به گزارش صراط به نقل از فرارو ، در روز‌های اخیر و در بحبوحه تعطیلات دو هفته گذشته، شاهد مسافرت شمار قابل توجهی از مردم ایران به استان‌های مازندران و گیلان بودیم. آمار‌های قابل تاملی از ثبت چندین میلیون سفر به این دو استان ارائه شده است. در جریان همین تعطیلات بود که شاهد کمبود سوخت و البته چالش در زمینه تامین اسکان مسافران و همچنین مشکل کمبود برق بودیم.
جاده‌های منتهی به استان‌های شمالی نیز به معنای واقعی کلمه قفل شدند و مردم ساعت‌ها در ترافیک گرفتار شدند. مسوولان در مورد چالش کمبود سوخت گفتند که به دلیل ترافیک سنگین، خودرو‌های نفتکش در ترافیک گرفتار شدند و قطعی برق نیز سبب شد تا برخی از جایگاه‌های سوخت که مولد برق نداشتند، با ظرفیت محدود کار کنند و در امر پمپاژ بنزین با مشکل رو به رو شوند.
اخبار مختلفی دال بر اسکان برخی مسافران در مساجد به گوش رسید. مسائلی که همه و همه یک برونداد را به ذهن متبادر می‌کنند: جریان و سازوکار‌های مرتبط حکمرانی در کشورمان در مواجهه با یک رویداد قابل پیش بینی، بار دیگر غافلگیر شدند. این در حالی است که وقتی تکه‌های مختلف پازل نظیر اینکه سال هاست در تعطیلات آخر شهریور ماه (پایان فصل تابستان) شمار زیادی از مردم کشور به استان‌های شمالی سفر می‌کنند و احتمال وقوع سناریو‌هایی نظیر قفل شدن جاده ها، کمبود سوخت، مشکلات اسکان و ... کاملا محتمل است را کنار هم می‌گذاریم، هضم این حجم از غافلگیری برایمان سخت می‌شود.
