حی علی العزا ...

"صراط" - از بهشت راندگان را صدا کنید؛ بیرون شدگان از جنت النعمات را بیابید و بشارت دهید که؛ خبری در راه است و گذری باز شده برای نظر به وجه الله.
آدم را بگویید با حوایش بیاید که در اینجا سیب گمراهی راه ندارد و تنها می توان عطر سیب ثاراللهی را در فضا استشمام نمود.
اینجا ، شوریدگان در آستانه ی باغ سیب حرم، دست به سینه در انتظار رخصت از بانوی مدینه اند تا سماع عاشقی را آغاز کنند .


اینجا ، در و دیوار دلهامان فریاد برآورده اند که: کتیبه ها و بیرقها را بیاورید تا زنگار از آینه هامان بزدایند .
دوشیزگان و زنان محله ی ما ، از مدتها قبل ، چشم انتظار ایستاده اند تا در خدمت زینب(س) درآیند و به دنیاییان بنمایانند که صاحبشان عفیفه ای است که در راه عصمتش ، عباس(س) می دهد نخ معجر نمی دهد ...
مردان دیارمان ، صاحبان سفره های احسان و بذل می باشند و فارغ از هر پستی و رذالتی ، سینه چاکان قمر منیر هاشمیون ، حضرت ابالفضلند(س) .
اینجا ، سیزده ساله هایمان فهمیده اند ! آری ؛ فهمیده اند با امام که باشی همنشینش در کوثری و بی ولی که بمانی ، ابتری . و اینچنین است که مرگ ، طعم عسل به خود می گیرد . آری ؛ سیزده ساله های ما قاسم بن الحسنیند(س) .
کوچکترهای خانواده ی ارباب برای مردمان اینجا بزرگترینها هستند تا آنجا که پیرانمان دخیل بستگان گهواره ی علی اصغرند(س) .
هر چه که هست ، اهالی ملک ما حسینی اند(ع) و سر و جانشان را نثار عشقشان می کنند .
این روزها ، از کوچه پس کوچه های شهر ما ، عطر سیب کربلا را می توان حس کرد و همه و همه ، آماده ی بستن احرام عاشقی و هروله در سعی بین الحرمین و طواف شش گوشه ی خون خدایند .
تمام شیطان فریفتگان را خبر کنید تا بیایند ؛ فصل شفاعت نزدیک است و زمزمه ی یا قدیم الاحسان بر لبان حسینیان جاری است .
از عرش از میان حسینیه ی خدا - آمد صدای ناله ی حی علی العزا ...