به گزارش سرویس سیاسی صراط نیوز همگان به یاد دارند که حسن روحانی در دولت های یازدهم و دوازدهم، منتقدان خود را با چه الفاظ ناپسند و ناشایستی خطاب قرار می داد و به شدیدترین شکل ممکن آنان را می نواخت. بکار بردن القاب ناشایستی نظیر کم سواد (۱۵ بهمن ۹۲)، بی شناسنامه (۹ اردیبهشت ۹۳)، هوچی باز (10 اردیبهشت ۹۳)، بزدل سیاسی (20 مرداد ۹۳)، سیاه نما (۱۷ آبان ۹۴)، هتاک (۱۵ آبان ۹۵) و دروغگو (۱۹ فروردین ۹۶)، تنها بخشی از عباراتی است که از جانب رئیس دولت اعتدالگرایان برای منتقدان به یادگار مانده است.
اکنون با گذشت چند سال از آن دوران و همزمان با روی کار آمدن دولت سوم حسن روحانی در شمایل مسعود پزشکیان، مجدداً همان سیاست تحقیر و ضربات بی امان به منتقدین دلسوز در پیش گرفته شده و در اقدام هماهنگ شده رسانه ای از جانب قلم به دستان هواخواه وفاق بازان، با اسم رمز «رادیکال ها»، «افراطیون» و «تندرو» به کوچکترین ندای مخالف با سیاست وفاق حمله می شود.
در این بین، مقام معظم رهبری در دی ماه 1394، در بیاناتی بسیار تامل برانگیز و شیوا، پرده از اغراض پشت پرده بکار بردن اینگونه القاب علیه منتقدین و جوانان حزب اللهی برداشته و فرمودند: «یک عادتی هم در بعضی پیدا شده است که همین‌طور مدام تکرار می کنند تندروها، تندروها؛ چون برای ما خیلی زیاد خبر می‌آید؛ این روزنامه‌ها و مطبوعات گوناگون را هم آدم نگاه می کند، من می فهمم که بعضی وقتی می گویند تندروی، جریان حزب‌اللّهی و مؤمن مورد نظرشان است؛ نه، جریان مؤمن را، جریان انقلابی را، جوانان حزب‌اللّهی را متّهم نکنید به تندروی؛ اینها همان کسانی هستند که با همه وجود، با همه اخلاص در میدان حاضرند، آنجایی هم که دفاع از مرزها لازم باشد، دفاع از هویّت ملّی لازم باشد، مسئله جان دادن و خون دادن مطرح باشد، همین ها هستند که به میدان می‌آیند. به صِرف اینکه یک جایی یک قضیّه‌ای واقع بشود که مورد قبول و تأیید نباشد، فوراً پای حزب‌اللّهی‌ها را [وسط] بکشند.»
جالب اینجاست که دولت چهاردهم تا به اینجای کار، نه تنها در حوزه اقتصادی و معیشتی، عملکرد فاجعه باری داشته است بلکه بکارگیری افرادی زاویه دار با مبانی انقلاب و همچنین قانون شکنی آشکار در مواردی همچون قانون منع انتصاب دوتابعیتی ها در مشاغل حساس و کارشکنی در ابلاغ قانون عفاف و حجاب، موجب شده تا منتقدین خیرخواه و دلسوزان انقلاب، نسبت به این قبیل اقدامات انتقادات جدی داشته باشند.
نکته با اهمیت در این خصوص آن است که بستن دهان منتقدان دلسوز با انگ زدن هایی نظیر رادیکال و تندرو و افراطی، نه تنها نباید امت انقلابی را از ادامه مسیر دلسرد کند بلکه نشانگر این حقیقت است که ایستادگی و استمرار آن، موجب خواهد شد تا قانون شکنان بدانند که کج روی های آنان، بی هزینه نخواهد بود.
