی دیگری می‌تواند با خطرهایی همراه باشد که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- واکنش‌های شدید به بیهوشی، داروها یا مواد دیگر: بسیار مهم است که سابقه هر گونه حساسیت را به پزشک معالج‌تان اطلاع بدهید و فهرست داروهای مصرفی فعلی‌تان را در اختیارشان بگذارید تا جراح از داروهایی استفاده نکند که با داروهای مصرفی‌تان تداخل داشته باشد و ندانسته شما را در معرض خطر تماس با عامل‌های حساسیت‌زا قرار ندهد.
- باقی ماندن جای زخم یا مشکلات مربوط به جوش خوردن و التیام یافتن زخم: اگرچه براساس نتایج یک مطالعه، فقط یک درصد بانوانی که جراحی بزرگ کردن سینه را انجام دادند، از جای زخم‌شان ناراضی بودند، این خطر در تمام عمل‌هایی که با ایجاد برش همراه است، وجود دارد.
- خونریزی: بزرگ‌ترین خطری که بلافاصله پس از جراحی وجود دارد، خونریزی شدید است. بنابراین پزشک شواهد مربوط به وجود خون در کیسه پروتز را در اولین روز پس از جراحی بررسی می‌کند. چنانچه پزشک متوجه خونریزی شود، باید برای متوقف کردن خونریزی به اتاق عمل برگردید.
- افزایش خطر عفونت: هرچند بیمارستان‌ها نهایت تلاش‌شان را می‌کنند تا اتاق عمل و بخش ریکاوری را حتی‌الامکان تمیز و استریل نگه دارند، جراحی خطر حمله میکروب‌ها و ایجاد عفونت را افزایش می‌دهد.
جراحی‌های دیگر
پروتز سینه وسیله‌ای مادام‌العمر نیست. هرچه عمر باقی ماندن پروتز در سینه بیشتر شود، احتمال بروز عوارض نیز بالاتر می‌رود، عوارضی که برای درمان بعضی از آنها باید تن به جراحی‌های بیشتر بدهید. هیچ تضمینی وجود ندارد که از زیبایی نتیجه عمل مجدد راضی باشید.
نوع عمل جراحی مجدد به عوارض بروزیافته بستگی دارد. ممکن است لازم باشد یک یا چند عمل دیگر را به دلیل یک عارضه یا ترکیبی از عوارض موضعی در طول عمرتان انجام بدهید. بیش از یک عمل را می‌توان در جراحی مجدد انجام داد. عمل‌های جراحی زیر ممکن است در عمل مجدد انجام شود:
- برداشتن پروتز: ممکن است پروتز مجدداً کار گذاشته شود یا نشود؛
- برداشتن کپسول یا آزاد کردن بافت همبند جای زخم دور پروتز سینه طی عمل جراحی؛
- ترمیم جای زخم (اسکار) یا زخم: برای مثال جراح بافت همبند اضافی جای زخم را برمی‌دارد؛
- تخلیه هماتوم: جراح لوله یا سوزنی را برای تخلیه خون جمع‌شده وارد پوست می‌کند؛
- تغییر موقعیت پروتز: جراح برش قبلی را باز می‌کند و پروتز سینه را جابه‌جا می‌کند و
- نمونه‌برداری یا برداشتن کیست: جراح سوزنی را وارد پوست می‌کند یا پوست را برش می‌دهد تا بتواند توده را خارج کند.
روش‌های به حداقل رساندن خطرهای مربوط به جراحی پروتز سینه
هیچ عمل جراحی‌ای بدون خطر نیست، جراحی پروتز سینه نیز از این قاعده مستثنی نیست. بااین‌حال با انجام دادن چند اقدام ساده می‌توانید خطر بروز عوارض را قبل و بعد از جراحی کاهش دهید. همچنین رعایت توصیه‌های زیر احتمال موفقیت‌آمیز بودن عمل پروتز سینه را افزایش می‌دهد:
انتخاب جراح پروتز سینه مجرب و ماهر
یکی از مهم‌ترین روش‌ها برای کاهش دادن خطر جراحی پروتز سینه انتخاب جراح پروتز سینه خوب است؛ باید جراحی را انتخاب کنید که دوره‌های آموزشی گسترده‌ای را در زمینه جراحی سینه گذرانده باشند، در آزمون‌های دشوار شرکت کرده و از جدیدترین پیشرفت‌ها و تکنیک‌های جراحی آگاه باشند تا بتوانند ایمنی بیمار را تأمین کنند. بهترین کار این است که پزشک برخوردار از آموزش‌های عمومی و جراحی و دارای تجربه در زمینه خاص جراحی پلاستیک را انتخاب کنید.
قبل از جراحی با تلاش و پشتکار تحقیق کنید.
با تحقیق کردن درباره جراح پلاستیک، مرکز جراحی و خود عمل به یک مراجع آگاه تبدیل شوید. از روش‌های جایگزین جراحی پروتز سینه مانند لیفت و بالا کشیدن سینه و تزریق چربی به سینه مطلع شوید و متوجه شوید که آیا جراحی پروتز سینه بهترین روش برای شما به شمار می‌آید یا خیر. درباره هزینه جراحی پروتز سینه سؤال کنید و بپرسید که چه عامل‌هایی موجب افزایش یا کاهش هزینه می‌شود. بدانید که در ابتدای این سفر جراحی زیبایی باید انتظار چه اتفاقاتی را داشته باشید تا با آسودگی خاطر و آگاهانه برای عمل تصمیم بگیرید و مطمئن شوید که برای عمل کاملاً آماده‌اید.
هیچ‌گاه برای پرسیدن سؤالات‌تان در طول درمان دچار تردید نشوید.
تمام پرسش‌های‌تان را بنویسید و این فهرست را در جلسه مشاوره با جراح همراه ببرید. یک جراح پروتز سینه خوب با کمال میل حاضر است به تمام پرسش‌های‌تان به روشی رضایت‌بخش پاسخ بدهد و تشویق‌تان می‌کند که برای هر چند جلسه مشاوره که نیاز داشتید، وقت بگیرید تا با خاطری کاملاً آسوده تصمیم‌تان را برای انجام جراحی پروتز سینه بگیرید.
