به گزارش صراط، مجله گاردین به بررسی نوع نگاه به زنان و تاثیر پوشش بر آن می‌پردازد و می‌نویسد: نظر فمنیست‌های مسلمان برقع یا حجاب است که می‌تواند قانع کننده باشد. وقتی معتقدند که حجاب، برای زنان آزادی به ارمغان می‌آورد. آن‌ها به حجم عظیمی از تصاویر جنسی از زنان در رسانه‌های غربی اشاره می‌کنند و می‌پرسند که آیا این واقعا چیز فوق‌العاده‌ای است؟
یکی از مجله‌های انگلیسی اقدام به چاپ تصاویر برهنهٔ دوست‌دخترهای خوانندگانش کرده است. هیچ‌کدام از کارکنان این مجله به خود زحمت نمی‌دهند که تحقیر کردن خواننده‌ها را پنهان کنند. این مجله معتقد است اگر مردها می‌خواهند چشم‌چرانی کنند و زنها می‌خواهند مورد چشم چرانی قرار بگیرند، چرا نباید این کار را برایشان تسهیل کرد؟!
مطمئنا اگر دختری که تصویرش منتشر می‌شود کمتر از ۱۴ سال سن داشته باشد، مسئله کمی بحرانی می‌شود. همهٔ کارکنان این مجله موافق هستند که در این صورت چاپ تصویر این دختر قابل دفاع نیست! و اینجا گویی فقط مساله‌ی سن اهمیت دارد
عرضه و تقاضای تصاویر جنسی یک سرگرمی مخرب و مضر است، اما چرا چنین اجماع قوی‌ای پیرامون این ایده وجود دارد که بعضی از جوانان برای شرکت در چنین برنامه‌هایی داوطلب هستند؟ این اعتقاد در فرهنگ‌های مختلف که افرادِ زیر سن قانونی، باید در برابر این نوع برخوردها محافظت شوند، خود نشان دهندهٔ این است که این اعمال استثمار است، و شرکت در آن یک تصمیم مهم و حیاتی است و نه یک امر بدیهی یا تصادفی.
اما یک مجلهٔ مد زنان باید چگونه باشند؟ در مجلهٔ مد در مورد اینکه زنان باید چگونه به نظر برسند یک باور مشخص وجود دارد: یک تفکر انتقادی، بی‌رحمانه و تحقیرآمیز. چرا؟ برای اینکه خود خوانندگان ـ زنان ـ این گونه می‌خواهند.
بحث بسیاری در مورد تصاویر نامناسب از زنان در رسانه‌ها، ایده‌آل‌سازی احمقانه از ظاهر آراسته و نظارت دائمی بر زنان در انظار عمومی در جوامع غربی مبتلا به اتفاقاتی از این دست، مطرح شده است. آیا این مسئله باعث می‌شود که زنان در مورد ظاهرشان احساس ناامنی کنند؟ یا این احساس ناامنی زنان در مورد ظاهرشان است که باعث می‌شود تا یکدیگر را مورد موشکافی قرار دهند؟ کدام آسیب بیشتری دارد؟ کلیشه‌ای که مردان در مورد زنان دارند؟ و یا کلیشه‌ای که زنان در مورد خودشان دارند؟ اما مطمئنا آن چیزی که رسانه‌ها در مورد آن وسواس دارند، آن است که «زنان چگونه به نظر می‌رسند، نه آنکه چگونه رفتار می‌کنند.»
معمای بزرگی در مورد تمرکز بی‌رحمانهٔ رسانه‌ها بر شخصیت زنان وجود ندارد! این کار تبلیغات زیادی را جذب می‌کند و منافع بسیاری دارد. هیچ سود و منفعتی در این وجود ندارد که زنان را قانع کنید که بدون آرایش هم خوب به نظر می‌رسند، یا به روز بودن ارتباطی با لباس شما ندارد. هیچ منفعت و اشتیاقی در این کار نیست.
یک اجماع قطعی پیرامون این مسئله وجود دارد که تصویر برهنهٔ یک کودک ۱۴ ساله نباید چاپ شود، زمانی که یکی از کودکان بازیگر تصویری از خود را در اینستاگرام منتشر کرد، روزنامهٔ دیلی میل این تصویر را چاپ کرد و در مورد آن نوشت «او نمی‌ترسد که منحنی‌های بدنش را در برابر دوربین به نمایش بگذارد».
مجله‌ی گاردین می‌نویسد: مطمئنا آن چیزی که در مجله‌های زنان در جریان است، ریشه در ترس آن‌ها از سنشان دارد. چون با بالا رفتن سن چیز سرگرم کننده‌ای در ذهن زنان رخ می‌دهد: ما باید چطور به نظر برسیم؟ اگر شما جوان به نظر نرسید، اگر از نظر جنسی جذاب نباشید، پس شما ارزش نگاه کردن ندارید. این چرند، مضحک، بی‌ارزش و احمقانه است. اما چیزی است که زنان غربی با آن زندگی می‌کنند و می‌میرند.
این یک حقیقت است که اگر زنان لباس‌های زیبا که مورد پسند مردان است بپوشند، مجله، مورد استقبال مردان قرار می‌گیرد و نه زنان. زنان لباس‌های دوست‌داشتنی و آرایش را دوست دارند همان‌طور که مبلمان خوشایند و دکوراسون زیبا را دوست دارند. این ربطی به سکس و جوانی ندارد، این به زیبایی و هنرمندی مربوط است. اما چرا مجلات زنان درست مانند مجلات مردان پر از پرترهٔ زنان جوان است؟ این باعث می‌شود که زنان احساس ناامنی کنند چرا که می‌دانند موضوع یک موشکافی خشن قرار گرفته‌اند. زنان مسن‌تر هم احساس ناامنی می‌کنند چرا که می‌فهمند آن‌ها قدیمی و منسوخ شده‌اند. و همهٔ این‌ها در این ایده خلاصه شده‌است که جذاب یعنی جذاب از نظر جنسی که این یعنی جوان بودن.
نورا جون نظر شما چیه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
البته زنان خوب هم کم نداریم و خدا به همشون سلامتی بده انشاء الله.
اما نه فرهنگ سیاسی بازی و من دراری.