به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از فارس، ساختمان ده طبقه 153 در بهار جنوبی آتش گرفت. شش ایستگاه آتشنشانی به محل عازم شدند تا حریق گسترده را خاموش کنند، اما مالک ساختمان دیر خبر داده بود. آتش شعلهور شده بود و دود همه جا را پر کرده بود.
دودی مشابه دود ساختمان برق حرارتی بالاتر از میدان ولیعصر در سال 96 که آتشنشانان با زحمت حریق را خاموش کردند.
اینبار هم آتشنشانان در دود و حرارت زیاد با هر مشکل و سختیای که بود آتش را خاموش کردند، اما در این حادثه فرمانده عملیات 47 ساله جان خود را از دست داد و در اتاقک آسانسور سقوط کرد. دود حاصل از آتش ساختمان 153 بسیار سنگین و مسمومکننده بود، چرا که این دود حاصل سوختن صندلیهای ماساژ، وسیله تردمیل و... بود.
حریق به قدری گسترده بود که نمیشد از طبقه منفی یک به پائینتر رفت، اما آتشنشانان جانشان را در کف دست گرفته و به طبقه منفی 3 رفته تا این حریق را از کانون اطفا کنند. آتشی که پوست را میسوزاند. توی آن تاریکی ققنوسهای تهران گروه گروه به داخل آتش میرفتند. جایی که لازم بود کف و آب میریختند و تلاش میکردند تا به صورت تخصصی این حریق را خاموش کنند تا به کسی لطمهای وارد نشود.
گروههایی در جلوی ورودی ساختمان 153 یادداشت میکردند که آتشنشانان در چه ساعتی وارد شده و باید چه ساعتی محل را ترک کنند. (با توجه به تجهیزانی که داشتند)از همین نوشتارها بود که متوجه شدند فرمانده 47 ساله نیست. جستوجو کردند و دیدند که این فرمانده دچار سانحه شده است. 200 آتشنشان در 12 ساعت حریق را اطفا کردند هر چند که هنوز هم آتشنشانان در محل حادثه در حال لکهگیری هستند.
ساختمان 153 پلمب بود، اما مالک آن را به صورت غیرقانونی باز کرده بود و پارکینگ را به انبار لوازم تردمیل و ماساژ و ... تبدیل کرده بود. این ساختمان، 7 طبقه بالای زمین و 3 طبقه در زیرزمین داشت. حدودا 380 مترمربع دارد و از قبل کمیسیون ماده 100 را گرفته بود. البته محمدی مدیرعامل سازمان آتشنشانی میگوید که حکم جلب مالک ساختمان صادر شده است.
این ساختمان جزو ساختمانهای ناایمن نبود اما پرخطر بود. آتشسوزی رخ داد و مهدی چمران معتقد است مالک برای عدم اطلاع مراجع از فک پلمب حریق را دیر اعلام کرده است و همین امر باعث سخت شدن کار آتشنشان شده و اگر زودتر آتشنشانان مطلع میشدند حریق راحتتر اطفا میشد.سازه ساختمان 153 دفرمه شده اما تلاش آتشنشانان باعث شد که این ساختمان فرونریزد.
اولین گروه آتشنشانان برای اطفا حریق ظرف کمتر از 4 دقیقه به محل اعزام شد، اما حریق به قدری گسترده بود که نیازمند ایستگاههای کمکی بود. آتشنشانان با نردبان و خودروهای مجهز و تانکر آب به محل اعزام شدند.
آتشسوزی به طبقات زیرین افتاده بود، همین امر عملیات اطفا را دچار مشکل کرد. جریان گاز و برق قطع شد تا آتشنشانان به راحتی بتوانند کار اطفا را انجام دهند.
مالک، پارکینگ را انبار کرده بود و آتشنشانان نمیدانستند در آن انبار چه چیزهایی وجود دارد، فقط دود مسمومی محیط را گرفته بود. آتشنشانان به کانون حریق رسیدند و با تلاش 12 ساعته آتش خاموش شد.
اینجا دیگر جدال 200 آتشنشان با دود و آتش بود و در این حادثه فرمانده 47 ساله در آتش سوخت. فرماندهای که با شجاعت به دل آتش زد. در میان حجم دود و انبوه بالاخره حریق اطفا شد. طبقات منفی یک، دو سه در آتش سوخته بود. حریقی نفسگیر بود. حادثه هولناک بود، اما بالاخره در تاریکی شب این حادثه با کمک ققنوسها اطفا شد.
رضا دارابی در میان دود و آتش رفت. در داخل چاهک آسانسور که معلوم نیست درش باز بوده یا چه اتفاقی افتاد که سقوط کرد. آتشنشانان برای نجات همکار خود تمام تلاششان را کردند، اما پیکر دارابی از طبقه منفی 3 بیرون کشیده شد و تحویل اورژانس داده شد.دارابی رئیس ایستگاه 120 بود. او دو فرزند دارد و قرار است که فردا تشییع جنازه این ققنوس برگزار شود.
تمامی مسئولین شهری از شهردار، معاون و... در محل حادثه حاضر شدند تا بتوانند این حریق را به بهترین شکل اطفا و مدیریت کنند. برخی مدام میگفتند که ساختمان فرو میریزد، اما اطفای به موقع مانع از این کار شد، هر چند که خیابانهای منتهی به این ساختمان فعلا مسدود شده است.
ماجرای ساختمانهای ناایمن مدتهاست که مطرح است. هر بار مسئولان امر در زمان سالگرد حوادثی مثل پلاسکو به یاد این ساختمانها میافتند، اما دوباره فراموش میکنند. آتشنشانی پایش ساختمانهای شهر را آغاز کرده اما فقط میتواند اخطار دهد و کار دیگری از لحاظ قانونی از دستشان برنمیآید. بهتر است که خلأهای قانونی در این زمینه برطرف شود و ایمنسازی ساختمانهای تهران در دستورکار قرار گیرد. تعداد ساختمانهای ناایمن در پایتخت زیاد است و هرکدام از آنها میتواند یک پلاسکو، سینا اطهر، برق حرارتی یا متروپل شود. حال باید دید که مسئولان امر قرار است در این زمینه چه اقداماتی انجام دهند. آیا قرار است اصلاحاتی انجام شود؟ آیا مجلسیها برای آتشنشانان اقداماتی انجام میدهند؟ دولتیها میخواهند در این زمینه چه کنند؟