صراط: مناظره کلمه ای عربی ومصدر باب مفاعله ازریشه نظر است. باب مفاعله برای
بیان انجام کاری به صورت دوطرفه وتعاملی استفاده میشود. لذا معنای مناظره
ارائه نظر توسط دو طرف بطور متوالیست . طرفین نظرات خود را متوالیا عنوان
میکنند تا به نتیجه مشخصی برسند . حصول نتیجه با دخالت دو عامل صورت میگیرد
یا وجدان یا داور ذی صلاحیت .
بدین معنی که اگر نیت طرفین از مناظره رسیدن به قول حق باشد سعی میکنند فکر ونظر طرف دیگر را هم مورد تحلیل بی طرف قرار دهند وچنانچه در ک کردند که نظر او به حق نزدیکتر است نظر او را گرفته ونظر خود را ترک کرده وبه این ترتیب در برابر حق تسلیم میشوند.نا گفته پیداست که این یک فرایند درونی ووجدان مدار است وحضور حتی یک فرد بیگانه موجب اخلال در روند چنین مناظره ای میشود مگر این که این ناظر نیز صاحب نظر وبیطرف بوده وبه کمک فکری مناظره کننده برای درک حق بیاید .
اما اگر وجدان درکارنبود در واقع طرفین تنها سعی در محکوم کردن هم میکنند ومناظره ادامه میابد تا انجا که یا محکوم شوند وفساد عقیده انان چنان روشن شود که قدرت بر فرار نداشته باشند یا انکه داوریاداورانی اعلم از هردو وبی طرف رای به شکست یکی وپیروزی دیگری دهند .
حال میخواهیم ببینیم که کدام یک از این دو نوع مناظره در شان نامزدهای ریاست جمهوری در نظام اسلامیست وشایسته است که بزرگترین رسانه کشور یعنی صدا وسیما انرا اجرا ودر مرءا ومنظر همه مردم قرار دهد؟
دیدیم که در مناظره اول اصولا حضور هرناظر یا بیننده ای غلط وموجب مزاحمت وعدم حصول نتیجه میشود پس اجرای چنین مناظره ای باید توسط خود نامزد محترم وبرای درک حق ودر تنهایی وبدون هرگونه جنجال وتبلیغاتی صورت گیرد واصولا چنین فرایندی یک فرایند فردی ودرونیست نه اجتماعی وتبلیغاتی لذا نباید در منظر عموم انجام شود .
اما مناظره ای که با هدف درک حق بوسیله وجدان نبوده ومناظره کننده تنها در سدد محکوم ومفحم کردن طرف مقابل است - تا اینکه یا ابرویی برای طرف نماند یا یک داور بیطرف جای وجدان را گرفته وحکم به شکست یکی بدهد - اصولا در شان یک نامزد ریاست جمهوری در نظام اسلامی نیست فرض براین است که نامزد ریاست جمهوری در این مملکت شیعی نبایدبدنبال پیروزی خود باشد بلکه بایدهدفش پیروزی اصلح باشدلذا حتی اگرخودش فهمید بهتر ازاو برای این سمت وجود دارد همانطور که احساس تکلیف برای حضور کرد باید برای کنار رفتن احساس تکلیف کند بنابراین برگزاری چنین مناظراتی ان هم در رسانه فرهنگ ساز وملی صدا وسیما به معنای وجود چنین نامزد هایی در بین نامزدهای انتخابات بوده وخود این مطلب یعنی شکسته شدن حرمت وقداست احساس مسئولیت در بالاترین سطوح اجرایی کشور این نیز به نوبه خود یعنی ایجاد هرج ومرج واغتشاش دربین مردم چرا که انها وقتی میبینند رسانه ملی با صراحت اعلام میکند که چنین وضعی در بین سطوح بالای مسئولیتی در کشور هست دیگر تکلیف عوام الناس پیداست .
اری این بود علت العلل برخی حوادثی که سال ۸۸ رخ داد وکشور چنان تاوان سنگینی را بابتش پرداخت ،اینکه گفته میشود صدا وسیما رسانه فرهنگ ساز است واینکه گفته میشود فرهنگ اصل همه شئون فردی واجتماعی انسان است یعنی همین! یک اشتباه کوچک فرهنگی منجر به صدمات بسیار بزرگی میشود خصوصا که توسط بزرگترین رسانه فرهنگ ساز کشور رخ دهد .
درد ناک تر اینکه اکنون پس از گذشت چهار سال می بینیم که باز همان برنامه اجرا میشود وهمه را از این حقیقت تلخ اگاه میسازد که گویا هنوز هم به علت ان فجایع پی برده نشده واز ان درس نگرفته اند که اشتباه خود رادوباره باگذشت چهارسال تکرار میکنند باکمال تاسف شاهد ان هستیم که حتی در بعضی مسایل فرهنگی واجتماعی مهم صدا وسیما دست به تقلید از رسانه های بیگانه وخصوصا غربی زده وبدون توجه به اختلاف مبنایی فرهنگ انان با فرهنگ ما وتبعات وعوارض تقلید نااگاهانه از انها برنامه های انان را عینا در ایران پیاده میکند ازجمله همین مناظرات انتخاباتی که از برنامه های ثابت ایام انتخابات در رسانه های غربیست وسالها ست که اجرا میشود ورییس سازمان صدا وسیما ضمن بشارت مردم به اجرای یک فکر بکر ویک طرح ابتکاری در انتخابات قبل ، از لزوم برگزاری همین مناظرات سخن گفت که نتیجه ان را دیدیم .بله در کشور های غربی نامزد انتخاباتی به صراحت اعلام میکند که هدف او رسیدن به قدرت است ومردم نیز انتظاری غیر از این از او ندارند وفرهنگ انان غیر از این را نمی طلبد لذا اگر برای رسیدن به این هدف ابروی نامزد یا نامزد های دیگر را هم ببرد اشکالی ندارد اما ایا در فرهنگ شیعی ما نیز این طرز فکر مقبول است؟!!!
بدین معنی که اگر نیت طرفین از مناظره رسیدن به قول حق باشد سعی میکنند فکر ونظر طرف دیگر را هم مورد تحلیل بی طرف قرار دهند وچنانچه در ک کردند که نظر او به حق نزدیکتر است نظر او را گرفته ونظر خود را ترک کرده وبه این ترتیب در برابر حق تسلیم میشوند.نا گفته پیداست که این یک فرایند درونی ووجدان مدار است وحضور حتی یک فرد بیگانه موجب اخلال در روند چنین مناظره ای میشود مگر این که این ناظر نیز صاحب نظر وبیطرف بوده وبه کمک فکری مناظره کننده برای درک حق بیاید .
اما اگر وجدان درکارنبود در واقع طرفین تنها سعی در محکوم کردن هم میکنند ومناظره ادامه میابد تا انجا که یا محکوم شوند وفساد عقیده انان چنان روشن شود که قدرت بر فرار نداشته باشند یا انکه داوریاداورانی اعلم از هردو وبی طرف رای به شکست یکی وپیروزی دیگری دهند .
حال میخواهیم ببینیم که کدام یک از این دو نوع مناظره در شان نامزدهای ریاست جمهوری در نظام اسلامیست وشایسته است که بزرگترین رسانه کشور یعنی صدا وسیما انرا اجرا ودر مرءا ومنظر همه مردم قرار دهد؟
دیدیم که در مناظره اول اصولا حضور هرناظر یا بیننده ای غلط وموجب مزاحمت وعدم حصول نتیجه میشود پس اجرای چنین مناظره ای باید توسط خود نامزد محترم وبرای درک حق ودر تنهایی وبدون هرگونه جنجال وتبلیغاتی صورت گیرد واصولا چنین فرایندی یک فرایند فردی ودرونیست نه اجتماعی وتبلیغاتی لذا نباید در منظر عموم انجام شود .
اما مناظره ای که با هدف درک حق بوسیله وجدان نبوده ومناظره کننده تنها در سدد محکوم ومفحم کردن طرف مقابل است - تا اینکه یا ابرویی برای طرف نماند یا یک داور بیطرف جای وجدان را گرفته وحکم به شکست یکی بدهد - اصولا در شان یک نامزد ریاست جمهوری در نظام اسلامی نیست فرض براین است که نامزد ریاست جمهوری در این مملکت شیعی نبایدبدنبال پیروزی خود باشد بلکه بایدهدفش پیروزی اصلح باشدلذا حتی اگرخودش فهمید بهتر ازاو برای این سمت وجود دارد همانطور که احساس تکلیف برای حضور کرد باید برای کنار رفتن احساس تکلیف کند بنابراین برگزاری چنین مناظراتی ان هم در رسانه فرهنگ ساز وملی صدا وسیما به معنای وجود چنین نامزد هایی در بین نامزدهای انتخابات بوده وخود این مطلب یعنی شکسته شدن حرمت وقداست احساس مسئولیت در بالاترین سطوح اجرایی کشور این نیز به نوبه خود یعنی ایجاد هرج ومرج واغتشاش دربین مردم چرا که انها وقتی میبینند رسانه ملی با صراحت اعلام میکند که چنین وضعی در بین سطوح بالای مسئولیتی در کشور هست دیگر تکلیف عوام الناس پیداست .
اری این بود علت العلل برخی حوادثی که سال ۸۸ رخ داد وکشور چنان تاوان سنگینی را بابتش پرداخت ،اینکه گفته میشود صدا وسیما رسانه فرهنگ ساز است واینکه گفته میشود فرهنگ اصل همه شئون فردی واجتماعی انسان است یعنی همین! یک اشتباه کوچک فرهنگی منجر به صدمات بسیار بزرگی میشود خصوصا که توسط بزرگترین رسانه فرهنگ ساز کشور رخ دهد .
درد ناک تر اینکه اکنون پس از گذشت چهار سال می بینیم که باز همان برنامه اجرا میشود وهمه را از این حقیقت تلخ اگاه میسازد که گویا هنوز هم به علت ان فجایع پی برده نشده واز ان درس نگرفته اند که اشتباه خود رادوباره باگذشت چهارسال تکرار میکنند باکمال تاسف شاهد ان هستیم که حتی در بعضی مسایل فرهنگی واجتماعی مهم صدا وسیما دست به تقلید از رسانه های بیگانه وخصوصا غربی زده وبدون توجه به اختلاف مبنایی فرهنگ انان با فرهنگ ما وتبعات وعوارض تقلید نااگاهانه از انها برنامه های انان را عینا در ایران پیاده میکند ازجمله همین مناظرات انتخاباتی که از برنامه های ثابت ایام انتخابات در رسانه های غربیست وسالها ست که اجرا میشود ورییس سازمان صدا وسیما ضمن بشارت مردم به اجرای یک فکر بکر ویک طرح ابتکاری در انتخابات قبل ، از لزوم برگزاری همین مناظرات سخن گفت که نتیجه ان را دیدیم .بله در کشور های غربی نامزد انتخاباتی به صراحت اعلام میکند که هدف او رسیدن به قدرت است ومردم نیز انتظاری غیر از این از او ندارند وفرهنگ انان غیر از این را نمی طلبد لذا اگر برای رسیدن به این هدف ابروی نامزد یا نامزد های دیگر را هم ببرد اشکالی ندارد اما ایا در فرهنگ شیعی ما نیز این طرز فکر مقبول است؟!!!
