به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از دانشجو، سید مجید امامی دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور با انتشار یادداشتی در پیج شخصی خود در شبکه‌های اجتماعی نوشت:
به بهانه برخی مواضع و پیام‌ها در موضوع حجاب در روز‌های اخیر.
برسد به برخی از این آقایان و خانم‌ها که در موضوع کشف حجاب غیر قانونی در برخی شهر‌ها مواضع شخصی و تهدید آمیز میگیرند اولا مانند همه شما قلباً نگران و خون به دل میخورم؛ ثانیاً اگر عده‌ای گمان میکنند امری را درست میکنند در واقع به جای اصلاح ابرو چشم ماجرا را کورکرده و می‌کنید. من حزب اللهی غلط می‌کنم، فعالیت ضدمدنی انجام دهم ولو در ماجرای حجاب و تازه تهدید هم می‌کند بر این رفتار چه کسی را تهدید میکنی؟
آقا گفته اند تذکر لسانی! نظام در حال تمشیت امر است ولو به کندی ولو ناقص ولو نارس، عیب و نقد آن را بگو اگر تو هم سرخود وارد می‌شوی نباید به خودت حزب اللهی بگویی!
مردم حزب اللهی تا پای جان برای تبیین و ترویج این واجب خدا می‌جنگند و می‌ایستند نه در ایران بلکه در همه جای جهان، اما با کار درست فرهنگی ما جایی عقب ماندیم که مدرسه از دستمان، رفت ما جایی عقب ماندیم که صنعت و سرمایه و انرژی و شهرسازی و... نسبتش با فرهنگ و زندگی و آگاهی قطع شد و اسمش شد توسعه، ولی به فضل خدا به روز‌های اوج‌مان برمی‌گردیم.
من می‌بینم و می‌دانم که جبهه مقاومت برای ارزش‌های انقلاب اسلامی هر روز هزینه می‌دهد و البته حکمرانان فرهنگی خود را بی عرضه‌تر از آن می‌دانند که گرهی واکنند را درک می‌کنم، جنگ ترکیبی است و حتی دوست و دشمن در آن قابل تمیز نیست موضوع سخت و پیچیده است، ولی به هرحال اصل وجود و مانایی نظام اسلامی هزینه دارد. یکی هم همین است که خار در چشم استخوان در گلو آسیب‌ها را تحمل کنیم و به فکر اصلاح و تحول جامعه باشیم نه برهم زدن میز و تشویش و آشوب و غوغاسالاری در این شکاف سازی سریع فرهنگی برای یک ضد نظام و حتی منتقد بی تعهد، فروپاشی جامعه و نابودی سرمایه اجتماعی نظام و اسقاط و تجزیه ایران اهمیتی ندارد برای شما هم ندارد؟
در واقع اسلام و ایران و تعهد اجتماعی، دست ما را، بسته ما به این دست به عصا بودن افتخار می‌کنیم و مقاومت می‌کنیم مقاومت فرهنگی همین است تفاوت میلیشیا و انقلابیون مسلح با انقلابیون مصلح در دعاوی چپ‌ها و اسلام گرا‌ها هم همین بود.
ما (مخفف مردم ایران) پنجاه سال است که مسلّح نیستیم، ما مصلحیم. فحش می‌شنویم، ولی فحش نمی‌دهیم کتک می‌خوریم، ولی کتک نمی‌زنیم، چون حرمت نظام، به وفاداران است تنبیه متجاوز و اعمال قانون بر قانون شکن نظم ستیز کار نهاد قضا و دادستانی است.
اما به استعاره بگویم کار نهاد‌های مردم پایه، خصوصا مسجد و هیئت و ... سوختن و ساختن است؟! ساختن نه در معنای سازش بلکه قویا و عمیقا در معنای ایستادگی و اصلاح و دفع و رفع منکرات از عارض فرهنگی کشور و سیمای معنوی شهر این مهم مأموریتی بزرگ و سترگ است که ضامن بقای این نظام در این سال‌ها بوده و هست آقایان صاحب منبر، مردمسالاری دینی مردم داری دینی می‌خواهد و آتش به اختیار بودن آتش گرفتن می‌خواهد، خداقوت! دست همه شما را می‌بوسم با هم به فضل الهی در موضوع حیا و سبک زندگی عفیفانه ورود می‌کنیم و با تقسیم کار تک دشمن را خنثی خواهیم ساخت.
