به گزارش صراط به نقل از شفقنا از گاردین، در ساعات اولیه ۳۰ ژوئن ۱۹۶۶، آتش سوزی در خانه مدیر عامل یک تولید کننده میسو در شیزوئوکا، مرکز ژاپن رخ داد. پس از مهار آتش، پلیس اجساد مدیر، همسر و دو فرزند نوجوانشان را پیدا کرد. همه آنها با ضربات چاقو کشته شده بودند.
ایوائو هاکامادا، که برای این شرکت به عنوان کارمند کار می کرد، به ظن قتل خانواده، آتش زدن خانه آنها و سرقت ۲۰۰۰۰۰ ین (۹۷۳ پوند) پول نقد دستگیر شد. دو سال بعد او به جرم قتل و آتش زدن مجرم شناخته شد و به اعدام محکوم شد. او در طول ۴۵ سال انتظار اعدام خود بی گناه بود – طولانی ترین مدتی که یک زندانی در سراسر جهان در انتظار اعدام سپری کرده است.
در کشوری که زندانیان محکوم می توانند دوره های طولانی را در انتظار اعدام بگذرانند، پرونده هاکامادا در سال ۲۰۱۴ چرخش مهمی پیدا کرد. دادگاهی که در ابتدا او را مجرم شناخته بود، برخی از شواهد را ناامن دانست و دستور آزادی او را صادر کرد. بعداً دادگاه بالاتر دستور دادرسی مجدد را صادر کرد.
دادگاه بدوی گفت که شواهد ارائه شده در محاکمه او توسط پلیس “ممکن است ساختگی باشد”، در حالی که وکلای او گفتند که آزمایش DNA روی لباس‌های خون‌آلود که از خمره میزو بازیابی شده بود، ثابت کرد که خون متعلق به او نیست.
هاکامادا همیشه ادعا کرده است که در بازجویی هایی که معمولاً ۱۲ ساعت در روز طول می کشد مجبور به اعتراف شده است. تقریباً شش دهه پس از محکومیت وی به مرگ، دادستان ها همچنان خواستار اعدام او در پرونده ای هستند که به دلیلی برای مخالفان استفاده از مجازات اعدام در ژاپن تبدیل شده است، حتی در حالی که سایر کشورها مجازات اعدام را لغو می کنند.
بوکسور حرفه ای سابق که اکنون ۸۸ سال سن دارد و با بیماری جسمی و روانی دست و پنجه نرم می کند، در اواخر سپتامبر و زمانی که دادگاه منطقه شیزوئوکا در دادگاه تجدید نظر خود که در مارس ۲۰۲۳ آغاز شد، به سرنوشت خود پی خواهد برد. برای ارائه شواهد معتبر حبس طولانی مدت او آنچه را که مبارزان در ژاپن آن را رفتار غیرانسانی با محکومان اعدام در ژاپن می نامند، آشکار کرده است.
