به گزارش سرویس سیاسی صراط نیوز دنیای امروز اگرچه با سرخاب و سفیداب هایی همچون سازمان ملل و دادگاه لاهه و... آذین شده اما ناگفته پیداست که این ظواهر فریبنده در باطن حاکم بودن قانون جنگل بر آن، هیچ تغییری ایجاد نکرده است! نشان به این نشان که بیش از یکسال است که رژیم درنده صهیونی، قریب به 50 هزار مرد و زن و کودک فلسطینی را به خاک و خون کشیده اما آه از نهاد هیچ سازمان بین المللی بلند نشده است!
در چنین جهانی، سخن گفتن از دیپلماسی بر مبنای احترام متقابل و قانون مداری، نه تنها مضحک است بلکه موجب می شود تا خوش باوران معتقد به آن، داشته هایشان را نیز از کف بدهند و در زمره گورباچف ها و عرفات ها، کاپ حلبی اخلاق را نصیب خود کنند! بیاد آورید که پهلوان پنبه دیپلماسی یعنی محمدجواد ظریف، پس از خوش رقصی برای عربستانی ها در عودت کشتی کمک های ایرانی به یمن پس از تماس تلفنی جان کری، چگونه برای بازگرداندن پیکر حجاج شهید ایرانی در فاجعه منا در برابر امیر کویت برای میانجیگری با سعودی ها، زانو زد!
اکنون شاگرد خلف خالق خسارت محض برجام یعنی عباس عراقچی که به عنوان وزیر خارجه در دولت وفاقیون حضور دارد، علیرغم اینکه امارات عربی متحده بارها و بارها با انکار اسناد متقن تاریخی درباره مالکیت ایران بر جزایر سه گانه، مدعی مالکیت آنها شده، به این کشور سفر می کند و از موضع ضعف با این امیرنشین کوچک و متحد اسرائیل مواجه می شود.
تجربه نشان داده است که ارسال کوچکترین پالس ضعف و مماشات با دشمن، نه تنها ایشان را نسبت به پیگیری اهداف شوم شان جری تر خواهد کرد بلکه هیچ عایدی برای منافع ملی نیز نخواهد داشت. چه بسا شاید نحوه برخورد مماشات گونه ایران با امارات در دولت های اعتدالیون و وفاقیون طی یک دهه گذشته موجب شده تا اصلی ترین متحدین ایران یعنی روسیه و چین و سوریه اسد نیز در همراهی با امارات، ذیل بیانیه های غیرقانونی تاکید بر مالکیت غیرایرانی تنب های کوچک و بزرگ و جزیره ابوموسی را امضا کرده باشند!
با این وجود، به نظر می رسد وزیر خارجه تازه کار پزشکیان، پس از شکست های دیپلماتیک در مواردی همچون به شهادت رساندن سیدحسن نصرالله پس از وعده دروغین اجرای آتش بس در فلسطین در ازای توقف عملیات وعده صادق 2 و همچنین ناتوانی در کنترل شرایط سوریه، بازهم بر تداوم مسیر دیپلماسی التماسی و ذلیلانه اصرار دارد و حفظ جزایر سه گانه ایرانی را در گرو مصافحه با آل زاید و آل نهیان می پندارد!
