به گزارش سرویس سیاسی صراط نیوز محمد جواد ظریف طی تمام این سالها، کم دست گل به آب نداده است. از تبریک «روش هشانا» به صهیونیست‌ها و تایید تلویحی هولوکاست گرفته تا تحقیر قدرت دفاعی کشور و مصافحه با باراک اوباما، تنها بخشی از گُل به خودی‌های پهلوان پنبه دیپلماسی محسوب می‌شوند!
البته که نمی‌توان چندان از این قماش فکری و عقیدتی خُرده گرفت، چون ایشان جملگی تربیت یافته سانفرانسیسکو و دِنوری هستند که نهایت هُنرشان، بلغور کردن و پیاده سازی دانش دیپلماسی عموسام است؛ لذا اگر جز این عمل می‌کردند و دستاوردشان جز خسارت محض «برجام» می‌بود، جای تعجب و شگفتی داشت!
چگونه از فردی که همزمان با به خاک و خون کشیده شدن نازنینترین جوانان این مرز بوم در جنگ با رژیم بعثی عراق، تنها دغدغه اش برنامه ریزی برای Orange Juice صبحگاهی و Work Out عصرگاهی و Dinner Meeting شبانگاهی بوده، می‌توان توقع درک مفاهیمی همچون عزت، استقلال و اقتدار ملی را داشت؟!
وزیر خارجه روحانی و معاون راهبردی پزشکیان در زمان تبلیغات انتخابات دوره چهاردهم ریاست جمهوری، هر آنچه از اعتبار و آبرو داشت برای پیروزی وفاق بازان در طبق اخلاص گذاشت و از هیچ سیاه نمایی علیه نظام اسلامی و کاندیدای رقیب بالاخص در دور دوم انتخابات دریغ نکرد.
اکنون اگرچه ظریف به عنوان معاون "من درآوردی" راهبردی پزشکیان منصوب شده، اما دولت تازه روی کار آمده برای تقدیر شایسته از خدمات نامبرده و لشکر دوتابعیتی‌های تحت فرمانش جهت بکار گماردن ایشان در مشاغل حساس، لایحه‌ای تحت عنوان «اصلاح قانون نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس» به مجلس دوازدهم ارسال کرده است تا با دور زدن قانون، مسیر را برای ورود این قبیل افراد مساله دار به مناصب حساس باز کند.
سوالی که باید در این باره از تدوینگران این لایحه پرسید آن است که مگر در ایران اسلامی، قحط الرجال است که لازم است تا برای مشاغل کلیدی و حساس از افراد دو یا چندتابعیتی، استفاده کرد؟! ناگفته پیداست که طی سالیان پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، کشورمان از جانب افرادی که خود یا بستگان نزدیکشان دارای تابعیت مضاعف بوده اند، آسیب‌های فراوانی را متحمل شده است؛ از این رو قانونگذار به این فکر افتاد تا با علاج واقعه قبل ار وقوع، قانون منع بکارگیری افراد با تابعیت مضاعف در مشاغل حساس را به اجرا بگذارد.
این درحالیست که وجود افراد دوتابعیتی و مدیران پروازی بالاخص در دولت‌های یازدهم و دوازدهم، موجبات بدبینی بسیاری از آحاد جامعه را نسبت به نظام حکمرانی در کشور فراهم آورد؛ لذا اگر کسی مدعی پذیرش مسئولیت است می‌تواند با سلب تابعیت خود و اعضای خانواده اش از سایر کشور‌ها و همچنین زندگی در میهمن اسلامی مان، صداقت خود را نشان دهد؛ نه اینکه همچون تافته‌های جدابافته، از جیب ایرانی جماعت در پلازا‌های نیویورک و پاریس و لندن خرج کند!
