*حال تقریباً هفت سال از این سخن گذشته است و وضعیت شهرهایآبادان و خرمشهر و گله و شکایتهای مردم نجیب آن دیار، به مسوولان یادآوری میکند که نه هفده سال، بلکه هفده به علاوه هفت سال است که درمانده شدهاند و توان حل مساله ساده ای مثل تامین آب و فاضلاب یک شهر مرزی را ندارند؛ اگرچه چند باری سخن از حل مشکل و افتتاح پروژهها و... شده است؛ اما واقعیت چیز دیگری است.
*نمونههای دیگر این اتفاق در همه شهرهای دیگر قابل پیگیری است وبی جهت نیست که این روزها، سخن از بیش از 50 هزار پروژه نیمه کاره دولت میرود. ورزشگاههای نیمه کاره، پروژههای عمرانی رها مانده، طرحهای ارائه شده غیر قابل اجرا و... همه جا هستند و سهم آبادان و خرمشهر هم دراین عدالت همگانی منظور شده است! نمونه مشابه این اتفاق البته برای شهر قم هم افتاده که سال گذشته با تبلیغاتی بسیار، پروژه شیرینسازی آب قم با حضور احمدی نژاد(بعد از خانه نشینی 11 روزه و بدون حضور بزرگان قم) افتتاح شد اما دو هفته بعد، دوباره آب قم شور شد و شور ماند!