محمد مرسی و گروه اخوان المسلمین از ابتدای انقلاب مصر «سیاست فرار به جلو» را در پیش گرفتند و با آغاز هر بحرانی، بحران بزرگتری بوجود آورند تا مردم را سرگرم کنند.
نمونه آن، هنگامی که مردم مصر به قانون اساسی اعتراض کردند و آن را «قانون استبداد» خواندند ، دیدیم که دولت مصر با آشفتگی انتخابات پارلمانی را آغاز و مردم را درگیر رقابت انتخابات کرد.
فریبکاری دولت مصر همچنان ادامه دارد و امروز رئیس جمهور مصر با ادعای گفتگوهای ملی تلاش دارد زمان به دست بیاورد و مخالفان را از ادامه اعتراض منصرف کند.
جالب اینجاست که حتی حزب سلفی النور به عنوان بخشی از ائتلاف اخوان المسلمین طرح هایی قابل قبول تر از اخوان المسلمین مطرح کرده و تا جایی جبهه نجات ملی مصر و الازهر با آنها موافق بوده است، اما در نهایت اخوان المسلمین به آنها (حزب سلفی النور) اجازه ایفای نقش نداد.
در پایان می توان گفت؛ مشکل اصلی انقلاب مصر تغییر ترکیب انقلابیون این کشور است و از طرف دیگر تغییر در روش انقلابی به این معنا که از روند اعترضات از مسالمت آمیز به سمت خشونت رفته است، زیرا این تغییر نتیجه سرکوب و به نوعی مرگ روند سیاسی مصر است.
