به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از فارس، انتشار فیلم ناراحت کننده درگیری مرد روحانی و زن مکشفه در درمانگاهی در قم بخشی از فضای رسانه‌ای را متوجه خود کرده است.
انتشار فیلم ناراحت کننده درگیری مرد روحانی و زن مکشفه در درمانگاهی در قم بخشی از فضای رسانه‌ای را متوجه خود کرده است.
آنطور که در فیلم مشخص است ظاهرا فرد روحانی در اعتراض به کشف حجاب خانمی در درمانگاه با موبایلش از وی عکس می‌گیرد که این امر با فریادزنی‌های غیرعادی فرد مکشفه همراه می‌شود.
بلافاصله این فیلم توسط فردی که گفته شده از مسئولین درمانگاه است به شبکه تروریستی اینترنشنال ارسال شده و در فضای مجازی به صورت گسترده پخش می‌شود.
جریان ضدانقلاب نیز که از مدت‌ها قبل ایجاد دوقطبی و شکاف اجتماعی در کشور را در دستور کار دارد به راحتی از چنین سوژه‌هایی نمی‌گذرد و اقدام یک طلبه جوان را به کل نظام تعمیم می‌دهند.
اما صرفنظر از شناخت این میدان در ماجرای درمانگاه قم کدام طرف مقصر است؟ و آیا در صورت تقصیر همه طرفین به یک اندازه مقصرند؟ برای جلوگیری از چنین اقدامات مشابهی چه باید کرد؟
واضح است که در درجه اول زن مکشفه دچار فعل حرام شرعی کشف حجاب شده است. وی البته در ادامه با هیاهو و حمله به روحانی جوان خطای دیگری مرتکب می‌شود.
در سوی مقابل هم عده‌ای اقدام طلبه جوان را که به نظر می‌رسد قصد نهی از منکر دارد را خلاف قانون و اخلاق می‌دانند.
در این زمینه خبرنگار فارس در مصاحبه با چند وکیل و حقوقدان این اقدام را از لحاظ قانونی بررسی کرده است.
محمدمهدی توکلی وکیل دادگستری با استناد به قانون می‌گوید: عکس برداری از افراد بی حجاب برای اثبات کشف حجاب فرد جرم نیست؛ اما اگر همین عکس در فضای مجازی منتشر شود و شخص در عکس حجاب مناسبی نداشته باشد، اشاعه فحشا محسوب می‌شود و جرم است.
سید علیرضا حیدری، وکیل دادگستری هم با اشاره به مسأله رخ داده در قم معتقد است: فیلمبرداری و عکس انداختن از محل‌های عمومی جرم نیست؛ با توجه به اینکه این حادثه در محل عمومی و یک درمانگاه رخ داده است، جرمی رخ نداده است.
با همه این‌ها آیا اقدامات اینچنینی که طبق ظواهر با هدف انجام فریضه دینی امر به معروف و نهی از منکر صورت می‌گیرد و خلاف قانون هم نیست، بلا اشکال است؟
شناخت میدان و بازی دشمن که سعی در ایجاد شکاف در بین مردم را دارد و بار‌ها به صورت صریح اعتراف کرده است که به کمتر از تجزیه ایران قانع نیست صورت مساله را کمی متفاوت می‌کند و رعایت ملاحظات بیشتری را برای کنش گری دینی و انقلابی می‌طلبد.
از یک سو نمی‌توانیم و نباید ماجرای امر به معروف و نهی از منکر را تعطیل کنیم و از سوی دیگر سوء استفاده دشمن و عوامل داخلی و ورشکستگان سیاسی را نیز نباید نادیده بگیریم.
به نظر می‌رسد بهترین راه برای عموم مردم تذکر لسانی محترمانه مطابق آنچه رهبر انقلاب توصیه کردند باشد: «بگو و رد شو»
بنابراین هر اقدام دیگری نظیر مشاجره، تهدید یا تأدیب اگرچه جزو مراتب امربه معروف و نهی از منکر باشد، اما در حکومت اسلامی بعد غیرلسانی آن صرفا برعهده حاکمیت گذاشته شده است. اگرچه متاسفانه در اثر اهمال مسئولین ذیربط و انفعال آن‌ها روز به روز وضعیت فساد و فحشا علنی‌تر شده است.
با این حال مواجهه خیرخواهانه و مشفقانه با هموطنانمان از جمله افرادی که خطای ظاهری حجاب دارند می‌تواند در اصلاح نقص آن‌ها و ایجاد و حفظ وحدت داخلی موثر باشد.
ذکر این نکته نیز ضروری است که نباید از خطای فرد ارسال کننده ویدئو به شبکه‌های ضد انقلاب چشم پوشی کرد. موضوعی که پیگیری اطلاعاتی و برخوردی عبرت آموز را می‌طلبد.
